การศึกษาแนวคิด วิธีการปฏิบัติและการสื่อสารทางพุทธิปัญญา ของสำนักปฏิบัติธรรม ในจังหวัดเชียงใหม่
คำสำคัญ:
การปฏิบัติธรรม, การสื่อสาร, พุทธิปัญญาบทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ของการวิจัยอยู่ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดหลักการและวิธีการปฏิบัติธรรมของสำนักปฏิบัติธรรมในจังหวัดเชียงใหม่ 2) เพื่อศึกษากระบวนการสื่อสารทางพุทธิปัญญาของสำนักปฏิบัติธรรม ในจังหวัดเชียงใหม่ 3) เพื่อวิเคราะห์รูปแบบการสื่อสารให้เกิดพุทธิปัญญาของสำนักปฏิบัติธรรมในจังหวัดเชียงใหม่
ผลการวิจัย พบว่า สำนักปฏิบัติธรรมทั้งหมด ใช้การสื่อสารในรูแบบ ผู้ส่งสารเป็นผู้เชี่ยวชาญ สารเป็นสารที่มีเนื้อหาเฉพาะต่อกลุ่มที่สนใจ ช่องทางมีการสื่อสารในช่องทางที่จำกัดไม่ครอบคลุมตามรูปแบบกระบวนการมีช่องทางการสื่อสารที่จำกัด ผู้รับสารเน้นผู้ทำมีความพร้อมที่จะศึกษาและนำไปสู่การปฏิบัติได้จริง รูปแบบการสื่อสารการปฏิบัติธรรมกรรมฐานผ่านสื่อสังคมออนไลน์ ประกอบไปด้วยรูปแบบสื่อมัลติมีเดียต่างๆ ที่สำคัญต้องมีองค์ประกอบของรูปแบบการสื่อสาร คือ เนื้อหาการปฏิบัติธรรมหรือธรรมะที่ถูกต้อง เป็นที่ชอบใจ ทันสมัยและได้ประโยชน์ มีการนำเสนอที่ตรงเป้าหมาย เข้าใจง่าย ผู้สื่อสาระธรรมจำต้องเป็นมีความชำนาญในการเผยแผ่ และรูปแบบต้องมีความเชื่อมโยง และสัมพันธ์และดำเนินตามกระบวนการสื่อสาร คือ รูปแบบต้องมีเจตนาการสื่อสารการปฏิบัติธรรมต้องเด่นชัด โดนใจ เพราะรูปแบบจะสมบูรณ์หรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับ ผู้ส่งสาร สาร ช่องทาง และ ผู้รับสาร และท้ายที่สุดต้องมีการประเมินตรวจสอบรูปแบบการสื่อสารแนวคิดการปฏิบัติธรรม ด้วยการตรวจสอบจากจากความมั่นคง และ ความคงอยู่ของเฟสบุ๊ค ยูทูป เว็บไซต์ และทำการประเมินตรวจสอบยอดการไลค์ อย่างน้อย 2 ปีขึ้นไป และการแบ่งปันข้อมูล เป็นต้น
References
พระเทพวิสุทธิกวี. (2543). การพัฒนาจิต. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (2554.). การแพทย์ยุคใหม่ในพุทธทัศน์. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สหธรรมมิก.
พระพรหมโมลี (วิลาศ ญาณวโร). (2543). ภาวนาทีปนี. กรุงเทพมหานคร: ดอกหญ้า.
พระราชพรหมาจารย์ (พระอาจารย์ทอง สิริมงฺคโล). (2545). คู่มือการปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฏฐาน ในแนวสติปัฏฐาน 4. เชียงใหม่: คณะศิษยานุศิษย์.
หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม. ไพยนต์ กาสี เรียบเรียง. (2554). พิชิตกรรมร้าย หายป่วยด้วยโพชฌังคปริตร. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เลี่ยงเชียง.
อุทัย สุดสุข. (2554). หมู่บ้านสุขภาพดีวิถีพุทธ-การเรียนรู้. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: เทพประทานการพิมพ์.