วีดีโอสตรีมมิ่ง: การวิเคราะห์กระบวนการสื่อสารของธุรกิจสื่อบันเทิงออนไลน์ กับการเปลี่ยนแปลงหลังยุคโควิด-19

บทคัดย่อ

ตั้งแต่ปี 2019 ที่มนุษย์โลกได้พบกับวิกฤติการณ์โควิด-19 เป็นต้นมา ส่งผลให้วิถีชีวิตของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ทั้งความเป็นอยู่ การกิน รวมไปถึงการเสพสื่อบันเทิงประเภทภาพยนตร์ เมื่อก่อนเรารับชมภาพยนตร์ด้วยการซื้อบัตรเดินเข้าไปรับชมในโรงภาพยนตร์ แต่หลังจากเกิดเหตุการณ์โควิด-19 เป็นต้นมา โรงภาพยนตร์ก็ถูกปิดไปในระยะเวลาหนึ่ง และผู้คนก็เริ่มต้องถูกกักตัวอยู่ที่บ้าน รูปแบบการรับชมภาพยนตร์เริ่มเปลี่ยนไป เปลี่ยนเป็นการชมภาพยนตร์ที่บ้านมากขึ้น สื่อภาพยนตร์จากระบบสตรีมมิ่งเริ่มเข้ามามีส่วนร่วมกับชีวิตผู้คนมากขึ้น และหลังจากวิกฤติการณ์โควิด-19 ผ่านไป โรงภาพยนตร์ได้กลับมาเปิดให้บริการแบบปรกติอีกครั้ง แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปแล้วคือพฤติกรรมของมนุษย์ คนหลายกลุ่มเลือกที่จะเสพสื่อทั้งสองระบบคือทั้งในโรงภาพยนตร์และระบบสตรีมมิ่งโดยรับชมอยู่ที่บ้าน สิ่งที่น่าสนใจคือระบบสตรีมิ่งจะต่อสู้กับโรงภาพยนตร์ที่กลับมาเปิดได้อย่างไร

            จากการศึกษาพบว่า หลังจากที่โรงภาพยนตร์กลับมาเปิดให้บริการดังเดิม ระบบสตรีมมิ่งไม่ได้ประสบภาวะขาดทุนเลย นอกจากนี้ ยังมีกำไรและมีผู้สมัครสมาชิกเพิ่มขึ้นด้วย เหตุเพราะระบบสตรีมมิ่งได้เปลี่ยนพฤติกรรมการรับชมภาพยนตร์ของผู้คนไปแล้ว อีกทั้ง ยังมีไม้เด็ดคือการที่มีภาพยนตร์ที่เรียกว่า “ออริจินัล” อันเป็นลิขสิทธ์และฉายเฉพาะในระบบสตรีมมิ่งเท่านั้น และด้วยความน่าสนใจของภาพยนตร์ออริจินัลนี้ทำให้ผู้ชมที่รับชมระบบสตรีมมิ่งยังคงสมัครสมาชิกอย่างเหนียวแน่น ซึ่งผู้เขียนจะขอยกกระบวนการสื่อสาร SMCR ของ เดวิด เค เบอร์โล (Devid K. Berlo) มาวิเคราะห์ในงานครั้งนี้โดยจะเห็นได้ชัดเจนจากการที่ผู้ผลิตสื่อสตรีมมิ่งทุกเจ้านั้น นำรูปแบบการผลิตแบบเดิมมาใช้โดยใช้รูปแบบลักษณะพิเศษซึ่งก็คือสิ่งที่เรียกว่าออริจินัลคอนเทนท์ แต่การสื่อสารนั้นก็เป็นแบบเดิม ไม่ได้เปลี่ยนแปลง แต่มีการเพิ่มเติมเทคนิคเข้าไป ทำให้กลุ่มผู้รับสารมีช่องทางในการเลือกรับสารได้มากขึ้น ซึ่งการแข่งขันกันนี้ผลประโยชน์นั้นก็จะตกอยู่ที่ผู้รับสารอย่างไม่ต้องสงสัย