An Analytical Study of the Budd ศึกษาวิเคราะห์พุทธจริยศาสตร์ในวรรณกรรมไทขึน เรื่อง สุชวัณณะ

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้  มีวัตถุประสงค์ 3ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาความเป็นมาเนื้อหาของวรรณกรรมไทขึน เรื่อง สุชวัณณะ 2) เพื่อศึกษาพุทธจริยศาสตร์ที่ปรากฏในวรรณกรรมไทขึนเรื่อง สุชะวัณณะ 3) เพื่อวิเคราะห์พุทธจริยศาสตร์ในวรรณกรรมไทขึนเรื่อง สุชวัณณะ

ผลการศึกษาพบว่า วรรณกรรมเรื่องนี้ เป็นการแต่งขึ้นโดยชาวไทขึน ในเมืองเชียงตุง รัฐฉาน ประเทศเมียนมาร์ รูปแบบและเรื่องของวรรณกรรมเป็นการพรรณนาการดำเนินชีวิตที่เรียบง่ายของประชาชนในเมืองเชียงตุงที่มีความอ่อนน้อมถ่อมตน ดำเนินชีวิตสอดคล้องกับประเพณีดั้งเดิมเป็นแบบอย่างที่ดี การใช้ชีวิตด้วยความสามารถของตนและการวางตัวอย่างเหมาะสม วรรณกรรมเรื่องนี้มีการคัดลอกสืบต่อกันมาตามลำดับ ถือว่าเป็นวรรณกรรมที่มานอกนิบาต ฉบับที่นำมาศึกษามีอายุประมาณ 100 ปี โดยมีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับพุทธจริยธรรม ดังนี้ แบ่งเป็น 3 1) ศีล เป็นพื้นฐานการปฏิบัติของมนุษย์ 2) กุศลกรรม 10 คือ กรรมดีอันเป็นทางนำไปสู่ความสุขความเจริญหรือสุคติ 3) อริยมรรคมีองค์ 8 คือหนทางปฏิบัติเพื่อให้พ้นจากทุกข์

พุทธจริยธรรมที่ปรากฏในวรรณกรรมสามารถนำไปปฏิบัติในวิถีชีวิตเพื่อขัดเกลาความประพฤติของคนให้ดีขึ้นได้ กล่าวคือทำให้คนดำเนินชีวิตตามหลักศีลธรรม นอกจากนี้ยังมีความเชื่อที่เน้นย้ำในเรื่องการปฏิบัติที่สามารถพัฒนาตนเองให้เจริญขึ้นตามลำดับ จุดหมายสูงสุดของวรรณกรรมเรื่องนี้ คือ การปฏิบัติให้พ้นทุกข์ ทำให้สังคมมีความสงบ นอกจากนี้ประเพณีการตั้งธรรมสุชวัณณะยังเป็นการสืบทอดทางวัฒนธรรมอีกด้วยด้วยจุดหมายสูงสุดคือการพัฒนาตนตามหลักพุทธจริยศาสตร์เพื่อให้เข้าถึงพระนิพพานต่อไป