การวางแผนเส้นทางท่องเที่ยวฐานทรัพยากรสิ่งแวดล้อมสรรค์สร้างในเมืองรองริมแม่น้ำ
DOI:
https://doi.org/10.14456/jem.2023.4คำสำคัญ:
การท่องเที่ยวเมือง, เมืองรอง, สิ่งแวดล้อมสรรค์สร้าง, การวิเคราะห์โครงข่าย, การสำรวจอย่างรวดเร็วบทคัดย่อ
การศึกษาการวางแผนเส้นทางท่องเที่ยวฐานทรัพยากรสิ่งแวดล้อมสรรค์สร้างในเมืองรองริมแม่น้ำด้วยระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เป็นส่วนหนึ่งในแผนโครงการวิจัยการพัฒนาการท่องเที่ยวเมืองจากฐานทรัพยากรสิ่งแวดล้อมสรรค์สร้างในเมืองรองติดแม่น้ำ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ทรัพยากรการท่องเที่ยวทางด้านสิ่งแวดล้อมสรรค์สร้างของเมืองรองริมแม่น้ำ เพื่อสร้างโครงข่ายการท่องเที่ยวมรดกวัฒนธรรมประเภทสถาปัตยกรรมที่เป็นไปได้จากฐานข้อมูลแผนที่มรดกทางวัฒนธรรมและ/หรือการระบุองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมและภูมิทัศน์เมืองประวัติศาสตร์ จากที่ระบุโดยหน่วยงานหรือองค์กรทางวัฒนธรรมที่ได้จัดทำฐานข้อมูลไว้แล้วมาต่อยอด โดยจัดทำการวิเคราะห์โครงข่ายด้วยฐานข้อมูล Google Maps API ผ่านเครื่องมือ Google Optimization Tools (OR-Tools) ที่เป็นฐานข้อมูลที่นักท่องเที่ยวนิยมใช้ในการค้นหาเส้นทางในการท่องเที่ยว โดยมีพื้นที่ศึกษาเป็นเมืองหรือชุมชนริมแม่น้ำ 3 แห่ง ได้แก่ เทศบาลเมืองฉะเชิงเทราชุมชนท่าฉลอม และเทศบาลเมืองสมุทรสงคราม ซึ่งเป็นเมืองรองที่มีศักยภาพของการอนุรักษ์และพัฒนาของภูมิทัศน์เมืองประวัติศาสตร์ มรดกสถาปัตยกรรม และ ภูมิทัศน์ริมน้ำ โดยผลที่ได้จากการวิเคราะห์แสดงให้เห็นเส้นทางและแบบแผนการท่องเที่ยวเมืองด้วยตัวเอง ที่หน่วยงานท้องถิ่นและเทศบาลต่าง ๆ สามารถใช้ในการวางแผนการพัฒนาพื้นที่ของตนเพื่อตอบสนองต่อวิธีการเดินทางดังกล่าวและยังใช้เป็นฐานข้อมูลในการพัฒนาสิ่งอำนวยความสะดวกเพื่อการท่องเที่ยวได้
References
Ashworth, G., & Page, S. J. (2011). Urban tourism research: Recent progress and currentparadoxes. Tourism Management, 32(1), 1-15.
Bandarin, F. (2019). Reshaping urban conservation. In A. P. Roders & F. Bandarin (Eds.), Reshapingurban conservation: The Historic Urban Landscape Approach in action. Singapore: Springer.
Cave, J. & Jolliffe, L. (2012). Urban Tourism. Tourism: The Key Concepts. Robinson, P. (Ed.) London: Routledge. 268-270.
Choey-Janya. (2015). Prediction Factors of Information Sharing Via Social Media for Tourism Promotion of Floating Market in Central Basin of Thailand. Dhurakij Pundit Communication Arts Journal, 9(2), 35 – 61.
Ciascai, O. R., Dezsi, Stefan, & Rus, K. A. (2022). Cycling Tourism: A Literature Review to Assess Implications, Multiple Impacts, Vulnerabilities, and Future Perspectives. Sustainability, 14(15), 8983.
European Network for Accessible Tourism. (2007). Services and Facilities for accessible tourism in Europe. Retrieved August 2, 2019. from https://www. accessible tourism.org/resources/enat_study-2_services_and_facilities_en.pdf.
Dabhade, I., & K. Gedam. (2015). Network Analysis for Finding Shortest Path in Hospital Information System. International Journal of Advanced Research in Computer Science and Software Engineering, 5, 2277.
García-Hernández, M., de la Calle-Vaquero, M., & Yubero, C. (2017). Cultural Heritage and Urban Tourism: Historic City Centres under Pressure. Sustainability, 9(8), 1346.
Gill, N., & BharathI, B.D. (2013). Identification of Optimum Path for Tourist Places Using GIS Based Network Analysis: A Case Study of New Delhi. International Journal of Advancement in Remote Sensing, GIS and Geography, 1(2), 34-38. ISSN 2321–8355.
Jamhawi, M. M., Zidan, R. J., & Sherzad, M. F. (2023). Tourist Movement Patterns and the Effects of Spatial Configuration in a Cultural Heritage and Urban Destination: The Case of Madaba, Jordan. Sustainability, 15(2), 1710.
Kerdsiri. (2016). Guide to the Historic Urban Landscape [In Thai]. NAJUA: Architecture, Design and Built Environment, 30, 28 – 36.
Kumar, P., Singh, P., Singh, A., & Mohan, K. (2013). Network Analysis Using GIS. International Journal of Emerging Technologies in Computational and Applied Sciences, 3, 289-292.
Manfred, F. (2004). GIS and Network Analysis, Hensher, D.A., Button, K.J., Haynes, K.E. and Stopher, P.R. (Ed.) Handbook of Transport Geography and Spatial Systems (Vol. 5), Emerald Group Publishing Limited, Bingley, 391-408.
Martinez-Garcia, E., Raya-Vilchez, J., & Galí, N. (2018). Factors Affecting Time Spent Visiting Heritage City Areas. Sustainability, 10(6), 1824.
Office of Natural Resources and Environmental Policy and Planning (2005). Samut Songkhram cultural environment map. Bangkok. Office of Natural Resources and Environmental Policy and Planning & Faculty of Architecture,
Silpakorn University. (2021). The Old Town Boundary Identification of Chachoengsao and its Elements. Bangkok: Silpakorn University.
Photisat. (2018). A Strategy for Potential Development of Tourism Industry in Buengkan Province. Dhurakij Pundit Communication Arts Journal, 13(2), 217 – 233.
Ram. Y., Bjork. P. & Weidenfeld. A. (2016). Authenticity and place attachment of major visitor attractions. Tourism Management. Volume 52. 110-122.
Richards, G. (2022). Urban tourism as a special type of cultural tourism. Van der Borg, J. (ed.) Research Agenda for Urban Tourism. Edward Elgar, pp. 31–50.
Roman, M., & Roman, M. (2014). Bicycle Transport as an Opportunity to Develop Urban Tourism – Warsaw Example. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 151, 295-301.
Sangsukiam. (2019). Survey and synthesis of historical and tourism information for the development of Samut Sakhon. Silpakorn University: Nakhon Pathom.
Sirisrisak, T. (2007). Historic Urban Landscape: Interpretation and Presentation of the Image of the City. Paper presented in ICOMOS Thailand International Symposium 2007: Interpretation: From Monument to Living Heritage. 1-3 November 2007.
Zukin, S. (1995). The Cultures of Cities. Cambridge, MA: Blackwel.
