การพัฒนารูปแบบการสอนภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมเป็นฐานเพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษและความสุขในการเรียนโดยใช้บริบทท้องถิ่นสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและหาคุณภาพของรูปแบบการสอนภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมเป็นฐานเพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษและความสุขในการเรียนโดยใช้บริบทท้องถิ่นสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา 2) ประเมินประสิทธิผลของรูปแบบการสอนที่พัฒนาขึ้น และ 3) ขยายผลการใช้รูปแบบการสอนที่พัฒนาขึ้นและประเมินประสิทธิผลของการขยายผลการใช้รูปแบบการสอน กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชุมนุมภาษาอังกฤษระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 โรงเรียนสามัคคีธรรมานุสรณ์ ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2563 จำนวน 12 คน โดยใช้การเลือกแบบอาสาสมัคร (Volunteer Selection) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย รูปแบบการสอน คู่มือการใช้รูปแบบการสอน แผนการจัดการเรียนรู้ แบบประเมินความสามารถด้านการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษ แบบบันทึกการใช้วิธีการพูดสื่อสาร แบบสัมภาษณ์สะท้อนคิดความสุขในการเรียน และแบบบันทึกความคิดเห็นต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา

           ผลการวิจัย พบว่า

1. รูปแบบการสอนภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมเป็นฐานเพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษและความสุขในการเรียนโดยใช้บริบทท้องถิ่นสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา (IPPCE Model) มีองค์ประกอบที่สำคัญ 5 ประการ ได้แก่ 1) หลักการ 2) วัตถุประสงค์ 3) กระบวนการจัดการเรียนรู้ประกอบด้วย 5 ขั้น ได้แก่ 3.1) ขั้นกระตุ้น (Inspire: I)  3.2) ขั้นนำเสนอความรู้ (Present: P) 3.3) ขั้นปฏิบัติกิจกรรม (Practice: P) 3.4) ขั้นสื่อสาร (Communicate: C) และ 3.5) ขั้นประเมินผล (Evaluate: E) 4) การวัดและประเมินผล และ 5) ปัจจัยความสำเร็จซึ่งประเมินคุณภาพโดยผู้เชี่ยวชาญพบว่ามีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก (= 4.16, S.D. = 0.36)


2. ประสิทธิผลของรูปแบบการสอน พบว่า

              2.1 ความสามารถในการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียนโดยภาพรวมอยู่ในระดับดี (= 12.00, S.D. = 0.86)

              2.2 พัฒนาการด้านความสามารถในการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียนในช่วงระหว่างเรียนสูงขึ้น      

              2.3 การใช้กลวิธีการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียน พบว่า นักเรียนใช้กลวิธีการหลีกเลี่ยงการสนทนามากที่สุด รองลงมาคือ การสื่อสารโดยไม่ใช้คำพูด และการใช้ภาษาแม่ ส่วนกลวิธีการพูดสื่อสารที่นักเรียนไม่ได้

นำมาใช้ในการพูดสื่อสารเลยคือ การใช้คำพูดแทนหรือคำพูดที่ใกล้เคียง การพูดโดยอ้อม และการสร้างคำใหม่

   2.4 ความสุขในการเรียนของนักเรียน พบว่า 1) นักเรียนรู้สึกมีความมั่นใจ มีความกระตือรือร้น และภาคภูมิใจในตัวเองมากขึ้น 2) ครูมีความเมตตา จริงใจและเอื้ออาทรต่อนักเรียน 3) นักเรียนมีความสัมพันธ์ที่ดีกับครูและเพื่อนมากขึ้น 4) บรรยากาศในการเรียนการสอนผ่อนคลาย เอื้อต่อการเรียนรู้ มีแหล่งเรียนรู้และสิ่งอำนวยความสะดวกเหมาะสมเพียงพอ 5) นักเรียนมีโอกาสเลือกเรียนตามความสนใจของตนเอง รู้สึกสนุกสนาน และสามารถเชื่อมโยงสิ่งที่ได้เรียนไปใช้ในสถานการณ์จริงได้  6) สิ่งที่นักเรียนรู้สึกประทับใจมากที่สุดในการเรียนคือการเล่นเกม การทำกิจกรรมที่สนุก การเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ๆ การได้ฝึกสนทนากับเพื่อนและชาวต่างชาติ  และ 7) นักเรียนจะนำความรู้ที่ได้รับไปใช้เพื่อเรียนต่อในระดับที่สูงขึ้น ประกอบอาชีพในอนาคต พูดคุยสนทนาให้ข้อมูลกับชาวต่างชาติ และแบ่งปันความรู้ให้แก่ผู้อื่น   

1. ประสิทธิผลของการขยายผลการใช้รูปแบบการสอน พบว่า

   3.1 พัฒนาการด้านความสามารถในการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียนในช่วงระหว่างเรียนสูงขึ้น

              3.2 การใช้กลวิธีการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียน พบว่า นักเรียนใช้กลวิธีการหลีกเลี่ยงการสนทนามากที่สุด รองลงมาคือ การสื่อสารโดยไม่ใช้คำพูด และการใช้ภาษาแม่ ส่วนกลวิธีการพูดสื่อสารที่นักเรียนไม่ได้นำมาใช้ในการพูดสื่อสารเลยคือ การใช้คำพูดแทนหรือคำพูดที่ใกล้เคียง การพูดโดยอ้อม และการสร้างคำใหม่

   3.3 ความสุขในการเรียนของนักเรียน พบว่า 1) นักเรียนรู้สึกมีความมั่นใจ มีความกระตือรือร้น และภาคภูมิใจในตัวเองมากขึ้น 2) ครูมีความเมตตา จริงใจและเอื้ออาทรต่อนักเรียน 3) นักเรียนมีความสัมพันธ์ที่ดีกับครูและเพื่อนมากขึ้น 4) บรรยากาศในการเรียนการสอนผ่อนคลาย เอื้อต่อการเรียนรู้ มีแหล่งเรียนรู้และสิ่งอำนวยความสะดวกเหมาะสมเพียงพอ  5) นักเรียนมีโอกาสเลือกเรียนตามความสนใจของตนเอง รู้สึกสนุกสนานในการเรียน และสามารถเชื่อมโยงสิ่งที่ได้เรียนไปใช้ในสถานการณ์จริงได้  6) สิ่งที่นักเรียนรู้สึกประทับใจมากที่สุดในการเรียนคือการเล่นเกม การทำกิจกรรมที่สนุก การเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ๆ และการได้ฝึกสนทนากับเพื่อน และ 7) นักเรียนจะนำความรู้ที่ได้รับไปใช้เพื่อเรียนต่อในระดับที่สูงขึ้น ประกอบอาชีพในอนาคต พูดคุยสนทนาให้ข้อมูลกับชาวต่างชาติ แบ่งปันความรู้ให้แก่ผู้อื่น และฝึกทักษะภาษาอังกฤษให้ดียิ่งขึ้นต่อไป