โมไนยปฏิปทา : วิถีบำเพ็ญธรรมของฆราวาสในโลกสมัยใหม่

ผู้แต่ง

  • สุนทร สุขทรัพย์ทวีผล มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์พุทธชินราช
  • เตชิน อิสระภาณุวงค์ ห้างหุ้นส่วนจำกัดเตมสุขเซอร์วิส

คำสำคัญ:

โมไนยปฏิปทา, ฆราวาส, การบำเพ็ญธรรม, โลกสมัยใหม่

บทคัดย่อ

บทความนี้เสนอแนวทางใหม่ในการดำเนินชีวิตของฆราวาสผู้ใฝ่ธรรม โดยชี้ให้เห็นว่า การเข้าถึงความสงบและปัญญาไม่จำเป็นต้องบวชเป็นพระ หากแต่สามารถฝึกได้ในชีวิตประจำวัน ผ่านแนวทางที่เรียกว่า ìโมไนยปฏิปทาî ซึ่งเป็นข้อธรรม 12 ประการจากพระพุทธเจ้าเพื่อฝึกตนให้พึ่งตนเอง มีวินัยทางจิต และหลุดพ้นจากพันธะทางโลก
ผู้เขียนได้สังเคราะห์ข้อธรรมเหล่านี้ในบริบทชีวิตฆราวาสยุคใหม่ ไม่ว่าจะเป็นผู้มีครอบครัว ทำงานภายใต้ระบบทุนนิยม ใช้สื่อออนไลน์ ผู้สูงอายุ นักเรียน นักศึกษา คนในภาวะเปราะบาง คนเมือง และผู้เผชิญความสูญเสีย จากนั้นสังเคราะห์เป็นโมเดล เอ็มñยูñเอ็นñไอ ซึ่งมี 4 แกนหลัก ได้แก่ 1. เอ็ม ñ พึ่งตนด้วยสติ  ฝึกยืนหยัดด้วยใจมั่นคง ไม่ไหวเอนตามคำชม คำด่า หรือแรงกดดันจากสังคม 2. ยู ñ มั่นคงในคุณธรรม ยึดมั่นในความดี แม้ไร้คำชม หรืออยู่ในระบบที่ล่อลวงให้ลดจริยธรรม 3. เอ็น ñ ฝึกใจเหนืออารมณ์ รู้ทันความโกรธ ความโลภ ความเศร้า ไม่ตกเป็นทาสของอารมณ์ 4. ไอ ñ สงบภายใน นำสู่ปัญญา สร้างพื้นที่เงียบในใจ เพื่อฟังเสียงภายในและเข้าใจความจริงตามธรรม เมื่อฝึกทั้ง 4 ด้านนี้ร่วมกัน ฆราวาสจะสามารถบวชใจได้ในชีวิตประจำวัน โดยไม่ต้องละทิ้งหน้าที่ทางโลก แต่ใช้ชีวิตอย่างมีสติ สมดุล และสงบท่ามกลางโลกที่เปลี่ยนแปลง

เอกสารอ้างอิง

ชมรมธรรมธารา. (8 พฤษภาคม 2568). โมไนย (บาลีวันละคำ 4,637). สืบค้นเมื่อ 2 มิถุนายน 2568 จาก https://dhamtara.com/?p= 31355.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2543). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วศิน อินทสระ. (2546). ทางดำเนินของมุนี (โมไนยปฏิปทา). กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์เรือนธรรม.

วิภาดา พินลา. (2559). “กระบวนการจัดการเรียนรู้ตามแนวพุทธศาสตร์สำหรับครูสังคมศึกษาเพื่อปลูกฝัง จริยธรรมในผู้เรียนยุคศตวรรษที่ 21”. Veridian E-Journal, Silpakorn University 9(1), 1430-1442.

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2567). ตามพระใหม่ ไปเรียนธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : บริษัท สหธรรมิก จำกัด.

Bauman Zygmunt. (2000). Liquid Modernity. Cambridge: Polity Press.

Turkle, Sherry. (2011). Alone Together: Why We Expect More from Technology and Less from Each Other. New York: Basic Books.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-25

รูปแบบการอ้างอิง

สุขทรัพย์ทวีผล ส., & อิสระภาณุวงค์ เ. (2025). โมไนยปฏิปทา : วิถีบำเพ็ญธรรมของฆราวาสในโลกสมัยใหม่. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา, 16(1), 95–116. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JBS/article/view/279582