การปรับตัวกลับสู่การเรียนออนไซต์ของนักศึกษาปริญญาตรีคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ในช่วงหลังวิกฤตโควิด-19

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการปรับตัวกลับสู่การเรียนออนไซต์ในช่วงหลังวิกฤตโควิด-19 ของนักศึกษาปริญญาตรีคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ภาคการศึกษาปลาย ปีการศึกษา 2565 โดยเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยวิธีการสุ่มแบบชั้นภูมิ จำนวนตัวอย่าง 203 คน เครื่องมือวิจัยที่ใช้คือแบบสอบถามประกอบด้วยข้อมูลส่วนบุคคล และการปรับตัวของนักศึกษา 4 ด้าน ได้แก่ ด้านการเรียนและการบริหารเวลา ด้านสังคมและสิ่งแวดล้อม ด้านอารมณ์และสุขภาพจิตและด้านการเข้าร่วมกิจกรรมของมหาวิทยาลัย ข้อมูลถูกนำมาวิเคราะห์โดยใช้ค่าความถี่ ร้อยละ สถิติทดสอบไคสแควร์ และเปรียบเทียบความแตกต่างของระดับการปรับตัวกลับสู่การเรียนออนไซต์ระหว่างชั้นปีการศึกษาโดยใช้สถิติทดสอบครัสคัล-วอลลิส

 ผลการศึกษาพบว่านักศึกษาส่วนใหญ่มีระดับการปรับตัวมากที่สุดในด้านการเรียนและการบริหารเวลา ในด้านสังคมและสิ่งแวดล้อมนักศึกษามีระดับการปรับตัวมากที่สุดในเรื่องการให้ความร่วมมือในการทำงานกลุ่ม และการแต่งกายให้ถูกต้องตามระเบียบของคณะ นักศึกษาส่วนใหญ่มีระดับการปรับตัวน้อยถึงน้อยที่สุดในเรื่องความรู้สึกกังวลหรือกลัวในการออกจากบ้าน ความรู้สึกกังวลหรือกลัวเมื่อต้องเรียนในห้องที่มีผู้เรียนจำนวนมาก ในด้านการเข้าร่วมกิจกรรมของมหาวิทยาลัย นักศึกษาต้องปรับตัวมากที่สุดในเรื่องการดำเนินงานเกี่ยวกับงานทะเบียนและเอกสารต่างๆ ที่ต้องมีกระบวนการที่ยุ่งยากและขั้นตอนที่มากขึ้น แต่นักศึกษามีความเต็มใจในการเข้าร่วมกิจกรรมของมหาวิทยาลัย ผลการวิเคราะห์ความเกี่ยวพันระหว่างระดับการปรับตัวกลับสู่การเรียนออนไซต์ในช่วงหลังวิกฤตโควิด-19 และตัวแปรอิสระ พบว่าตัวแปรที่ส่งผลต่อระดับการปรับตัวกลับสู่การเรียนออนไซต์ในช่วงหลังวิกฤตโควิด-19 คือ ชั้นปีที่ศึกษา โดยนักศึกษาชั้นปีที่ 4 มีระดับการปรับตัวมากที่สุดในทุกด้าน