The development of an enrichment curriculum on mathematical problem solving ability using SSCS method and five practices for grade 10 students
Keywords:
การพัฒนาหลักสูตร, การแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์, รูปแบบเอส เอส ซี เอส, การจัดการเรียนรู้ห้าแนวปฏิบัติการสอนAbstract
The objectives of this research are (1) to create and find the effectiveness index of the development of the curriculum for enhancing the ability to solve mathematics problems with SSCS Model and 5STEPs Active Learning Process of Secondary 4 students, and (2) to study the impacts of the curriculum for enhancing the ability to solve mathematics problems with SSCS Model and 5STEPs Active Learning Process. This is the pre-experimental research. The design is the one-group Pretest-Posttest design. Simple cluster sampling methodology was used to select a school under United Campus Thoen Burin. The result of the sampling was 34 Secondary 4 Class 2 students of ThoenWittaya school where there were two Secondary 4 student classes (Class 4/2 and 4/3). The instruments used for data collection were the curriculum, the curriculum instructions, tests for the ability to solve mathematics problems. The data were analyzed by percentage (%), average (x), standard deviation (S.D.), and t-test dependent.
The results revealed that: 1) The development of the curriculum for enhancing the ability to solve mathematics problems with SSCS Model and 5STEPs Active Learning Process of Secondary 4 student consists of 7 components which are (1) background (2) principles (3) objectives (4) content in the curriculum including 2 units such as 1st unit : problem situation of length, area, and volume and 2nd unit : problem situation of monetary and percentage (5) learning activities (6) learning aids and sources (7) assessment and evaluation. The average of the curriculum appropriateness was at highest level and the overall appropriateness of the curriculum instructions was at high level appropriated. The effectiveness index of the curriculum development was found at 0.6202 2) The results of using the curriculum for enhancing the ability to solve mathematics problems with SSCS Model and 5STEPs Active Learning Process of Secondary 4 students was found that the posttest score was significantly higher than the pretest score at the significant level of .05
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและหลักสูตรแกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560 ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.
สํานักคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ, กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุม สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจํากัด.
จันทรรัตน์ จาดแหและปริญญภาษ สีทอง. (2565). การพัฒนาหลักสูตรส่งเสริมความสามารถในการอ่านจับใจความสำคัญ โดยใช้กลวิธีการสอนแบบดี อาร์ ที เอ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
ใจทิพย์ เชื้อรัตนพงษ์. (2557). การพัฒนาหลักสูตรหลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์อลีนเพรส.
ชวลิต ชูกําแพง. (2551). การพัฒนาหลักสูตร. มหาสารคาม: ทีคิวพี จํากัด.
ชาญณรงค์ วิเศษสัตย์. (2563). แนวทางการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความเข้าใจทางคณิตศาสตร์ Learning Management Guideline to Enhance Mathematical Understanding. วารสารคณิตศาสตร์ Mathematical Journal. 15(1) , 106-116.
ธัญญพร ไชวงศ์. (2560). การส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้ 5 แนวปฏิบัติการสอน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นันทพร รอดผล. (2557). การพัฒนาผลการเรียนรู้และความคิดสร้างสรรค์ เรื่อง สิ่งแวดล้อมและการพัฒนา ด้วยการจัดการเรียนรู้แบบ SSCS ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ประสาท เนื่องเฉลิม. (2553) .หลักสูตรการศึกษา. มหาสารคาม : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เปรมกมล อินหลี. (2560). การวิจัยในชั้นเรียนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ผ่านการใช้ 5 แนวปฏิบัติการสอน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
มณีรัตน์ พันธุตา. (2556). การศึกษาความสามารถในการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้รูปแบบ SSCS ร่วมกับกระบวนการแก้ปัญหาของ POLYA. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 8 (1) : 102-115.
มนสิช สิทธิสมบูรณ์. (2563). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างสมรรถนะการวิจัยในชั้นเรียนด้วยการวิจัย ปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมสำหรับครูระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 5(5), 186-199.
เมธาสิทธิ์ ธัญรัตนศรีสกุล. (2557). ผลการจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบ SSCSE ที่มีต่อการแก้ปัญหา และ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง สถิติ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2552). หลักสูตรสารานุกรมวิชาชีพครูเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 80 พรรษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
สุวิธิดา จรุงเกียรติกุล. (2557). การศึกษาและการเรียนรู้ตลอดชีวิต = Lifelong education and lifelong learning. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ตำราและเอกสารทางวิชาการ คณะครุศาสตร์ จุฬาลกรณ์มหาวิทยาลัย.
สถาพร พฤฑฒิกุล. (2558). คุณภาพผู้เรียน เกิดจากกระบวนการเรียนรู้. สระแก้ว: คณะเทคโนโลยีการเกษตร มหาวิทยาลัยบูรพา วิทยาเขตสระแก้ว.
อนงค์ วิชาลัย และวชิรา เครือคำอ้าย. (2556). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2โดยใช้กิจกรรมเรียนรู้ตามทฤษฏีการสร้างความรู้ด้วยตนเอง กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม โรงเรียนบวกครกเหนือ จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์. ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสังคมศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
อนงค์ เมธีพิทักษ์ธรรม. (2555). ผลของการให้ข้อมูย้อนกลับที่แตกต่างกันที่มีผลต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของผู้เรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ครุศาตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อภิชญาดา บุญวิรัตน์และปริญญภาษ สีทอง. (2554). การพัฒนาหลักสูตรเสริมทักษะการแก้โจทย์ปัญหาทางคณิตศาสตร์โดยใช้แนวคิดกระบวนการแก้ปัญหาแดปิค สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา ปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
Krulik and Rudnick. (1987, November). “Problem Solving and Stragetegy Games,” in The Mathematic Teacher. New York : McGraw – Hill.
Pizzini, Edward L.; &Shepardson; Abell, Sandra K. (1989). A Rationale for and the Development of a Problem Solving Model of Instruction in Science. Education : Science Education
Smith, M., & Stein, M. (2011). 5 practices for orchestrating productive mathematics discussions. Reston. VA: National Council of Teachers of Mathematics.
Taba, H. (1962). Curriculum Development Theory and Practice. New York : Harcourt, Brace and World
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Journal of Buddhist Studies
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
