The King’s Philosophy and Sustainable Development for Educational Administration
Article Sidebar
Published:
Feb 8, 2021
Keywords:
The King’s Philosophy, Educational Administration, Sustainable Development
Main Article Content
Abstract
The concept of development according to the King's science has been mentioned as a way for His Majesty the King Bhumibol Adulyadej (Rama IX). Granted a royal initiative, Royal speech, His Majesty's Principles Philosophy and theory to be a guideline for sustainable practices. To be a guideline for sustainable practices by focusing on the development of "people" so that people can live in harmony with the environment and geographic society When applying the King's science to educational administration, it can be considered an important process in human development. By introducing the 6 principles of knowledge, 23 principles of work and the royal strategy of "understanding, access, development" to work and solve problems in various matters.
Article Details
Section
บทความวิชาการ (Articles)
References
กาญจนา เงารังสี. (2559). การศึกษากับการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารสมาคมนักวิจัย. 21(2), 13-18.
คณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560-2579). กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการนายกรัฐมนตรี.
จุติมา รัตนพลแสนย์. (2558). การศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. เอกสารประกอบการสอน วิชาการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
ชูชาติ พ่วงสมจิตร์. (2560). ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพและแนวทางการนำมาใช้ในสถานศึกษา.วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ. 10(1), 34-41.
ชัยยุทธ ปัญญสวัสดิ์สุทธิ์. (2561,1 สิงหาคม). งานวิจัยเชิงพื้นที่ ตอบโจทย์แก้การศึกษาเหลื่อมล้ำตรงจุด. กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา (กสศ.). สืบค้านจาก https://www.eef.or.th/งานวิจัยเชิงพื้นที่010819/.
เดชา ปุญญบาล. (2560). 9 ตามรอยพระบาท ศาสตร์พระราชา. Journal of the Association of Researchers, 22(2), 13-20.
ธีระเกียรติ เจริญเศรษฐศิลป์. (2559). วิกฤติการศึกษาไทย. วารสารนวัตกรรมการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์, 2(2), 3-21.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักการองค์ความรู้ 6 มิติ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช [แผ่นพับ]. กรงเทพฯ:กระทรวงศึกษาธิการ.
ทินกร พูลพุฒ. (2560). รูปแบบการบริหารงานจัดการศึกษาอุ้งผางโมเดล กรณีศึกษา อำเภออุ้งผางของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ตาก เขต 2. วารสารวไลยอลงกรณ์
ในพระบรมราชูปถัมภ์. 12(1), 105-120.
ธเนศ ขำเกิด. (2549). เครื่องมืออันทรงพลังของ KM. วารสารส่งเสริมเทคโนโลยี. 33(190), 80-83.
บุญรักษ์ ยอดเพชร. (2560,10 ตุลาคม). นำ”ศาสตร์พระราชา”ปรับการเรียนการสอน. เดลินิวส์. สืบค้านจากhttps://www.dailynews.co.th/education/603228.
บุษกร วัฒนบุตร, พระครูโอภาสนนทกิตติ์และพระครูอุดมสิทธินายก. (2561). ศาสตร์พระราชากับการพัฒนาคนไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 6(พิเศษ). 539-552.
ปรียานุช ธรรมปิยา. (2558). การขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงด้านการศึกษา (พ.ศ.2549-2557) (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพฯ: ศูนย์สถานศึกษาพอเพียง มูลนิธิยุวสถิรคุณ.
พระครูสังฆรักษ์บุญใส รตนปุตฺโต. (2558). คุณธรรมของผู้นำทางการศึกษา. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ. 2(1), 57-69.
พระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาสภิกขุ). (ม.ป.ป.). กตัญญูกตเวทิตากถา การทำบุญอุทิศแก่บรรพบุรุษ. กรุงเทพฯ: ธรรมสภาและสถาบันลือธรรม.
ฤทัยรัตน์ ปัญญาสิมและดวงใจ ชนะสิทธิ์. (2560). การบริหารงานแบบมีส่วนร่วมที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. วารสารศิลปากร
ศึกษาศาสตร์วิจัย. 9(1), 299-313.
ลัญจกร นิลกาญจน์ ปัญญา เลิศไกรและสุดา มีบัว. (2560). การจัดการศึกษาฝ่าวิกฤติด้วยฐานคิดเศรษฐกิจพอเพียงเทศบาลตำบลทอนหงส์ อำเภอพรหมคีรี จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารราชพฤกษ์. 15(1),
20-26.
วรากรณ์ สามโกเศศ. (2553). ข้อเสนอทางเลือกระบบการศึกษาที่เหมาะสมกับสุขภาวะคนไทย. กรุงเทพฯ : โครงการศึกษาเพื่อพัฒนาข้อเสนอทางเลือกที่เหมาะสำหรับการปฏิรูปการศึกษาเพื่อสุขภาวะคนไทย
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2554). การวิจัยทางการบริหารการศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. 3(6), 63-71.
ศรัณย์ เจียระไน, พิมพา ม่วงศิริธรรม และอัศวิน มณีอินทร์. (2558). รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมในสถาบันอุดมศึกษา. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
16(2), 44-54.
สมบัติ นพรัก. (2561). ศาสตร์พระราชา สู่การพัฒนาศาสตร์การบริหาร. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้ง.
สภานิติบัญญัติแห่งชาติ. (2560). ศาสตร์ของพระราชา: ผู้นำโลกในการพัฒนาอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ:คณะกรรมการโครงการเฉลิมพระเกียรติของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ.
สุชาดา นันทะไชย. (2549). เอกสารประกอบการบรรยาย เรื่อง แนวทางการจัดการศึกษาตาม ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. สืบค้นมาจาก http//amin.edu.ku.ac.th/ artic/suchada.doc.
สุรชาติ คหินทพงษ์. (2552, 18 กันยายน). การบริหารโรงเรียนแบบพึ่งตนเอง. True ปลูกปัญญา.
สุเมธ ตันติเวชกุล. (2557). ตามรอยพระยุคลบาท ครูแห่งแผ่นดิน (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
_____________. (2562,24 มกราคม). ยุทธศาสตร์พระราชทาน. ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร
สำนักงานปลัดกระทรวง. สืบค้นจาก https://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=53609&Key=news_Surachet
สุเมธ งามกนก. (2554). เศรษฐกิจพอเพียง : จากสานศึกษาสู่ชุมชนยั่งยืน. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม. 7(1), 9.
สุเมธ แสงนิ่มนวล. (2560). ต้นแบบการบริหารจัดการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ. 7(1), 96-113.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2554). การทรงงานพัฒนาประเทศ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. กรุงเทพฯ: ศูนย์การพิมพ์เพชรรุ่ง.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2551). หลักการทรงงานในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพฯ: สำนักงานยุทธศาสตร์ด้านนโยบายสาธารณะ.
สำนักงานคณะกรรมการการพัฒนาเศรษฐกิจและส่งคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสอง (พ.ศ.2560 – 2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร.
สืบค้นมาจาก http://www.trueplookpanya.com/learning/detail/1002/018548
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการเสริมสร้างสุขภาพ. (2552). คู่มือมาสร้างองค์กรแห่งความสุขกันเถอะ. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.).
สัญญา สัญญาวิวัฒน์ และ ชาย สัญญาวิวัฒน์. (2550). การบริหารจัดการแนวพุทธ. กรุงเทพฯ: พิมพ์ลักษณ์.
อภิชัย พันธเสน, วราพร ศรีสุพรรณ, ฐิติพร ศิริพันธ์ พันธเสน, พิสิฐ นาครําไพ, ศุภธิดา ศิริวงศ์, สรประเวศ กระจ่างคันถมาตร์,...อรอนงค์ อินทรหะ. (2558). รายงานการการสังเคราะห์งานวิจัยว่าด้วยปัญหา
และข้อเสนอแนะในกระบวนการจัดการศึกษาไทย: ประเด็นปัญหาคุณภาพการศึกษา (2535-2558) (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
อุษา รุ่งโรจน์การค้า. (2555). การอภิปรายความกระแสพระราชดำรัสว่าด้วยความรู้รักสามัคคี (วิทยานิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการสื่อสารมวลชน). กรุงเทพฯ: คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Hersey and Blanchard’s. (1982). Management of organizational behavior: Utilizing human resources. New York: Prentice -Hall.
Eisenhower, Dwight D. (n.d.). Mandate for Change, 1953-1956. New York: Doubleday & Company.
McGregor, D. (1960). The Human Side of Enterprise. New York: Mcgraw–Hill.
Sergiovanni. (1980). Education Governance and Administrational. New Jersey: Prentice-Hall,Inc.
คณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560-2579). กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการนายกรัฐมนตรี.
จุติมา รัตนพลแสนย์. (2558). การศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. เอกสารประกอบการสอน วิชาการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
ชูชาติ พ่วงสมจิตร์. (2560). ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพและแนวทางการนำมาใช้ในสถานศึกษา.วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ. 10(1), 34-41.
ชัยยุทธ ปัญญสวัสดิ์สุทธิ์. (2561,1 สิงหาคม). งานวิจัยเชิงพื้นที่ ตอบโจทย์แก้การศึกษาเหลื่อมล้ำตรงจุด. กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา (กสศ.). สืบค้านจาก https://www.eef.or.th/งานวิจัยเชิงพื้นที่010819/.
เดชา ปุญญบาล. (2560). 9 ตามรอยพระบาท ศาสตร์พระราชา. Journal of the Association of Researchers, 22(2), 13-20.
ธีระเกียรติ เจริญเศรษฐศิลป์. (2559). วิกฤติการศึกษาไทย. วารสารนวัตกรรมการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์, 2(2), 3-21.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักการองค์ความรู้ 6 มิติ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช [แผ่นพับ]. กรงเทพฯ:กระทรวงศึกษาธิการ.
ทินกร พูลพุฒ. (2560). รูปแบบการบริหารงานจัดการศึกษาอุ้งผางโมเดล กรณีศึกษา อำเภออุ้งผางของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ตาก เขต 2. วารสารวไลยอลงกรณ์
ในพระบรมราชูปถัมภ์. 12(1), 105-120.
ธเนศ ขำเกิด. (2549). เครื่องมืออันทรงพลังของ KM. วารสารส่งเสริมเทคโนโลยี. 33(190), 80-83.
บุญรักษ์ ยอดเพชร. (2560,10 ตุลาคม). นำ”ศาสตร์พระราชา”ปรับการเรียนการสอน. เดลินิวส์. สืบค้านจากhttps://www.dailynews.co.th/education/603228.
บุษกร วัฒนบุตร, พระครูโอภาสนนทกิตติ์และพระครูอุดมสิทธินายก. (2561). ศาสตร์พระราชากับการพัฒนาคนไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 6(พิเศษ). 539-552.
ปรียานุช ธรรมปิยา. (2558). การขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงด้านการศึกษา (พ.ศ.2549-2557) (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพฯ: ศูนย์สถานศึกษาพอเพียง มูลนิธิยุวสถิรคุณ.
พระครูสังฆรักษ์บุญใส รตนปุตฺโต. (2558). คุณธรรมของผู้นำทางการศึกษา. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ. 2(1), 57-69.
พระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาสภิกขุ). (ม.ป.ป.). กตัญญูกตเวทิตากถา การทำบุญอุทิศแก่บรรพบุรุษ. กรุงเทพฯ: ธรรมสภาและสถาบันลือธรรม.
ฤทัยรัตน์ ปัญญาสิมและดวงใจ ชนะสิทธิ์. (2560). การบริหารงานแบบมีส่วนร่วมที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. วารสารศิลปากร
ศึกษาศาสตร์วิจัย. 9(1), 299-313.
ลัญจกร นิลกาญจน์ ปัญญา เลิศไกรและสุดา มีบัว. (2560). การจัดการศึกษาฝ่าวิกฤติด้วยฐานคิดเศรษฐกิจพอเพียงเทศบาลตำบลทอนหงส์ อำเภอพรหมคีรี จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารราชพฤกษ์. 15(1),
20-26.
วรากรณ์ สามโกเศศ. (2553). ข้อเสนอทางเลือกระบบการศึกษาที่เหมาะสมกับสุขภาวะคนไทย. กรุงเทพฯ : โครงการศึกษาเพื่อพัฒนาข้อเสนอทางเลือกที่เหมาะสำหรับการปฏิรูปการศึกษาเพื่อสุขภาวะคนไทย
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2554). การวิจัยทางการบริหารการศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. 3(6), 63-71.
ศรัณย์ เจียระไน, พิมพา ม่วงศิริธรรม และอัศวิน มณีอินทร์. (2558). รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมในสถาบันอุดมศึกษา. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
16(2), 44-54.
สมบัติ นพรัก. (2561). ศาสตร์พระราชา สู่การพัฒนาศาสตร์การบริหาร. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้ง.
สภานิติบัญญัติแห่งชาติ. (2560). ศาสตร์ของพระราชา: ผู้นำโลกในการพัฒนาอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ:คณะกรรมการโครงการเฉลิมพระเกียรติของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ.
สุชาดา นันทะไชย. (2549). เอกสารประกอบการบรรยาย เรื่อง แนวทางการจัดการศึกษาตาม ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. สืบค้นมาจาก http//amin.edu.ku.ac.th/ artic/suchada.doc.
สุรชาติ คหินทพงษ์. (2552, 18 กันยายน). การบริหารโรงเรียนแบบพึ่งตนเอง. True ปลูกปัญญา.
สุเมธ ตันติเวชกุล. (2557). ตามรอยพระยุคลบาท ครูแห่งแผ่นดิน (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
_____________. (2562,24 มกราคม). ยุทธศาสตร์พระราชทาน. ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร
สำนักงานปลัดกระทรวง. สืบค้นจาก https://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=53609&Key=news_Surachet
สุเมธ งามกนก. (2554). เศรษฐกิจพอเพียง : จากสานศึกษาสู่ชุมชนยั่งยืน. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม. 7(1), 9.
สุเมธ แสงนิ่มนวล. (2560). ต้นแบบการบริหารจัดการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ. 7(1), 96-113.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2554). การทรงงานพัฒนาประเทศ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. กรุงเทพฯ: ศูนย์การพิมพ์เพชรรุ่ง.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2551). หลักการทรงงานในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพฯ: สำนักงานยุทธศาสตร์ด้านนโยบายสาธารณะ.
สำนักงานคณะกรรมการการพัฒนาเศรษฐกิจและส่งคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสอง (พ.ศ.2560 – 2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร.
สืบค้นมาจาก http://www.trueplookpanya.com/learning/detail/1002/018548
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการเสริมสร้างสุขภาพ. (2552). คู่มือมาสร้างองค์กรแห่งความสุขกันเถอะ. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.).
สัญญา สัญญาวิวัฒน์ และ ชาย สัญญาวิวัฒน์. (2550). การบริหารจัดการแนวพุทธ. กรุงเทพฯ: พิมพ์ลักษณ์.
อภิชัย พันธเสน, วราพร ศรีสุพรรณ, ฐิติพร ศิริพันธ์ พันธเสน, พิสิฐ นาครําไพ, ศุภธิดา ศิริวงศ์, สรประเวศ กระจ่างคันถมาตร์,...อรอนงค์ อินทรหะ. (2558). รายงานการการสังเคราะห์งานวิจัยว่าด้วยปัญหา
และข้อเสนอแนะในกระบวนการจัดการศึกษาไทย: ประเด็นปัญหาคุณภาพการศึกษา (2535-2558) (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
อุษา รุ่งโรจน์การค้า. (2555). การอภิปรายความกระแสพระราชดำรัสว่าด้วยความรู้รักสามัคคี (วิทยานิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการสื่อสารมวลชน). กรุงเทพฯ: คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Hersey and Blanchard’s. (1982). Management of organizational behavior: Utilizing human resources. New York: Prentice -Hall.
Eisenhower, Dwight D. (n.d.). Mandate for Change, 1953-1956. New York: Doubleday & Company.
McGregor, D. (1960). The Human Side of Enterprise. New York: Mcgraw–Hill.
Sergiovanni. (1980). Education Governance and Administrational. New Jersey: Prentice-Hall,Inc.