การเรียนรู้หลักพุทธธรรมในสัตตมหาสถานผ่านการผลิตสื่อ
คำสำคัญ:
การเรียนรู้, หลักพุทธธรรมในสัตตมหาสถาน, การผลิตสื่อวีดีทัศน์บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาความเป็นมาและความสำคัญของสัตตมหาสถาน 2) เพื่อศึกษาหลักพุทธธรรมในสัตตมหาสถานและการผลิตสื่อวีดีทัศน์แบบมีส่วนร่วมของเยาวชน 3) เพื่อวิเคราะห์การเรียนรู้หลักพุทธธรรมในสัตตมหาสถานผ่านการผลิตสื่อแบบมีส่วนร่วมของเยาวชน เป็นงานเชิงคุณภาพ โดยใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 400 คน ใช้วิธีการคัดเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือวิจัย คือ แบบทดสอบก่อนเรียน-หลังเรียน แบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลแล้วเขียนบรรยายเชิงพรรณา
ผลการวิจัยพบว่า 1) ความเป็นมาและความสำคัญของสัตตมหาสถาน เป็นเรื่องหลังการตรัสรู้ 7 สัปดาห์ เป็นสถานที่ยิ่งใหญ่ 7 แห่ง 2) หลักพุทธธรรมในสัตตมหาสถานและการผลิตสื่อวีดีทัศน์แบบมีส่วนร่วมของเยาวชน จำแนกตามสถานที่แต่ละแห่งดังนี้ โพธิบัลลังก์ อริยสัจ 4, อนิมิสเจดีย์ กตัญญูกตเวที, รัตนจงกรมเจดีย์ สติปัฏฐาน 4, รัตนฆรเจดีย์ พระอภิธรรม, อชปาลนิโครธ บัว 4 เหล่า, สระมุจลินท์ ความสงัด ความสุข นิพพาน, ราชายตนะ ทาน ศีล ภาวนา และ 3) วิเคราะห์การเรียนรู้หลักพุทธธรรมในสัตตมหาสถานผ่านการผลิตสื่อแบบมีส่วนร่วมของเยาวชน (1) ด้านความคิดสร้างสรรค์ (2) ด้านเนื้อหา (3) ด้านเทคนิคการเล่าเรื่อง (4) ด้านการใช้ภาษาและดนตรี (5) ด้านคุณภาพในการผลิต สรุป 5 ด้าน ค่าเฉลี่ยรวม 3.78 อยู่ในระดับมาก เป็นเครื่องยืนยันว่า การเรียนรู้หลักพุทธธรรมในสัตตมหาสถานผ่านการผลิตสื่อแบบมีส่วนร่วมของเยาวชน เป็นเทคนิคการสร้างความรู้ในเชิงลึกได้จริง
References
ฐิติรัตน์ วสิษฐ์พลพงศ์. (2559). ผลการใช้รูปแบบการเรียนรู้อย่างมีความสุขเชิงพุทธบูรณาการในการสอนนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดสวนดอก จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ธนสาร บัลลังก์ปัทมา. (2551). บทบาทประชาชนในการมีส่วนร่วมจัดการศึกษา. The City Journal. 4(85), 30.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
รายงานประจำปี 2552 (2552). สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
วลัยลักษณ์ ทรงศิริ. (2540). สัมมนาที่วัดเจดีย์หลวง จังหวัดเชียงใหม่ ทิศทางการปฏิสังขรณ์และอนุรักษ์พระเจดีย์หลวง. เมืองโบราณ 23(1), 156-158.
วิชาภรณ์ ชำนิกำจร . (2556). ศึกษาเพื่อออกแบบผังบริเวณสัตตมหาสถาน และสังเวชนียสถาน 4 ตำบล ณ วัดวังปลาโด อำเภอบรบือ มหาสารคาร. คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ผังเมืองและนฤมิตศิลป์ : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ศรีไพร จันทร์เขียว. (2559). การจัดการเรียนรู้พระพุทธศาสนาโดยพุทธวิธีบูรณาการ. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมโชติ อ๋องสกุล. (2562). ชุมชนรอบวัดในเชียงใหม่:ประวัติศาสตร์ชุมชน. เชียงใหม่: โรงพิมพ์ศูนย์ล้านนา คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สมโชติ อ๋องสกุล. (2537). การอนุรักษ์เมืองโบราณเชียงใหม่และเชียงทอง. กรุงเทพมหานคร: เมืองโบราณ.