แบบจำลองสมรรถนะของมัคคุเทศก์ที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดี ขององค์กรและผลการปฏิบัติงานในแหล่งท่องเที่ยวเขตทหาร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาทางสังคมศาสตร์ มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) ศึกษาสมรรถนะเฉพาะตามลักษณะงานที่ปฏิบัติ พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรและผลการปฏิบัติงาน 2) ศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะเฉพาะตามลักษณะงานที่ปฏิบัติ 3) พัฒนาแบบจำลองสมรรถนะมัคคุเทศก์ที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรและผลการปฏิบัติงาน ระเบียบวิธีวิจัยเป็นแบบผสมผสาน( Mixed – Methods)ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณ(Quantitative Research)และการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ประชากรคือผู้ปฏิบัติงานมัคคุเทศก์ในแหล่งท่องเที่ยวทหารจำนวน 640 คน ผู้ให้ข้อมูลสำคัญเพื่อยืนยันแบบจำลองคือผู้บริหารองค์กรการท่องเที่ยวจำนวน 5 คน เริ่มด้วยการศึกษาทฤษฎีกำหนดแบบจำลองนำมาวิเคราะห์ความสอดคล้อง ด้วยสถิติวิเคราะห์ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน องค์ประกอบเชิงยืนยัน(Confirmatory Factor Analysis )ในรูปแบบสมการโครงสร้าง(Structure Equation Model: SEM)  ผลการวิจัยพบว่าค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอยู่ระหว่าง.006-.850 ทุกคู่มีความสัมพันธ์ทางบวกโดย 1)ผลการปฏิบัติงานรับอิทธิพลทางตรงมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ0.01 จากพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กร 2) ผลการปฏิบัติงานรับอิทธิพลทางอ้อมมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ0.01 จากการจัดการความรู้ ปัจจัยภายในองค์กร การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และสมรรถนะเฉพาะตามลักษณะงานที่ปฏิบัติขนาดอิทธิพลมีค่าเท่ากับ.038