พื้นที่แห่งอารมณ์และการต่อต้านผ่านศิลปะการ์ตูนบนโซเชียลมีเดียไทย: การอ่านภาพและอารมณ์ทางการเมืองภายหลังรัฐประหาร
คำสำคัญ:
การ์ตูนดิจิทัล , พื้นที่แห่งอารมณ์ , เยาวชนไทย , วาทกรรมโต้กลับ , โครงสร้างของความรู้สึกบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทบาทของศิลปะการ์ตูนดิจิทัลบนสื่อสังคมออนไลน์ในฐานะสื่อทางการเมือง โดยเลือกกรณีศึกษาเพจ “ไข่แมว x” ซึ่งเป็นเพจการ์ตูนที่มีอิทธิพลต่อการเคลื่อนไหวทางการเมืองของเยาวชนไทยในช่วงปี พ.ศ. 2563 การวิจัยใช้ระเบียบวิธีเชิงคุณภาพ โดยผสานการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงตีความและการวิเคราะห์เชิงธีม โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากการ์ตูนจำนวน 75 ภาพ ซึ่งคัดเลือกด้วยวิธีการแบบเจาะจง (Purposive Sampling) ตามเกณฑ์ที่กำหนดวัตถุประสงค์ของการวิจัย ได้แก่ (1) เพื่อศึกษาศิลปะการ์ตูนดิจิทัลที่เผยแพร่บนโซเชียลมีเดียในฐานะ “พื้นที่แห่งอารมณ์” (2) เพื่อวิเคราะห์อารมณ์ทางการเมืองที่สะท้อนผ่านศิลปะการ์ตูนดิจิทัล และ (3) เพื่ออธิบายโครงสร้างของความรู้สึกร่วมที่ปรากฏในศิลปะการ์ตูนดิจิทัล ผลการวิจัย พบว่า (1) ศิลปะการ์ตูนดิจิทัลมีการใช้กลวิธีเชิงสัญลักษณ์ การเสียดสี และการล้อเลียนวัฒนธรรมสมัยนิยมเพื่อวิพากษ์อำนาจรัฐ และสามารถทำหน้าที่เป็นกลไกจัดกรอบทางการเมืองอย่างมีประสิทธิภาพ (2) การ์ตูนดิจิทัลสะท้อนอารมณ์ทางการเมืองที่หลากหลาย ทั้งความโกรธ ความเศร้า ความหวังและการเย้ยหยันอันสอดคล้องกับแนวคิด Affective Publics ที่อารมณ์มีบทบาทสำคัญในการจัดระเบียบการสื่อสารทางการเมือง และ (3) ศิลปะการ์ตูนดิจิทัลสะท้อนโครงสร้างของความรู้สึกร่วมในสามระดับ ได้แก่ ความรู้สึกตกค้าง ความรู้สึกครอบงำ และความรู้สึกใหม่ที่กำลังก่อตัว ซึ่งแสดงให้เห็นพลวัตของการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองในสังคมไทยสรุปได้ว่าศิลปะการ์ตูนดิจิทัลจากเพจ “ไข่แมว x” ไม่ได้เป็นเพียงสื่อสร้างสรรค์เพื่อความบันเทิง แต่เป็นเครื่องมือทางวัฒนธรรมที่มีบทบาทสำคัญในการจัดกรอบวาทกรรม สร้างพื้นที่ทางอารมณ์และก่อรูปความรู้สึกใหม่ทางการเมืองซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่หล่อหลอมพลวัตการเคลื่อนไหวทางการเมืองของเยาวชนไทยในยุคดิจิทัล
เอกสารอ้างอิง
ไข่แมว x. (2020, August 14). ภาพการ์ตูนแสดง “เพนกวิน” แกนนำเยาวชนถูกควบคุมตัวขณะชูสามนิ้ว สื่อถึงการแสดงออกทางอุดมการณ์อย่างสงบแม้เผชิญการจับกุม [รูปภาพ]. Facebook. https://www.facebook.com/cartooneggcatx/photos/1978434472286475
ไข่แมว x. (2020, August 20). ภาพการ์ตูนแสดง “การปลุกจากความเงียบ: เยาวชนเรียกผู้มีอำนาจออกมารับฟัง” [รูปภาพ]. Facebook. https://www.facebook.com/cartooneggcatx/photos/1984327168363872
ไข่แมว x. (2020, August 4). ภาพ “แววตาแห่งความหวัง: เยาวชนคือนาคตของประชาธิปไตย” [รูปภาพ]. Facebook. https://www.facebook.com/cartooneggcatx/photos/1967974513332471
ไข่แมว x. (2020, December 13). ภาพการ์ตูนสี่ช่องเปรียบเทียบขบวนคอนเสิร์ตเยาวชนกับการ “ถอดปลั๊ก” พิธีกรรมรัฐ สื่อถึงการปฏิเสธวาทกรรมอำนาจด้วยการเย้ยหยันและศิลปะ [รูปภาพ]. Facebook. https://www.facebook.com/cartooneggcatx/photos/2101180680011853
ไข่แมว x. (2020, October 16). ภาพร่มเล็กของเยาวชนและแรงดังของอำนาจรัฐ [รูปภาพ]. Facebook. https://www.facebook.com/cartooneggcatx/photos/2042342509229004
ไข่แมว x. (2020, October 17). ภาพตัวละครแนวแฟนตาซีชูสามนิ้วหน้าแผนที่ BTS สื่อถึงกลยุทธ์ “ดาวกระจาย” ในการเคลื่อนไหวเชิงสร้างสรรค์ของเยาวชน [รูปภาพ]. Facebook. https://www.facebook.com/cartooneggcatx/photos/2042869005843021
ไข่แมว x. (2020, October 21). ภาพผู้นำทางการเมืองลอยกระทงลงแม่น้ำพร้อมภาพแผนที่ประเทศไทยและระเบิด สื่อถึงการทำลายประเทศด้วยอัตลักษณ์ทางพิธีกรรม [รูปภาพ]. Facebook. https://www.facebook.com/cartooneggcatx/photos/2047463878716867
ไข่แมว x. (2020, October 5). ภาพ “ห้องทรมาน: ความเจ็บปวดร่วมของแฟนบอลสองขั้ว” [รูปภาพ]. Facebook. https://www.facebook.com/cartooneggcatx/photos/2030847037045218
Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3(2), 77-101. https://doi.org/10.1191/1478088706qp063oa
Charoensuk, S., & Glassman, M. (2023). Twitter, protest, and collective affect: A study of youth resistance in Thailand. Asian Journal of Communication, 33(2), 123-139. https://doi.org/10.1080/01292986.2023.2176532
Entman, R. M. (1993). Framing: Toward clarification of a fractured paradigm. Journal of Communication, 43(4), 51-58. https://doi.org/10.1111/j.1460-2466.1993.tb01304.x
Gamson, W. A., & Modigliani, A. (1989). Media discourse and public opinion on nuclear power: A constructionist approach. American Journal of Sociology, 95(1), 1-37. https://doi.org/10.1086/229213
Hesford, W. S. (2020). Violent feelings and public vulnerabilities: Black Lives Matter and the affective politics of protest. Women's Studies in Communication, 43(2), 175-179. https://doi.org/10.1080/07491409.2020.1751105
Highfield, T. (2016). Social media and everyday politics. Polity Press.
Ladia, C. E. P. (2023). Emotive counterpublics: Cartoon activism in the Duterte era. Media and Communication, 11(2), 113-123. https://doi.org/10.17645/mac.v11i2.6290
Lee, F. L. F. (2021). Creativity as political resistance: The use of art in Hong Kong’s anti-extradition protests. International Journal of Cultural Studies, 24(5), 732-749. https://doi.org/10.1177/13678779211011330
McRobbie, A. (2005). Notes on 'What Not To Wear' and post-feminist symbolic violence. Sociological Review, 52(2_suppl), 97-109. https://doi.org/10.1111/j.1467954X.2005.00533.x
Papacharissi, Z. (2015). Affective publics: Sentiment, technology, and politics. Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199999736.001.0001
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods (3rd ed.). Sage Publications.
Phatharathananunth, S. (2022). The Thai youth movement and the struggle for democracy. Southeast Asian Affairs, 2022(1), 387-403.
Stake, R. E. (1995). The art of case study research. Sage Publications.
Tatsukawa, K. (2021). Affect and protest in contemporary Asia: The role of emotions in digital resistance. Inter-Asia Cultural Studies, 22(3), 312-327. https://doi.org/10.1080/14649373.2021.1946640
Williams, R. (1977). Marxism and literature. Oxford University Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารนิเทศศาสตร์ มสธ.

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.