การสร้างอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของประเพณี การตั้งธรรมหลวงในล้านนา
คำสำคัญ:
การสร้างอัตลักษณ์, วัฒนธรรม, ประเพณี, การตั้งธรรมหลวง, ล้านนาบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาประวัติและพัฒนาการทางวัฒนธรรมของประเพณีการตั้งธรรมหลวงในล้านนา 2) เพื่อวิเคราะห์การสร้างอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของประเพณีการตั้งธรรมหลวงในล้านนา 3) เพื่อนำเสนอแนวทางการส่งเสริมการสร้างอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของประเพณีการตั้งธรรมหลวงในล้านนา การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ รวบรวมข้อมูลจากเอกสาร จากการสัมภาษณ์ และประชุมกลุ่มย่อย จำนวน 26 รูป/คน พื้นที่ในการศึกษา วัดบ้านจ้อง ตำบลโป่งผา อำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย
ผลการวิจัยพบว่า 1) การตั้งธรรมหลวงในล้านนา เป็นประเพณีทางศาสนาพุทธที่สำคัญของชาวล้านนา อยู่ทางภาคเหนือของประเทศไทย มหาชาติชาดกหรือเวสสันดรชาดกเป็นคาถาชาดกเรื่องที่ 547 ในขุททกนิกายของพระสุตตันตปิฎก ต่อมามีการขยายความเป็นอรรถกถาเพื่อให้เนื้อเรื่องสมบูรณ์ เรื่องมหาชาติเป็นวรรณกรรมพุทธศาสนาร้อยแก้วมีภาษาบาลีแทรก ตลอดทั้งเรื่อง ถือได้ว่าเป็นวรรณกรรมพุทธศาสนาที่สำคัญของภาคเหนือ มีทั้งฉบับโวหารเทศนาและ ฉบับแปลร้อยแก้ว 2) อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของประเพณีการตั้งธรรมหลวงในล้านนา ที่ค้นพบสามารถแบ่งออกเป็น 4 ด้าน คือ (1) อัตลักษณ์ด้านพื้นที่ (2) อัตลักษณ์ด้านรูปแบบและเนื้อหาการเทศน์ในล้านนา (3) อัตลักษณ์ด้านการอนุรักษ์ประเพณีวัฒนธรรม (4) อัตลักษณ์ด้านการมีส่วนร่วม และยังมีจุดเด่นที่เห็นชัดเจน ของประเพณีการตั้งธรรมหลวงในล้านนา 3) การสร้างอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของประเพณีการตั้งธรรมหลวงในล้านนาจึงมีความสำคัญ คือ 1. เป็นการสร้างจุดเด่นให้กับวัฒนธรรมของประเพณีการตั้งธรรมหลวงของท้องถิ่นนั้นๆ 2. ทำให้ผู้คนหันมาสนใจในวัฒนธรรมของประเพณีการตั้งธรรมหลวงในล้านนามากขึ้น 3. การสร้างอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของประเพณีการตั้งธรรมหลวงในล้านนาจะเป็นการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของท้องถิ่นในอนาคตได้ดียิ่ง นำเสนอการเทศน์แบบทรงเครื่องล้านนา เป็นต้น
เอกสารอ้างอิง
ชวลิต รัตนยรรยง. รูปแบบประเพณีการตั้งธรรมเวสสันตระของชาวไทขืน เมืองเชียงตุง รัฐฉาน สหภาพพม่า. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ธิติพล กันตีวงศ์. (2560). ทำนองการเทศน์มหาชาติกัณฑ์มัทรีในประเพณีตั้งธัมม์หลวง จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาดนตรี. มหาวิทยาลัยมหิดล.
พรประพิตร์ เผ่าสวัสดิ์. (2558). “เทศน์มหาชาติล้านนา: ลักษณะเฉพาะทางดุริยางคศิลป์ที่พบในประเพณีศาสนา”. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระครูสิริปริยัตยานุศาสก์. (2568). วัดพันแหวน รองเจ้าคณะอำเภอแม่แจ่ม อ.แม่แจ่ม จ.เชียงใหม่. สัมภาษณ์. 24 กุมภาพันธ์.
มณี พะยอมยงค์. (2546). ตั้งธรรมหลวง/เทศมหาชาติ. คณะมนุษยศาสตร์: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมพงษ์ ชื่นขจรเกียรติ. (2560). ลักษณะเด่นของมหาชาติในท้องถิ่น, พิมพ์ครั้งที่ 4, กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์บรรณารักษ์.
โสภณ จาเลิศ. (2560). การวิเคราะห์ความเชื่อและการบูชาเกี่ยวกับรอยพระพุทธบาทของชาวพุทธล้านนา. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
อภิญญา เฟื่องฟูสกุล. (2543). อัตลักษณ์ (Identity): การทบทวนทฤษฎีและกรอบแนวคิด.กรุงเทพมหานคร: คณะกรรมการสภาวิจัยแห่งชาติ สาขาสังคมวิทยา สำนักงานคณะกรรมการสภาวิจัยแห่งชาติ.
อุดม รุ่งเรืองศรี. (2546). วรรณกรรมล้านนา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.