บทบาทของพระพุทธิญาณมุนีในการบริหารจัดการวัดให้เป็นศูนย์กลางชุมชน บ้านสบคำ ตำบลเวียง อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย

บทคัดย่อ

สารนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาบทบาทของพระพุทธิญาณมุนี ในการบริหารจัดการวัดให้เป็นศูนย์กลางชุมชนบ้านสบคำ 2) เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการบริหารจัดการวัด ให้เป็นศูนย์กลางชุมชน    บ้านสบคำ กลุ่มเป้าหมายในการศึกษาจำนวนทั้งหมด 15 ท่าน ได้แก่ เจ้าอาวาส พระภิกษุ สามเณร คณะกรรมการวัด การเก็บข้อมูลคือ การสำรวจพื้นที่วิจัย การสังเกตอย่างมีส่วนร่วม การสัมภาษณ์ การสนทนากลุ่มย่อย การศึกษาเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และนำผลการวิเคราะห์ข้อมูลในรูปของการพรรณนาตามปรากฏการณ์ที่พบเห็น

ผลการวิจัยพบว่า 1) ด้านการปกครอง ใช้หลักเมตตาธรรม เมตตา กรุณา อุเปกขา 2) ด้านการเผยแผ่ธรรม ให้ความสำคัญของการเผยแผ่ธรรม ทั้งศึกษาและปฏิบัติตามพระธรรมวินัย จนเกิดความรู้ความเข้าใจ เกิดปฏิปทาความเลื่อมใสแก่ผู้พบเห็น 3) ด้านการศาสนศึกษา จัดตั้งโรงเรียน สรรหาแหล่งทุนทรัพย์และบุคลากรที่มีความรู้ ความสามารถ มาสอนพระภิกษุสามเณร 4) ด้านศึกษาสงเคราะห์ อุปถัมภ์การศึกษาของพระภิกษุ สามเณร และนักเรียนที่ยากจน มอบทุนการศึกษาแก่สถานศึกษาต่าง ๆ 5) ด้านสาธารณูปาการ ก่อสร้าง ทำนุบำรุง ศาสนสถานที่ทรงคุณค่าทางประวัติศาสตร์ 6) ด้านสาธารณสงเคราะห์ สนับสนุนกิจกรรมในวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา พร้อมกิจกรรมสาธาณประโยชน์ 7) ด้านการอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อม ส่งเสริมศิลปวัฒธรรม ฟื้นฟูศิลปะพื้นบ้าน วัฒธรรมพื้นบ้าน สร้างศูนย์ศิลปาชีพ ส่วนด้านการอนุรักษ์ป่าไม้ มีการอนุรักษ์และฟื้นฟูป่าไม้ เป็นระยะเวลา 32 ปี จนได้รับรางวัล “ลูกโลกสีเขียว” ซึ่งเป็นสิ่งรับรองความสำเร็จในการอนุรักษ์ป่าไม้

สำหรับปัญหาและอุปสรรคของการบริหารจัดการวัดทั้ง 7 ด้าน พบว่ามีปัญหาขาดแคลนทางด้านบุคลากรเป็นส่วนใหญ่