การประเมินเชิงพัฒนา (Developmental Evaluation: DE) ช่วงต้นน้ำ เพื่อพัฒนาเป้าหมายโรงเรียน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การประเมินเชิงพัฒนา (Developmental Evaluation: DE) ช่วงต้นน้ำ เพื่อพัฒนาเป้าหมายของโรงเรียน เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาการทำงานตามวิสัยทัศน์ เป้าหมายหมายของโรงเรียน (School Goal) ในโครงการพัฒนาครูและโรงเรียนเพื่อยกระดับคุณภาพการศึกษาอย่างต่อเนื่อง ระยะเวลา 1 ปี ผลการวิจัยพบว่า การประเมินเชิงพัฒนาในแต่โรงเรียนมีกลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ นักเรียน ครู ผู้อำนวยการ ผู้ปกครองและชุมชน และเขตพื้นที่การศึกษา ทุกกลุ่มให้ร่วมวิเคราะห์และแสดงความคิดเห็นใน
6 ขั้นตอน คือ ขั้นที่ 1 การกำหนดเป้าหมาย ขั้นที่ 2 การวิเคราะห์ความซับซ้อน ขั้นที่ 3 การกำหนดผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ ขั้นที่ 4 การดำเนินกิจกรรม ขั้นที่ 5 การนำข้อมูลหรือเครื่องมือประเมิน และขั้นที่ 6 การสะท้อนกลับ
เพื่อนำไปใช้ในการดำเนินงานตามแผนการดำเนินงานของโรงเรียนต่อไป
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
** ข้อความ ข้อคิดเห็น หรือข้อค้นพบ ในวารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสารเป็นของผู้เขียน ซึ่งจะต้องรับผิดชอบต่อผลทางกฎหมายใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากบทความและงานวิจัยนั้น ๆ โดยมิใช่ความรับผิดชอบของคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี **
References
กมลรัตน์ แสนใจงาม จุไรรัตน์ จุลจักรวัฒน์ และ ประวัติ พื้นผาสุข. (2557). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะบุคลากร
มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. วารสารบัณฑิตวิจัย, 2(5), 81-92.
กวีภัทร ฉาวชาวนา และปกรณ์ ประจันบาน. (2559). การพัฒนาตัวชี้วัดทักษะการจัดการห้องเรียนในศตวรรษที่
ของครู. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 18(4), 197-209.
ณัฏฐ์พัชร เถียรวรกานต์. (2565). Formative and Summative Assessments.
https://erp.mju.ac.th/acticleDetail.aspx?qid=1077
ยุวดี เปรมวิชัย. (2550). การประเมิน (Assessment). วารสารโรงเรียนนายเรือ, 7(1), 31-40.
มูลนิธิเพื่อพัฒนาทักษะแห่งอนาคต. (2564). เอกสารโครงการพัฒนาครูและโรงเรียนเพื่อยกระดับคุณภาพ
การศึกษาอย่างต่อเนื่อง.
มูลนิธิสยามกัมมาจล. (2564). การประชุมการอบรมการประเมินเชิงพัฒนา Developmental Evaluation.
กองทุนเสมอภาคเพื่อการศึกษา. http://www.scbfoundation.com/activity-detail/1840/กิจกรรม_DE_โรงเรียน_TSQP-21209
วิชุดา โชคภูเขียว, วรรณ์ดี แสงประทีปทอง, รัชนีกูล ภิญโญภานุวัฒน์ และสมพร หวานเสร็จ. (2555).
การพัฒนาตัวชี้วัดการบริหารจัดการที่ดีสำหรับโรงเรียนแกนนำจัดการเรียนร่วม ในจังหวัดเครือข่ายของ
ศูนย์การศึกษาพิเศษ เขตการศึกษา 9, วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 2(3), 49 -56.
วีระยุทธ์ ชาตะกาญจน. (2558). การวิจัยเชิงปฏิบัติการ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฏร์ธานี, 2(1), 29-49.
สราวุฒิ ศักดี. (2557). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่
การศึกษามัธยม เขต 5. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักทดสอบทางการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). คู่มือการประเมินคุณภาพตาม
มาตรฐานการศึกษาขั้นพื้นฐาน เพื่อการประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา. สำนักงาน
พระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
เอื้อการย์ โรจน์จิรไพศาล. (2564). การประเมินแบบพัฒนา จุดเปลี่ยนของการเรียนรู้. http://iamkru.com.
อิสระ กุลวุฒิ, สุรีพร อนุศาสนนันท์, และสมพงษ์ ปั้นหุ่น. (2563). รูปแบบการประเมินระหว่างเรียน.
วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 10(2), 21-33.
Peter Senge. (2017). The iceberg model for guiding systemic thinking. Socialincilico,
http://www.Socialincilico.wordpress.com
Michael Quinn Patton, Kate McKegg, and Nan Wehipeihana. (2016). Developmental Evaluation
Exemplars.The Guilford Press.
Wallace, H. R. & Masters, L. A. (2002). Personal development for life and work. (8 th ed.).
South Western.