แนวทางการพัฒนาและใช้ประโยชน์ทรัพยากรในบึงบอระเพ็ดอย่างยั่งยืนโดย การมีส่วนร่วมของประชาชน หน่วยงาน และภาคีเครือข่าย The sustainable development and utilization of resources in Bung Boraped by the participation of people, organizations and network partners
Article Sidebar
Published:
Feb 1, 2022
Keywords:
sustainable development Bung Boraped participation of people
Main Article Content
Abstract
This research is a qualitative research. Its objectives are (1) to study the characteristics of sustainable use of resources in Bung Boraped by participation of people, agencies and network partners (2) to manage conflicts from resource utilization in Bung Boraped of the people and the people Citizens and agencies And government agencies themselves, and (3) in order to find ways to develop and make sustainable use of Bung Boraped by the participation of people, agencies and network partners. In which there are samples that are important in providing information, including Public representative Community leader representatives Career agent In-depth interviews of 138 people and group conversations of 60 people used content analysis.
The results showed that
- Characteristics of resource use in Bung Boraped There are 5 important aspects which are (1) water (2) land (3) fishery (4) lotus and (5) Tourism.
- The conflict of resource use in Bung Boraped is divided into 3 areas which are (1) people and people (2) people and agencies and (3) agencies themselves.
- Sustainable development and use methods in Bung Boraped It consists of 5 steps in the development of resource utilization, which are (1) building understanding (2) being aware (3) opening opportunities to participate in (4) receiving benefits and (5) ownership.
Article Details
Section
Research Articles
References
กานดา จินดามงคล. (2558). การจัดการสิ่งแวดล้อมของเทศบาลตำบลเหมืองง่า อำเภอเมืองลำพูน จังหวัดลำพูน ด้วยกระบวนการการมีส่วนร่วมของประชาชน. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเนชั่น.
ปณต ศรีวงษ์. (2559). การมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการแหล่งน้ำในเขตพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลน้ำแวน อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. เชียงราย : ทหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
ปรียาพร โคตรมงคล. (2552). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติกรณีศึกษา เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าพนมดงรัก จังหวัดศรีสะเกษ. คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, อุบลราชธานี.
ศิรดา ทุ่งสง. (2558). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการบริหารจัดการและใช้ประโยชน์ทรัพยากรที่ดินและป่าไม้. วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต. สาขานิติศาสตร์. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สมภพ พร้อมพอชื่นบุญ. (2558). กระบวนการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งอุทยานบูโด-สุไหงปาดี ประกาศเขตทับที่ดินทำกินราษฎร กรณีศึกษาอำเภอบาเจาะ จังหวัดนราธิวาส. วิทยานิพนธ์ศิลปศษสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการพัฒนาสังคม) คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ : สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สายฝน จิตนุพงศ์. (2553). การเปลี่ยนแปลงสิทธิในการเข้าถึงและใช้ประโยชน์ป่าประและความขัดแย้ง : กรณีศึกษาป่าประในเขตอุทยานแห่งชาติเขานัน ตำบลกรุงชิง อำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหา
บัณฑิต สาขาวัฒนธรรมศึกษา. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.
อุดมศักดิ์ สินธิพงษ์. (2558). ชุมชนท้องถิ่นกับการมีส่วนร่วมจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน. คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ไทยรัฐออนไลน์. (2558). เข้าขั้นวิกฤติ!! น้ำบึงบอระเพ็ดแห้งกว่าปกติ หวั่นกระทบพันธุ์สัตว์น้ำ. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2562, จาก https://www.thairath.co.th/content/510845.
เนชั่นทีวี. (2559). บึงบอระเพ็ดถูกรุกเกือบเจ็ดหมื่นไร่. สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2562, จาก : https://www.nationtv.tv//378495159.
ไทยทีวีสีช่อง 7. (2562). บึงบอระเพ็ดวิกฤติ นายทุนบุกรุกทำนา-ปลูกแตงโม จนท.ลั่นเร่งจัดการ. สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2562, จาก https://news.ch7.com/detail/341713.
Cooper, D. R. & Schindler, P. S. (2001). Business research methods. New York: McGrew-Hill Companies.
Goodland, R. & Ledec, G. (1987). Neoclassical Economics and Principles of Sustainable Development, Ecological Modelling, 38(March, 1987) : 36.
Rihoy, L. & Maguranyanga, B. (2010). The Politics ofCommunity-Based Natural Resource Management inBotswana. (Fred N., Ed.). Community Rights, Conservation & Contested Land: The politics of
Natural Resource Governance in Africa. Washington, DC: Bookcraft.
Ostrom, E. (1990). Governing the Commons. Cambridge: Cambridge University Press.
ปณต ศรีวงษ์. (2559). การมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการแหล่งน้ำในเขตพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลน้ำแวน อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. เชียงราย : ทหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
ปรียาพร โคตรมงคล. (2552). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติกรณีศึกษา เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าพนมดงรัก จังหวัดศรีสะเกษ. คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, อุบลราชธานี.
ศิรดา ทุ่งสง. (2558). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการบริหารจัดการและใช้ประโยชน์ทรัพยากรที่ดินและป่าไม้. วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต. สาขานิติศาสตร์. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สมภพ พร้อมพอชื่นบุญ. (2558). กระบวนการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งอุทยานบูโด-สุไหงปาดี ประกาศเขตทับที่ดินทำกินราษฎร กรณีศึกษาอำเภอบาเจาะ จังหวัดนราธิวาส. วิทยานิพนธ์ศิลปศษสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการพัฒนาสังคม) คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ : สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สายฝน จิตนุพงศ์. (2553). การเปลี่ยนแปลงสิทธิในการเข้าถึงและใช้ประโยชน์ป่าประและความขัดแย้ง : กรณีศึกษาป่าประในเขตอุทยานแห่งชาติเขานัน ตำบลกรุงชิง อำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหา
บัณฑิต สาขาวัฒนธรรมศึกษา. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.
อุดมศักดิ์ สินธิพงษ์. (2558). ชุมชนท้องถิ่นกับการมีส่วนร่วมจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน. คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ไทยรัฐออนไลน์. (2558). เข้าขั้นวิกฤติ!! น้ำบึงบอระเพ็ดแห้งกว่าปกติ หวั่นกระทบพันธุ์สัตว์น้ำ. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2562, จาก https://www.thairath.co.th/content/510845.
เนชั่นทีวี. (2559). บึงบอระเพ็ดถูกรุกเกือบเจ็ดหมื่นไร่. สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2562, จาก : https://www.nationtv.tv//378495159.
ไทยทีวีสีช่อง 7. (2562). บึงบอระเพ็ดวิกฤติ นายทุนบุกรุกทำนา-ปลูกแตงโม จนท.ลั่นเร่งจัดการ. สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2562, จาก https://news.ch7.com/detail/341713.
Cooper, D. R. & Schindler, P. S. (2001). Business research methods. New York: McGrew-Hill Companies.
Goodland, R. & Ledec, G. (1987). Neoclassical Economics and Principles of Sustainable Development, Ecological Modelling, 38(March, 1987) : 36.
Rihoy, L. & Maguranyanga, B. (2010). The Politics ofCommunity-Based Natural Resource Management inBotswana. (Fred N., Ed.). Community Rights, Conservation & Contested Land: The politics of
Natural Resource Governance in Africa. Washington, DC: Bookcraft.
Ostrom, E. (1990). Governing the Commons. Cambridge: Cambridge University Press.