ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ของเกษตรกรอำเภอบางสะพาน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสถานการณ์การผลิตมะพร้าวอินทรีย์ของเกษตรกร 2) ศึกษาระดับการยอมรับการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ของเกษตรกร 3) ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ของเกษตรกร และ 4) เสนอแนวทางการส่งเสริมการยอมรับการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ของเกษตรกร อำเภอบางสะพาน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากตัวแทนครัวเรือนเกษตรกรที่ทำเกษตรกรรมด้านการผลิตมะพร้าว จำนวน 377 คน ได้มาโดยจากการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ และเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพ ได้มาจากการสัมภาษณ์และการประชุมกลุ่มย่อย จากกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักประกอบด้วย เกษตรอำเภอ ประธานกลุ่มและตัวแทนเกษตรกร โดยการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 12 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลวิจัยพบว่า 1) เกษตรกรอำเภอบางสะพานนำหลักการปฏิบัติตามแนวทางเกษตรอินทรีย์มาใช้ในการผลิตมะพร้าวตั้งแต่ปี พ.ศ. 2546 โดยปัจจุบันมีเกษตรกรผู้ผลิตมะพร้าวอินทรีย์จำนวน 84 ราย และมีพื้นที่ทำการผลิตมะพร้าวอินทรีย์จำนวน 1,471 ไร่ 2) ระดับการยอมรับการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ของเกษตรกรโดยรวมอยู่ในระดับมาก 3) ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ของเกษตรกร ได้แก่ ทัศนคติต่อการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ ลักษณะการถือครองที่ดิน ความรู้เกี่ยวกับการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ และอายุ โดยร่วมกันอธิบายการยอมรับการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ของเกษตรกรได้ร้อยละ 14.90 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 4) แนวทางการส่งเสริมการยอมรับการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ ได้แก่ การอบรมให้ความรู้เกี่ยวกับการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ การเสริมสร้างจิตสำนึกในการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ที่ถูกต้องและเหมาะสม การขยายพื้นที่การผลิตมะพร้าว สนับสนุนให้คนรุ่นใหม่มีความสนใจในการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ และการส่งเสริมการรวมกลุ่มที่เข้มแข็ง
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม
เนื้อหาของแต่ละบทความเป็นทัศนะของผู้เขียน ซึ่งที่ปรึกษา บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะกรรมการบริหารวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการพัฒนาเกษตรอินทรีย์แห่งชาติ. (2560). ยุทธศาสตร์การพัฒนาเกษตรอินทรีย์แห่งชาติ (พ.ศ. 2560-2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร.
ชูศรี วงษ์รัตนะ. (2550). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: ไทเนรมิตกิจ อินเตอร์ โปรเกรสซิฟ.
ณัชชา ลูกรักษ์. (2556). ปัญหาและอุปสรรคในการปรับเปลี่ยนเพื่อการผลิตพืชผักอินทรีย์ของเกษตรกรจังหวัดราชบุรีที่ผ่านการอบรมโครงการพัฒนาระบบเกษตรอินทรีย์. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเกษตรอินทรีย์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธนนันท์ สนสาขา. (2560). การส่งเสริมการผลิตมะพร้าวอินทรีย์ของเกษตรกรในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วิทยานิพนธ์เกษตรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเกษตรศาสตร์และสหกรณ์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ธนพร บุญประสงค์. (2555). ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับเทคโนโลยีการผลิตมันฝรั่งของเกษตรกรในอำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาทรัพยากรชนบท มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
นักรบ กลัดกลีบ. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการใช้แก๊สชีวมวลทดแทนแก๊สปิโตรเลียมเหลว (LPG) ในครัวเรือน. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาทรัพยากรชนบท มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ผ่องพรรณ ตรัยมงคลกูล และสุภาพ ฉัตราภรณ์. (2555). การออกแบบการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พงษ์ศักดิ์ บุตรรักษ์, ประธานกลุ่มพัฒนาเกษตรอินทรีย์บางสะพาน. (2560). สัมภาษณ์. 21 ธันวาคม.
พนิดา ลีแสน. (2553). การยอมรับการพัฒนาเกษตรอินทรีย์ของเกษตรกรในอำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์: กรณีศึกษา การรับรองมาตรฐานข้าวอินทรีย์จากสำนักงานมาตรฐานเกษตรอินทรีย์. วิทยานิพนธ์สังคมศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยมหิดล.
รุ่งนภา สิงห์สถิตย์. (2559). รายงานการวิจัยเรื่อง การศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการบริโภคผลิตภัณฑ์อาหารเสริมสุขภาพ ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง อำเภอจอมบึง จังหวัดราชบุรี. ราชบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
วิฑูรย์ ปัญญากุล. (2555). ความรู้เบื้องต้นเกษตรอินทรีย์ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: มูลนิธิสายใยแผ่นดิน.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (2563). สินค้าเกษตรมะพร้าว ปี 2562. ค้นเมื่อ 15 ตุลาคม 2563, จาก http://dataset.nabc.go.th/dataset/2667d72e-a930-409a-be6b07a5fd71c747/resource/58ef0bc4-57cf-4f04-9409-6cc1eaa5b75a/download/-2562.xlsx.
สุขสันต์ ชั้นประเสริฐ. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อยอมรับมาตรฐานฟาร์มเลี้ยงไก่เนื้อของเกษตรกร: กรณีศึกษาเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่เนื้อในเขตจังหวัดระยอง. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุพัตรา เรืองรุก. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับการใช้ปุ๋ยอินทรีย์เคมีของเกษตรกรผู้ผลิตมันสำปะหลังในจังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์เกษตรและทรัพยกร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
โสมภัทร์ สุนทรพันธ์. (2552). การยอมรับเทคโนโลยีการผลิตระบบเกษตรอินทรีย์ในสวนมะม่วงของเกษตรกร ในอำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตร มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
Rogers, E. M. & Shoemaker, F. (1983). Diffusion of innovation (3rd ed.). New York: Free Press.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (3rd ed.). New York: Harper & Row.