ความรับผิดของท้องถิ่นอังกฤษต่อเหตุรำคาญจากน้ำท่วม

บทคัดย่อ

ท้องถิ่นของประเทศอังกฤษมักมีภาระหน้าที่ในการลดความเสี่ยงต่อประชาชนและทรัพย์สินจากสถานการณ์น้ำท่วม ซึ่งตามมาตรา 79 (1) (h) แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองสิ่งแวดล้อม ค.ศ. 1900 ได้วางหลักเกณฑ์กำหนดเหตุรำคาญอันเนื่องมาจากทางน้ำเอาไว้ ซึ่งพระราชบัญญัติฉบับนี้บังคับใช้ทั้งประเทศอังกฤษ ประเทศเวลส์และประเทศสกอตแลนด์ ในขณะที่ท้องถิ่นของประเทศอังกฤษถูกกำหนดให้มีภาระหน้าที่ในการบำรุงรักษาซ่อมแซมเส้นทางสัญจรเพื่อลดความเสี่ยงไม่ให้เกิดความเสียหายต่อประชาชนและทรัพย์สินหากเกิดสถานการณ์น้ำท่วมขึ้น แต่ท้องถิ่นของอังกฤษกลับไม่มีหน้าที่ตามกฎหมายในการที่จะปกป้องทรัพย์สินของเอกชนจากสถานการณ์น้ำท่วม ท้องถิ่นของอังกฤษจึงมีหน้าที่เพียงแค่ทำให้ทางน้ำให้สามารถไหลได้สะดวกมิให้มีสิ่งกีดขวางอันเป็นอุปสรรคต่อทางเดินน้ำ ท้องถิ่นของอังกฤษก็ยังมีหน้าที่ระบายน้ำจากถนนในชุมชน ถนนเชื่อมระหว่างชุมชน ทางหลวงและทางสาธารณะที่ทางราชการหรือท้องถิ่นได้สงวนเอาไว้เพื่อให้ประชาชนได้ใช้ประโยชน์ร่วมกัน เพื่อให้เส้นทางสัญจรเหล่านี้ปราศจากสถานการณ์น้ำท่วมที่อาจก่อให้เกิดความเดือดร้อนรำคาญแต่ชุมชนหรือประชาชนที่อาศัยอยู่บริเวณพื้นที่โดยรอบ (เช่น น้ำท่วมขัง) ด้วยเหตุนี้ท้องถิ่นจึงมีหน้าที่ในการบำรุงรักษาซ่อมแซมถนนหนทางท้องถิ่นให้ปราศจากน้ำที่ปล่อยให้เข้าท่วมขังและลดความเสี่ยงที่จะเกิดสถานการณ์น้ำท่วมในท้องถิ่น การซ่อมบำรุงทางระบายน้ำก็เป็นอีกหนทางหนึ่งที่ลดเหตุรำคาญจากน้ำท่วมและป้องกันความเสียหายเกิดขึ้นต่อทรัพย์สินของประชาชนในท้องถิ่น คำพิพากษาศาลอุทธรณ์อังกฤษในคดี Vernon Knight Associates v Cornwall Council [2013] EWCA Civ 950 เห็นว่าการประมาทเลินเล่อปล่อยปละละเลยไม่ยอมซ่อมบำรุงทางระบายน้ำของท้องถิ่นอย่างเหมาะสมเท่ากับว่าท้องถิ่นได้ก่อความเสียหายให้เกิดกับธุรกิจหมู่บ้านพักตากอากาศในท้องถิ่นเมืองคอร์นวอลล์ บทความฉบับนี้มุ่งวิเคราะห์เหตุรำคาญจากน้ำท่วมภายใต้หลักความรับผิดในเหตุรำคาญซึ่งเกิดขึ้นโดยธรรมชาติ โดยไม่เพียงตั้งคำถามจากการวิเคราะห์คดีธุรกิจหมู่บ้านพักตากอากาศในท้องถิ่นเมืองคอร์นวอลล์เท่านั้น แต่ยังวิเคราห์ความรับผิดชอบของท้องถิ่นที่ตอบสนองต่อเหตุรำคาญจากน้ำท่วมควบคู่กันไป