การสร้างแบบประเมินความเสี่ยงในมิติทางสังคม ที่ส่งผลต่อการสูบบุหรี่ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น

บทคัดย่อ

การป้องกันและแก้ไขปัญหายาสูบที่ยั่งยืนควรป้องกันมิให้เด็กและเยาวชนเป็นนักสูบหน้าใหม่ จากการดำเนินงานที่ผ่านมายังไม่สามารถประเมินความเสี่ยงของเยาวชนที่มีต่อการสูบบุหรี่ได้ ดังนั้น การศึกษาครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างแบบประเมินความเสี่ยงในมิติทางสังคมที่ส่งผลต่อการสูบบุหรี่ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นขึ้น โดยเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ตามขั้นตอนเทคนิคเดลฟาย จำนวน 3 รอบ จากผู้เชี่ยวชาญด้านการควบคุมยาสูบ ผู้เชี่ยวชาญด้านการป้องกันการสูบบุหรี่ในโรงเรียน และผู้เชี่ยวชาญด้านการให้บริการเลิกบุหรี่ จำนวน 9 คน ซึ่งเป็นจำนวนที่จะได้คำตอบที่น่าเชื่อถือและมีความคลาดเคลื่อนที่ระดับ .04 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่ามัธยฐานและค่าพิสัยระหว่างควอไทล์ เพื่อหาฉันทามติที่มีต่อแบบประเมินความเสี่ยงในมิติทางสังคมที่ส่งผลต่อการสูบบุหรี่ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น จากการศึกษา พบว่า ผู้เชี่ยวชาญมีฉันทามติต่อแบบประเมินความเสี่ยงในมิติทางสังคมที่ส่งผลต่อการสูบบุหรี่ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น จำแนกออกเป็น 6 ด้าน ได้แก่ ด้านสภาพครอบครัว ด้านการคบเพื่อน ด้านสภาพแวดล้อมในโรงเรียน ด้านสภาพแวดล้อมในชุมชน ด้านสื่อโฆษณา และด้านกฎหมาย จำนวน 35 ข้อ และนำไปประเมินดัชนีความสอดคล้องของเครื่องมือกับตัวแปรและวัตถุประสงค์ มีค่าความเที่ยงตรงเท่ากับ .79 และมีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ .86