รูปแบบการพัฒนางานจิตสาธารณะของเด็กเยาวชนโรงเรียนวิถีพุทธเชิงพุทธบูรณาการในจังหวัดนครราชสีมา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการพัฒนางานจิตสาธารณะตามหลักพระพุทธศาสนา 2) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาการพัฒนางานจิตสาธารณะของเด็กเยาวชนโรงเรียนวิถีพุทธในจังหวัดนครราชสีมา 3) เพื่อศึกษารูปแบบการพัฒนางานจิตสาธารณะของเด็กเยาวชนโรงเรียนวิถีพุทธเชิงพุทธบูรณาการในจังหวัดนครราชสีมา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ และในภาคสนาม ดำเนินการด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก 

ผลการวิจัยพบว่า  1) การพัฒนาของเด็กเยาวชนโรงเรียนวิถีพุทธ เพื่อพัฒนาจิตสาธารณะด้วย พรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา และสังคหวัตถุ คือ ทาน ปิยวาจา อัตถจริยา และสมานัตตตา 

2) สภาพปัญหาของเด็กเยาวชนส่วนใหญ่ยังขาดจิตสาธารณะ นักเรียนส่วนใหญ่แสดงความสนใจและให้ความสำคัญกับการเลือกปฏิบัติที่เป็นประโยชน์ต่อตนเองมากกว่าส่งผลให้ประชาชนเกิดปัญหาต่าง ๆ ทั้ง 4 ด้านหลัก ๆ เช่น ปัญหาทางกาย คือ การเห็นแก่ตัว ไม่รู้จักให้ และไม่รู้จักแบ่งปัน และปัญหาด้านจิตใจ เช่น การขาดความมีน้ำใจน้อยลง ในจิตอาสาของเยาวชนในสมัยปัจจุบัน และการเอื้อเฟื่อเผื่อแผ่น้อยลง เป็นต้น และปัญหาด้านความคิดสติปัญญา เช่น ไม่เห็นความสำคัญในการช่วยเหลือผู้อื่น ปัญหาด้านความคิด เป็นต้น และปัญหาสังคม เช่น การขาดศีลธรรม และคณะครูดูแลไม่ทั่วถึง ชุมชนไม่เข้มแข็งพอ 

3) รูปแบบการพัฒนาจิตสาธารณะของเด็กเยาวชนโรงเรียนวิธีพุทธเชิงพุทธบูรณาการในจังหวัดนครราชสีมา โดยการอบรมปลูกฝังให้เยาวชนมีหัวใจการทำงานจิตสาธารณะโดยการปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดี และส่งเสริมพัฒนาให้เด็กเยาวชนมีส่วนร่วมในการรับผิดชอบต่อสังคมโดยการการแบ่งปัน ช่วยเหลือ เกื้อกูลสังคม