The Development of Local Curriculum on Our Home in Maeklong by Using SQ4R Method with Flipped Classroom to Development of Comprehensive Reading Abilities for Elementary School Students Grade 3
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to 1) study the fundamental data 2) develop the local curriculum 3) implement the local curriculum 4) evaluate and improve the local curriculum. The subjects were 44 grade 3rd students of class 3/5 at Muengsamutsongkhram School in the second semester of the 2017 academic year through the simple random sampling. The experiment took 2 weeks, ten hours per week, totally experiment 20 hours. The instruments of this research were 1) a local curriculum, 2) lesson plan, 3) interview, 4) questionnaire, 5) video 6) a learning achievement capability development of reading comprehensive, 7) a questionnaire about students attitudes towards learning local curriculum on our home in Samutsongkhram by using SQ4R method with flipped classroom concept , the statistics that use in the research percentage (%), mean (), the standard deviation (S.D.) One Sample t-test and t-test dependent The research result were as follow: 1) The fundamental data revealed that the students and involved persons realized the importance of the local curriculum and would like to development the local curriculum. 2) The developed curriculum were consisted of curriculum consisted of the objectives, structures courses, contents, time on task, instructional guideline, instructional media, measurement and evaluation. 3) The course of the trial found that students have capability development of reading comprehension increase. 4) The results of curriculum evaluation and improvement indicated that 4.1) the student’s pretest – posttest learning outcome scores were statistically significant different at the .05 level 4.2) the reading comprehension was found that post – test scores was 77.48 that higher than pre – test scores at relative gain score more than 40.4.3) the reading comprehension mean score of posttest was statistically higher than the criteria at the percentile of 80. 4.4) the opinion of students toward teaching and learning using the local curriculum at the high level.
Article Details
References
คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). รายงานประจำปี 2560. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
จตุพร จันทร์เรือง. (2549). “การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา เรื่อง เพลงบอก เพลงพื้นบ้านภาคใต้ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จริยา ศรีเพชร. (2550). “การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาเรื่อง คลองมหาสวัสดิ์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชลยา เมาะราษี. (2556). “ผลการเรียนที่ใช้วิธีการสอนแบบย้อนกลับร่วมกับห้องเรียนกลับด้านบนเครือข่ายสังคมวิชาการวิเคราะห์แก้ปัญหา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5.” วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรอุตสาหกรรมมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการเรียนรู้และสื่อสารมวลชน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.
นิชาภา บุรีกาญจน์. (2557). “ผลการจัดการเรียนรู้วิชาสุขศึกษาโดยใช้แนวคิดแบบห้องเรียนกลับด้านที่มีผลต่อความรับผิดชอบและ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น.” วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรรณวิภา รัชตธนกุล. (2557). “การพัฒนาชุดการสอนสื่อประสมเรื่อง ปฏิกิริยาเคมีด้วยการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ร่วมกับเทคนิค KWLH Plus โดยใช้แนวคิดการจัดการเรียนรู้แบบกลับด้านชั้นเรียน เพื่อพัฒนาความสามารถในการทำโครงงานวิทยาศาสตร์และจิตวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พิบูลย์ ตัญญบุตร. (2557). “การพัฒนาการอ่านจับใจความของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ด้วยวิธีการจัดการเรียนรู้ แบบ SQ4R ร่วมกับข้อมูลท้องถิ่นจังหวัดสุพรรณบุรี.” วิทยานิพนธ์ปริญญา ศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและวิธีสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ภัททิยา สามงามยา. (2545). “การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นเรื่องแคนวงประยุกต์ สำหรับนักเรียนประถมศึกษา.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษามหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการนิเทศ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
รุ่งอรุณ หัสชู. (2553). “การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นรายวิชาเพิ่มเติม ท 16201 นิทานพื้นบ้าน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดวังก์วิเวการาม อำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
โรงเรียนเมืองสมุทรสงคราม. (2551). หลักสูตรสถานศึกษา โรงเรียนเมืองสมุทรสงคราม กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย. โรงเรียนเมืองสมุทรสงคราม.
วิจารณ์ พานิช. (2556). ครูเพื่อศิษย์สร้างห้องเรียนกลับด้าน. กรุงเทพ : บริษัท เอส.อาร์.พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์ จำกัด.
สุคนธรัตน์ สวัสดิกูล. (2554). “การสร้างชุดการสอนอ่านจับใจความด้วยวิธี SQ4R สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 4.” วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยทักษิณ.
สุรศักดิ์ ปาเฮ. (2559). ห้องเรียนกลับทาง : ห้องเรียนมิติใหม่ในศตวรรษที่ 21. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 21 มกราคม 2560 จาก http://www.mbuisc.ac.th/phd/academic/flipped%20classroom2.pdf.
อมรรัตน์ จิตตะกาล. (2556). “การพัฒนาความสามารถในการอ่านจับใจความ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยโดยใช้วิธีสอนแบบ SQ4R ร่วมกับการใช้ผังกราฟิก สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2.” วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยทักษิณ.
อรรถวุฒิ ตรากิจธรกุล. (2542). “การเปรียบเทียบความเข้าใจในการอ่านและความสามารถในการเขียน ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่ได้รับการสอนด้วยวิธี SQ4R ประกอบกับ TLS กับวิธีสอนตามคู่มือครู.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการมัธยมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Jeremy F. Strayer. (2007). “The Effects of The Classroom Flip on The Learning Environment: A Comparison of Learning Activity in Traditional Classroom and A Flipped Classroom Thai Used an Intelligent Tutoring System.” A thesis submitted to the Degree Doctor of Philosophy in the Graduate School of The Ohio State University.
Robinson F. Pleasant. (1978). Effective Study. New York : Harper & Row.
