การเชื่อมโยงเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ และเชิงวัฒนธรรมวิถีชุมชน กรณีศึกษา ชุมชนบ้านเกาะน้อย ตำบลหนองอ้อ อำเภอศรีสัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย
คำสำคัญ:
การท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์, การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม, เส้นทางการท่องเที่ยว, การท่องเที่ยวชุมชนบทคัดย่อ
ศักยภาพพื้นที่ชุมชนบ้านเกาะน้อยเป็นชุมชนที่มีอาณาเขตติดต่อกับอุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย และมีหลักฐานทางประวัติศาสตร์และปรากฏวัฒนธรรมชุมชนที่น่าสนใจ ทั้งยังพบว่าพื้นที่ชุมชนบ้านเกาะน้อย ยังเป็นแหล่งที่ตั้งของเตาสังคโลกซึ่งถือเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่ภูมิใจอย่างหนึ่งของจังหวัดสุโขทัย คณะผู้วิจัยเล็งเห็นว่าสามารถนำมาพัฒนาเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สามารถดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยว ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติได้ นอกจากนี้หากมีการพัฒนาพื้นที่ดังกล่าวก็จะทำให้เกิดเส้นทางการท่องเที่ยวใหม่ ที่เชื่อมโยงกับแหล่งท่องเที่ยวที่มีศักยภาพเดิมให้เกิดเป็นเส้นทางที่เกิดความหลากหลายและน่าสนใจเพิ่มมากยิ่งขึ้น
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมวิถีชุมชน 2) เพื่อพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์เชื่อมโยงกับการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมวิถีชุมชน ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์และการสนทนากลุ่มกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ นายกองค์การบริหารส่วนตำบล ปลัดองค์การบริหารส่วนตำบล เจ้าหน้าที่พัฒนาชุมชน ผู้นำชุมชน และปราชญ์ชาวบ้าน
ผลการวิจัย พบว่า ชุมชนบ้านเกาะน้อยมีแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมวิถีชุมชนประกอบด้วย 1) แหล่งท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ ได้แก่ โบราณสถานหมายเลข น.27 และเตาสังคโลก 2) แหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมเพื่อเที่ยวชมวิถีชาวไทครั่ง และ 3) แหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมประเภทประเพณีวัฒนธรรมพื้นบ้าน ได้แก่ ประเพณีแห่ธงช่วงสงกรานต์ ประเพณีใส่บาตรข้าวใหม่ และประเพณีทำบุญสลากภัต เป็นต้น ผลการศึกษาการเชื่อมโยงเส้นทางการท่องเที่ยวพบว่าสามารถเชื่อมโยงได้ 4 เส้นทาง ดังนี้ 1) การเชื่อมโยงเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์และเชิงวัฒนธรรมวิถีชุมชนภายในพื้นที่ชุมชนบ้านเกาะน้อย 2) การเชื่อมโยงเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ที่เชื่อมโยงระหว่างอุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัยและโบราณสถานภายในพื้นที่ชุมชนบ้านเกาะน้อย 3) การเชื่อมโยงเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ที่เชื่อมโยงระหว่างอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย อุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย และชุมชนบ้านเกาะน้อยและ 4) การเชื่อมโยงเส้นทางการท่องเที่ยว เชิงประวัติศาสตร์ที่เชื่อมโยงระหว่างอุทยานประวัติศาสตร์กำแพงเพชรอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย
เอกสารอ้างอิง
กรมการท่องเที่ยว. (2557). คู่มือการตรวจประเมินมาตรฐานคุณภาพแหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์. https://www.dot.go.th/storage/ebooks/February2019/PLpogKmbYidrDzxTZ5K1.pdf
กรมศิลปากร. (2562). อุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย มรดกโลกทางวัฒนธรรม. https://www.silpa- mag.com/culture/article_16730
กรมศิลปกร. (ม.ป.ป). อุทยานประวัติศาสตร์เสมือนจริง. http://virtualhistoricalpark.finearts.go.th/index.php/th
คันธรส พวงแก้ว และคณะ. (2552). การท่องเที่ยวฟื้นประวัติศาสตร์ตามรอยพระพุทธเจ้าหลวง ใน 5 จังหวัดภาคใต้สงขลา พัทลุง นครศรีธรรมราช ตรัง และสตูล. https://digital.library.tu.ac.th/tu_dc/frontend/Info/item/dc:61464
ชมภูนุช หุ่นนาค. (2559). พัฒนาการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ในจังหวัดสมุทรสงคราม. https://journal.oas.psu.ac.th/index.php/asj/article/download/818/849
โชคธวีร์ อ้นถาวร. (2561). รูปแบบการพัฒนาแบบบูรณาการเพื่อความเป็นเลิศของตำบลเขาดิน อำเภอบางปะกงจังหวัดฉะเชิงเทรา. http://thesis.rru.ac.th/files/pdf/732_2019_03_28_142545.pdf
ณรงค์ โรจนโสทร. (2555). ศักยภาพของชุมชนชาวมอญในการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม บ้านหนองดู่-บ่อคาว อำเภอป่าซาง จังหวัดลำพูน. https://archive.lib.cmu.ac.th/full/T/2555/mpa30655nr _ch2.pdf
ดารียา บินดุสะ. (2561). การศึกษาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวชุมชน และธรรมชาติเพื่อพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวอำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล. https://human.skru.ac.th/husoconference/conf1/po46.pdf
ทัศนีย์ นาคเสนีย์. (2555). การจัดเส้นทางการท่องเที่ยวตามรอยอารยธรรมทวารวดี ขอม ในจังหวัดราชบุรี. https://so02.tcithaijo.org/index.php/jitt/article/view/25292/21508
ธฤษวรรณ มาตกุล. (2556). แรงจูงใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยสู่การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอีสาน กรณีศึกษาวัดศิลาอาสน์ (ภูพระ) จังหวัดชัยภูมิ. http://mslib.kku.ac.th/elib/multim/books/Tourism2556/TRISAWAN%20%20MATKUL/05_ch2.pdf
พรหมภัสสร ชุณหบุญญทิพย์ และปรีดารี ศิริรัตน์. (2559). การเชื่อมโยงเส้นทางการ ท่องเที่ยวเพื่อการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ เชิงวัฒนธรรมและเชิงนิเวศ ของกลุ่มจังหวัดสนุก (สกลนคร นครพนม มุกดาหาร). https://kukr.lib.ku.ac.th/kukr_es/index.php?/KPS/search_detail/result/20002228
พิมพ์ระวี โรจน์รุ่งสัตย์. (2556). การท่องเที่ยวชุมชน. โอเดียนสโตร์.
ศากุล ช่างไม้ (2555). การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ. มหาวิทยาลัยคริสเตียน. https://he01.tci-thaijo.org/index.php/ CUTJ/article/view/242300
ศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ. (2566). การท่องเที่ยว. https://www.nectec.or.th/
สุนทรีย์ รอดดิษฐ์. (2565). การพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยววิถีชุมชนรอบอุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพโดยการมีส่วนร่วมอย่างยั่งยืน. https://so01.tcithaijo.org/index.php/pikanasan/article/view/260423
องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. (ม.ป.ป.). ท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ การเขียนลายสังคโลก บ้านเกาะน้อย จ.สุโขทัย. https://thailand.go.th/issue-focus-detail/001_02_181?hl=th
เอกพล วิงวอน และวีรพล น้อยคล้าย. (2565). ประวัติศาสตร์ชุมชนกับการท่องเที่ยวกรณีศึกษาชุมชนสามเรือนตำบลสามเรือน อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. https://so03.tcithaijo.org/index.php/husoarujournal/article/view/262716
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะนิติรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสังคมศาสตร์ นิติรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ความคิดเห็นในบทความและงานเขียน ซึ่งตีพิมพ์ในวารสารฉบับนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนบุคคลของผู้ประพันธ์โดยอิสระ กองบรรณาธิการ วารสารสังคมศาสตร์ นิติรัฐศาสตร์ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป หากท่านประสงค์จะนำบทความหรืองานเขียนเล่มนี้ไปตีพิมพ์เผยแพร่ จะต้องได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์ตามกฎหมายว่าด้วยลิขสิทธิ์
