แนวทางการจัดการเรียนรู้สู่การสร้างนวัตกรรมโดยใช้แนวคิดของเชาวน์ปัญญาเชิงปฏิบัติ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การจัดการเรียนรู้ในโลกยุคศตวรรษที่ 21 มุ่งเน้นการจัดการเรียนรู้ที่ต้องการให้ผู้เรียนสามารถนำองค์ความรู้ที่มีอยู่ไปสร้างสรรค์นวัตกรรม ซึ่งสอดคล้องกับนโยบายประเทศไทย 4.0 ที่มุ่งเน้นการจัดการศึกษาเพื่อการสร้างสรรค์นวัตกรรมเช่นเดียวกัน การจัดการเรียนรู้ในชั้นเรียนจะเป็นการมุ่งเน้นการเรียนรู้แนวคิด ทฤษฎีจากตำราต่างๆ ที่ได้มีผู้คิดค้นไว้แล้วแต่หากครูผู้สอนจะจัดการเรียนรู้เพียงเพื่อถ่ายทอดองค์ความรู้จากตำราสู่ผู้เรียนก็คงจะไม่สามารถทำให้เกิดความงอกงามทางสติปัญญาขึ้นได้ Sternberg ได้พัฒนาทฤษฎีเชาวน์ปัญญาสามองค์ประกอบขึ้นและได้มุ่งเน้นถึงเชาวน์ปัญญาเชิงปฏิบัติ (Practical Intelligence) ซึ่งเป็นความสามารถของมนุษย์ของทฤษฎีย่อยด้านบริบทสังคม (Contexual Subtheory) ที่เป็นองค์ประกอบหนึ่งของทฤษฎีเชาวน์ปัญญาสามองค์ประกอบ ที่มนุษย์สามารถจะปรับแต่งสภาพแวดล้อมที่อยู่รอบตัวให้เหมาะสมกับวิถีชีวิตของตนเองให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข กล่าวคือ เป็นความสามารถของมนุษย์ในการนำองค์ความรู้ที่ได้จากการเรียนรู้จากทฤษฎี ตำราในชั้นเรียนที่เป็นเชาวน์ปัญญาเชิงวิชาการ (Academic Intelligence) มาประยุกต์ใช้ เพื่อแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง สร้างสรรค์สิ่งที่เป็นประโยชน์และสอดคล้องกับบริบทของสังคมปัจจุบัน ประกอบด้วยความสามารถด้านการใช้ความรู้ (Use) ความสามารถด้านการประยุกต์ (Apply) ความสามารถด้านการตรวจสอบ ทบทวนความรู้ (Implement) และความสามารถด้านการนำความรู้ไปใช้ปฏิบัติจริง (Pracetice) ดังนั้น เชาวน์ปัญญาเชิงปฏิบัติ (Practical Intelligence) จึงเป็นแนวคิดที่จะก่อให้เกิดการเรียนรู้ที่ผู้เรียนสามารถนำองค์ความรู้ทางทฤษฎีที่ได้จากการเรียนรู้ในชั้นเรียนไปประยุกต์ใช้ในการสร้างสรรค์ชิ้นงาน วิธีการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง ซึ่งสอดคล้องกับบริบทสังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพในที่สุด
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Peters. (1987). Practice Intelligence : working smarter in business and everyday life. New York : Harper & Row.
Sternberg, R.J., Jarvin, L. and Grigorenko, E. L. (Eds.) (2009). “Teaching for wisdom, intelligence, creativity and success.” Corwin Press.
Sternberg, R.J. (2004). Applied intelligence. Cambridge : Cambridge University Press.
Sternberg and Grigorenko. (2002). Teaching for Successful Intelligence. Pearson Education Indochina Ltd.
Sternberg, R.J. et al. (2001). “The relationship between Academy and Practical intelligence : A case study in Kenya.” Intelligence 29, 5 : 401-418.
Sternberg, R.J. (1999). Cognitive psychology. 2nd ed. Fort Worth : Harcour Brace College Publishers.
Sternberg, R.J. (1997). Successful intelligence. First Agency Publishing.
Sternberg, R.J. (1996). Successful intelligence : how practical and creative intelligence determine success in life. New York : Penguin Group.
Sternberg and Gardner. (1996). Handbook of Creativity. Cambridge : Cambridge University Press.
Sternberg, R.J. and Spear-Swerling, L. (1996). Teaching for Thinking. Washington D.C. : American Psychological Association.
Sternberg, R.J. (1994). “Diversifying instruction and assessment.” The Education Forum 59: 48-52.
Sternberg, R.J. (1986). Intelligence applied : understanding and increasing your intelligence skills . San Diego: Harcourt Brace Jovanovich, cop.
Sternberg, R.J. (1985). “Beyond IQ: A triarchic theory of human intelligence.” CUP Archive.
Wendy, Williams et al. (1996). Practice Intelligence for school. U.S.A. : Harpercollege.