การช่วยเหลือระยะแรกเริ่มสำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษ
บทคัดย่อ
ปัจจุบันเด็กที่มีความต้องการพิเศษมีจำนวนมากขึ้นในทุกปี ซึ่งมีประเภทและลักษณะความพิการที่แตกต่างกัน เด็กเหล่านี้ต้องได้รับการช่วยเหลือและการพัฒนา เพื่อเข้าสู่ระบบการศึกษาที่รัฐจัดให้อย่างเหมาะสมตามศักยภาพของเด็กแต่ละคน ซึ่งการช่วยเหลือระยะแรกเริ่ม เป็นการจัดการศึกษาเบื้องต้นที่จำเป็น และสำคัญยิ่งต่อการพัฒนา และให้การช่วยเหลือเด็กที่มีความต้องการพิเศษ หรือเด็กกลุ่มเสี่ยงที่มีผลต่อพัฒนาการล่าช้า ตั้งแต่แรกเริ่ม หรือเมื่อเริ่มพบปัญหาตั้งแต่แรกเกิด-3 ปี เพื่อให้เด็กเหล่านี้มีพัฒนาการ และการเรียนรู้ได้เต็มตามศักยภาพ โดยให้ความสำคัญเกี่ยวกับบทบาทของครอบครัวในการทำงานร่วมกับนักวิชาชีพ และให้การพัฒนาเด็กอย่างต่อเนื่องทั้งที่บ้าน และที่ศูนย์ โรงเรียน หรือโรงพยาบาล ทำให้เด็กเหล่านี้ได้รับโอกาสพัฒนาศักยภาพตั้งแต่แรกเริ่มเกิดความพร้อมทางการเรียนรู้ และสามารถต่อยอดการเรียนรู้ในระบบการศึกษาได้อย่างเหมาะสมกับลักษณะของความพิการที่เกิดขึ้น ส่งผลให้เด็กเหล่านี้เกิดการเรียนรู้ที่มีความหมาย ประสบความสำเร็จ และบรรลุผลตามเป้าหมายของการจัดการศึกษาประเภทนั้น และสามารถนำไปใช้ในการดำรงชีวิตในสังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพ
References
กรองทอง จุลิรัชนีกร, (2554). การจัดการศึกษาสำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษระดับปฐมวัย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
การพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์, กระทรวง, (2563). รายงานข้อมูลสถานการณ์ด้านคนพิการในประเทศไทย
ศึกษาธิการ, กระทรวง, (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และแก้ไขเพิ่มเติม
(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. พร้อมกฎหมายที่เกี่ยวข้องและพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์องค์การรับส่งสสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
ศึกษาธิการ, กระทรวง, (2551). พระราชบัญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ พ.ศ. 2551.
กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์แห่งประเทศไทย.
Batshaw ML, (2007). Children with Disabilities. 7 ed. Baltimore: Paul H. Brookes.
Bailey,D.B. and Wolery,M, (1992). Teaching infants and preschoolers with disabilities. 2nd ed. New Jersey: Prentice-Hall.
Hanson MJaL, E.W, (1989). Early Intervention: Implementing child and family services for infants and toddlers who are at risk or disabled. Texas: Pro-Ed.
Carey WB, Crocker, A.C, Coleman,W.L, Elias,E.R. and Feldman,H.M, (2009). Developmental-Behavior Pediatrics. 4th ed. Philadelphia: Saunders.
Dunst,C.J, (2002). Family-centered practices: Birth through high school. The Journal of
Special Education. 36: 141-149.
Hunt N, and Marshall, K, (2012). Exceptional Children and Youth. 5th ed. Los Angeles: Cengage Learning.
Gargiulo RMaK, J.L, (2000). Young children with special needs: An introduction to earlyChildhood special education. New York: Delmar.
King,S.,Teplicky,R.,King,G. and Rosenbaun,P, (2004). Family –center service for children with cerebral palsy and their families: A review of the literature. Seminars in Pediatric Neurology. 11:78-86.
Morrison, G.S, (2001). Early childhood education today. 8th ed. New Jersey: Merrill Prentice
Peralta,F. and Arellano,A, (2010). Family and disability: A theoretical perspective on the
family-centered approach for promoting self-deternination. Journal of Research in
Educational Psychology. 8: 1339-1362.
Wehman, T, (1998). Family-centered early intervention services: Factors contributing to
increased parent involvement and participation. Focus on Autism & Other Developmental Disabilities’. 13: 80-86.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารการจัดการทางการศึกษาปฐมวัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ห้ามผู้ใดนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรจากคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต นอกจากนี้ เนื้อหาที่ปรากฎในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาดอันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์
