บทบาทการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในพื้นที่สูงของศิษย์ ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา จังหวัดตาก

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาบทบาทพระสงฆ์กับการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในพื้นที่สูงของศิษย์ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา จังหวัดตาก 2) เพื่อวิเคราะห์บทบาทและปัญหาการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในพื้นที่สูงตามแนวทางของศิษย์ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา จังหวัดตาก 3) เพื่อเสนอแนวทางการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในพื้นที่สูงตามบทบาทของศิษย์ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา จังหวัดตาก งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษาค้นคว้าข้อมูลจากหนังสือ ตำราวิชาการ รายงานวิจัย วิทยานิพนธ์ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือแบบสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิธีพรรณนา ประชากรที่ใช้ในการวิจัย 15 รูป/คน

ผลการวิจัยพบว่า: 1) สร้างความเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนา ให้ประชาชนมีที่พึ่งทางด้านจิตใจ บุกเบิกสร้างสำนักสงฆ์และสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ส่งเสริมให้เด็กด้อยโอกาสมาบวชเรียน ให้ความอนุเคราะห์ด้านสารธารณูปโภคอีกด้วย

2) ประชาชนส่วนใหญ่นับถือศาสนาดั้งเดิม ซึ่งไม่มีความรู้ด้านพระพุทธศาสนามาแต่เดิม จึงยากแก่การเผยแผ่ธรรมะ เรื่องงบประมาณ ระยะทางไกล และแรงงานฝีมือ ทำให้มีค่าใช้จ่ายสูง เยาวชนบวชเรียนน้อยลง บวชระยะสั้น เนื่องจากค่านิยมทางสังคมที่เปลี่ยนไป เข้าไม่ถึงสวัสดิการแห่งรัฐ

3) ควรใช้พิธีกรรมทางศาสนา สร้างศาสนวัตถุเชิงสัญลักษณ์ตามทางศาสนา การสงเคราะห์ประชาชน นำมาใช้เป็นเครื่องมือในการเผยแผ่ และใช้กระบวนการสันติเสวนา แปลคัมภีร์เป็นภาษาถิ่นหรือเทศน์แบบประยุกต์ กำหนดแผนพัฒนาระยะยาว อาศัยความร่วมมือจากประชาชน ไปแนะแนว ไปจัดกิจกรรมสร้างความผูกพันกับพระสงฆ์ สนับสนุนทุนการศึกษา ตั้งมูลนิธิ ตั้งสมาคม ชมรม เพื่อระดมทุน ประสานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องมาแก้ไขปัญหาร่วมกัน