การศึกษาผลการจัดการเรียนรู้การจัดค่ายวิทยาศาสตร์สำหรับเด็กที่มีต่อ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการคิดวิจารณญาณของนักศึกษาสาขาการศึกษาปฐมวัย
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนรู้การจัดค่ายวิทยาศาสตร์, ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน, การคิดวิจารณญาณบทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลการจัดการเรียนรู้การจัดค่ายวิทยาศาสตร์สำหรับเด็ก มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการคิดวิจารณญาณของนักศึกษาสาขาการศึกษาปฐมวัย กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ นักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา ที่เรียนรายวิชาการจัดประสบการณ์วิทยาศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2563 จำนวน 28 คน เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แบบวัดการคิดวิจารณญาณ มีความตรงเชิงเนื้อหา 0.8-1.0 และแผนการจัดการเรียนรู้การจัดค่ายวิทยาศาสตร์สำหรับเด็กมีค่าดัชนีความสอดคล้องของผู้เชี่ยวชาญมากกว่า 0.6 วิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐาน โดยการหาค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าร้อยละ ค่าคะแนนมาตรฐาน T-Score และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ โดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์อย่างง่ายของเพียร์สัน
ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษาสาขาการศึกษาปฐมวัยที่ได้รับการจัดการเรียนรู้การจัดค่ายวิทยาศาสตร์สำหรับเด็ก มีค่าเฉลี่ยคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนอยู่ในระดับดี ส่วนใหญ่มีเกรดค่าระดับคะแนนอยู่ในระดับดี รองลงมาอยู่ในระดับดีมาก นักศึกษามีค่าเฉลี่ยคะแนนการคิดวิจารณญาณ อยู่ในระดับปานกลาง และเมื่อนำมาวิเคราะห์ค่าคะแนนมาตรฐานที (T-score) พบว่า นักศึกษาส่วนใหญ่มีความคิดวิจารณญาณ คิดอยู่ในระดับปานกลาง รองลงมาอยู่ในระดับดี คะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและคะแนนการคิดวิจารณญาณมีความสัมพันธ์กันในทางบวกระดับปานกลาง (r = 0.428)
References
คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา. (2558). หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย (5 ปี) หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2558 พระนครศรีอยุธยา: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ดนุชา สลีวงศ์. (2555). ผลของการเรียนด้วยกรณีศึกษาบนเว็บที่ใช้เทคนิคการตั้งคำถามและการคิดสะท้อน ที่มีต่อการคิดวิจารณญาณของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. ปริญญาครุศาสตรดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา ภาควิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดารารัตน์ มากมีทรัพย์. (2553). การศึกษาผลการคิดอย่างมีวิจารณญาณและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้วยการเรียนแบบผสมผสานโดยใช้กระบวนการแก้ปัญหา วิชาการเลือกการใช้สื่อการเรียนการสอนของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา ภาควิชาเทคโนโลยีการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ดำรงศักดิ์ สุดเสน่ห์. (2561). กระบวนการสร้างเสริมศักยภาพการคิดอย่างมีวิจารณญาณของผู้เรียน ในศตวรรษที่ 21 ตามธรรมชาติวิชาวิทยาศาสตร์ กรุงเทพ ฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ
ประพันธ์ศิริ สุเสารัจ. (2551). การพัฒนาการคิด. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศันสนีย์ ฉัตรคุปต์และอุษา ชูชาติ. (2544). รายงานเรื่องฝึกสมองให้คิดอย่างมีวิจารณญาณ (Critical Thinking). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.
สุภัทรา คงเรือง. (2560). เอกสารประกอบการสอน รายวิชาการจัดประสบการณ์ทางวิทยาศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา
Yang, Y.T.C., (2008). A Catalyst for teaching critical thinking in large university class in Taiwan: asynchronous online discussion with the facilitation of teaching assistants. Educational Technology Research and Development 2008Z56), pp. 241-264
Aten, L.L. (2004). Using guided learning journals to foster refection and professional judgment in teachers. EdD The University of Texas At San Antonio.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารการจัดการทางการศึกษาปฐมวัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ห้ามผู้ใดนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรจากคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต นอกจากนี้ เนื้อหาที่ปรากฎในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาดอันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์