การเป็นผู้สูงอายุที่พึ่งตนเองได้ของผู้สูงอายุย้ายถิ่นเข้าสู่เขตเมือง

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพรรณนาและวิเคราะห์ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเป็นผู้สูงอายุย้ายถิ่นที่พึ่งตนเองได้ ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ เก็บรวบรวมข้อมูลตั้งแต่เดือนเมษายน 2561 ด้วยแบบสอบถามกับผู้สูงอายุย้ายถิ่น จำนวน 276 รายในเขตเทศบาลนครขอนแก่น วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนาและทดสอบความสัมพันธ์ โดยใช้สถิติไคว์สแควร์ ผลการศึกษาพบว่า เพศ อายุ สถานภาพสมรส ระดับการศึกษา จำนวนรายได้ต่อเดือน จำนวนสมาชิกที่อาศัยอยู่ด้วยกันในครัวเรือน เขตที่อยู่อาศัยก่อนการย้ายถิ่น ลักษณะการย้ายถิ่น การเตรียมตัวก่อนการย้ายถิ่น การทำกิจกรรมในชีวิตประจำวัน การมีบทบาทในครัวเรือน และพฤติกรรมการดูแลสุขภาพ มีความสัมพันธ์ต่อการเป็นผู้สูงอายุย้ายถิ่นที่พึ่งตนเองได้ อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 ดังนั้นผู้สูงอายุย้ายถิ่นที่พึ่งตนเองได้จำเป็นต้องมีการเตรียมความพร้อมทั้งสภาพร่างกาย สถานะทางเศรษฐกิจ รวมทั้งกิจกรรมสำหรับตนเอง ซึ่งช่วยให้ผู้สูงอายุยังคงมีศักยภาพในการดำเนินชีวิต ลดการพึ่งพิงพึ่งพาสมาชิกในครัวเรือน และยังคงเป็นผู้ที่มีคณูปการต่อชุมชนและสังคม