Development of models and Approaches for managing collaboration in Educational institutions Office of the Basic Education Commission
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to: Here is the English translation of your text: 1) Study the current situation and needs of school collaboration management under the Office of the Basic Education Commission.
2) Develop a model and guidelines for school collaboration management under the Office of the Basic Education Commission. 3) Present the model and guidelines for school collaboration management under the Office of the Basic Education Commission. The research uses a mixed-methods approach, combining qualitative and quantitative research. The qualitative research involved interviewing 30 key informants using an interview questionnaire with an IOC (Index of Item Objective Congruence) value of 1.00 for each item. The data was analyzed through conclusion-building. For the quantitative research, the study surveyed 592 individuals selected through stratified random sampling. The survey used a questionnaire with IOC values ranging from 0.60 to 1.00, with data analyzed using means, standard deviations, and the Priority Need Index (PNI) Modified technique. The research findings were then used to develop a draft model and guidelines, which were reviewed by 9 experts. The tool used was a questionnaire with IOC values ranging from 0.80 to 1.00. The data were analyzed using means and standard deviations.
The results of the qualitative research identified four main areas: 1) People or personnel, 2) Financial resources or budget, 3) Materials and equipment, and 4) Management. The results of the quantitative research showed that the actual situation was generally at a moderate level (Mean = 3.43, S.D. = 0.154), while the expected situation was at the highest level (Mean = 4.55, S.D. = 0.385). The PNI Modified value was 0.32. The developed model for managing cooperation in educational institutions was found to be the LCCMDT MODEL. The developed guidelines included: 1) Rationale and significance, 2) Objectives, 3) Expected outcomes, and 4) Implementation guidelines. The evaluation of the model and guidelines showed that the assessment in terms of usefulness, feasibility, appropriateness, and accuracy was at the highest level (Mean = 4.56, S.D. = 0.168).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ : องค์การรับส่งสินค้าและครุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).
กิตติคุณ เพ็ชรพูล. (2564). การสร้างเครือข่ายความร่วมมือระหว่างโรงเรียนในจังหวัดชลบุรี : ปัจจัยและผลกระทบ. วิทยานิพนธ์, มหาวิทยาลัยบูรพา.
จิราภรณ์ สายมิตร. (2564). การประเมินผลการสร้างความร่วมมือในโรงเรียน: แนวทางการบริหารจัดการที่ยั่งยืน. วิทยานิพนธ์, มหาวิทยาลัยบูรพา.
เทื้อน ทองแก้ว.(2058). การพัฒนากลยุทธ์การบริหารจัดการเชิงบูรณาการตามแนวคิดการบริหารจัดการชั้นสูงและระบบประกันสมบูรณ์แบบ สำหรับสถาบันอุดมศึกษารัฐ. ปริญญาครุศาสตร์บัณฑิต สาขาอุดมศึกษา ภาควิชานโยบาย การจัดการ และความเป็นผู้นำการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนัชพร รัตนเดชา. (2565). ความร่วมมือในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน : ปัจจัยที่เป็นผลจากประสิทธิภาพ. วิทยานิพนธ์, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
บุญจันทร์ สีสันต์. (2563). วิธีวิจัยทางการบริหารการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : เซอร์วิส ซัพพลาย.
บุญเลิศ แก้วคำ. (2562). การพัฒนารูปแบบการบริหารกลุ่มเครือข่ายโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560 . (2560). ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก, สืบค้น 13 ตุลาคม 2566. จากhttps://ilaw.or.th/sites/default/files/%2060.pdf.
วรรณา เลิศสุข. (2563). การสร้างวัฒนธรรมความร่วมมือในองค์กรการศึกษา : การศึกษาในระดับประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วิรัช ดำรง. (2563). การบริหารจัดการทรัพยากรในโรงเรียนและการสร้างเครือข่ายความร่วมมือ: กรณีศึกษาโรงเรียนในเขตการศึกษานครราชสีมา. วิทยานิพนธ์, มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
วิสิทธิ์ศักดิ์ ชัยเกิด. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการเครือข่ายความร่วมมือเพื่อการยกระดับคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ศักรินทร์ สมพิศนภา. (2565). การพัฒนารูปแบบการบริหารเครือข่ายความร่วมมือทางวิชาการโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็กของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสังกัดคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศิริชัย กาญจนวาสี. 2562. ทฤษฎีการประเมิน. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1. (2566). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2566 – 2570. ชลบุรี : กลุ่มนโยบายและแผนสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 2. (2566). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2566 – 2570. ชลบุรี : กลุ่มนโยบายและแผนสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 2.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3. (2566). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2566 – 2570. ชลบุรี : กลุ่มนโยบายและแผนสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2554). คู่มือการสร้างเครือข่ายร่วมพัฒนาและการส่งเสริมศักยภาพผู้เรียน. กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). ยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี (2560-2579) สืบค้น 31 ตุลาคม 2566. https://www.nesdc.go.th/ewt_news.php?nid=5622&filename=vdo
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (2557). สรุปผลการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสามระดับมัธยมศึกษา พ.ศ 2554-2557. กรุงเทพฯ : สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). รายงานการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนการสอนภาษาจีนในประเทศไทยระดับประถมศึกษา. กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.
สุทธิศักดิ์ ทรัพย์ประเสริฐ. (2562). การบริหารความร่วมมือในสถานศึกษา: แนวทางในการพัฒนาคุณภาพการศึกษา. วิทยานิพนธ์, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2558). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
อรอุมา รัตนมณี. (2564). การสร้างวัฒนธรรมความร่วมมือในองค์กรการศึกษา. วิทยานิพนธ์, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อุดมสิน คันธภูมิ. (2558). การพัฒนารูปแบบเครือข่ายความร่วมมือในการพัฒนาคุณภาพผู้เรียนสำหรับโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
Anasari,,S..& Raashideam, A .(2012). Guideline for Guideline Development.: Are They Up to the Task ? A Comprehensive Assessment of Clinical Practice Guideline Development Handbooks. PLOS ONE, & (11),e$(^$.www..ploone.org. http: // pdf. Sementoeticsholar.org.
Konomi, T. (2023). Collaboration in school management: Impact on educational quality and the importance of context-specific strategies. Journal of Educational Administration, 45(2), 127-140.
