แนวโน้มและทิศทางการส่งเสริมสมรรถนะระหว่างวัฒนธรรมในหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตของประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และสังเคราะห์ข้อสรุปเชิงสารสนเทศเกี่ยวกับแนวโน้มและทิศทางการส่งเสริมสมรรถนะระหว่างวัฒนธรรมในหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตของประเทศไทย อันเป็นสมรรถนะสำคัญสำหรับครูในยุคที่สังคมมีความหลากหลายและเชื่อมโยงถึงกันมากขึ้น การวิจัยประกอบด้วย 2 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การวิจัยเอกสารและการทบทวนวรรณกรรมแบบกำหนดขอบเขต เพื่อวิเคราะห์สภาพทั่วไปของหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตในประเทศไทยและการสังเคราะห์ลักษณะของตัวแทรกแซงที่มีประสิทธิภาพในการส่งเสริมสมรรถนะระหว่างวัฒนธรรม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การสังเคราะห์เชิงบรรยาย และ 2) การสัมภาษณ์เชิงลึก เพื่อศึกษาแนวโน้ม ทิศทาง และวิธีการออกแบบหลักสูตรพหุวัฒนธรรมในบริบทของประเทศไทย และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์แก่นสาระ ลงรหัสข้อมูลตามประเภทค่านิยม ทัศนคติ และความเชื่อ ผลการวิจัยพบว่า แม้หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตของประเทศไทยจะให้ความสำคัญกับทักษะวิชาการและคุณธรรมจริยธรรม แต่ยังขาดความชัดเจนในการบูรณาการสมรรถนะระหว่างวัฒนธรรมอย่างเป็นระบบ นอกจากนี้ การสังเคราะห์ตัวแทรกแซงที่มีประสิทธิภาพจากงานวิจัยนานาชาติยังแสดงให้เห็นว่า การส่งเสริมสมรรถนะระหว่างวัฒนธรรมต้องอาศัยการเรียนรู้จากประสบการณ์จริง การสะท้อนความคิดเชิงวิพากษ์ การมีส่วนร่วมของผู้เรียน และการสร้างพื้นที่ปลอดภัยทางวัฒนธรรม ตลอดจนการพัฒนาหลักสูตรควรเปลี่ยนกรอบคิดจากหลักสูตรแบบเน้นวิชาการไปสู่หลักสูตรพหุวัฒนธรรมที่ออกแบบอย่างบูรณาการในทุกระดับ ตั้งแต่วัตถุประสงค์ เนื้อหา วิธีการจัดการเรียนรู้ ไปจนถึงกระบวนการประเมิน เพื่อพัฒนาบัณฑิตให้สามารถจัดการเรียนการสอนในสังคมพหุวัฒนธรรมได้อย่างมีประสิทธิภาพและมีจิตสำนึกทางสังคม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม
เนื้อหาของแต่ละบทความเป็นทัศนะของผู้เขียน ซึ่งที่ปรึกษา บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะกรรมการบริหารวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
เอกสารอ้างอิง
Banks, J. A. (2015). Cultural diversity and education: Foundations, curriculum, and teaching (6th ed.). New York: Routledge.
Byram, M. (2021). Teaching and assessing intercultural communicative competence: Revisited. Bristol, UK: Multilingual Matters.
Critical Appraisal Skills Programme. (2018). CASP qualitative checklist. Retrieved 1 April 2025, from https://casp-uk.net/casp-tools-checklists/qualitative-studies-checklist/
Deardorff, D. K. (2006). Identification and assessment of intercultural competence as a student outcome of internationalization. Journal of Studies in International Education, 10 (3), 241-266. https://doi.org/10.1177/1028315306287002
Deardorff, D. K. (2020). Manual for developing intercultural competencies: Story circles. Paris, France: UNESCO Publishing.
Downs, S. H. & Black, N. (1998). The feasibility of creating a checklist for the assessment of the methodological quality both of randomised and non-randomised studies of health care interventions. Journal of epidemiology & community health, 52 (6), 377-384. https://doi.org/10.1136/jech.52.6.377
Gay, G. (2018). Culturally responsive teaching: Theory, research, and practice (3rd ed.). New York: Teachers College Press.
Gorski, P. C. & Swalwell, K. (2015). Equity literacy for all. Educational Leadership, 72 (6), 34-40. https://eric.ed.gov/?id=EJ1062914
Holmes, P. & O’Neill, G. (2012). Developing and evaluating intercultural competence: Ethnographies of intercultural encounters. International Journal of Intercultural Relations, 36 (5), 707-718. https://doi.org/10.1016/j.ijintrel.2012.04.010
Hooper, P., Jutai, J. W., Strong, G. & Russell-Minda, E. (2008). Age-related macular degeneration and low-vision rehabilitation: A systematic review. Canadian Journal of Ophthalmology, 43 (2), 180-187. https://doi.org/10.3129/i08-001
Jackson, J. (2018). Interculturality in international education: Critical approaches. New York: Routledge.
Mezirow, J. (2018). Transformative learning theory. In I. Knud, Ed. Contemporary theories of learning. (pp. 84-96). London, UK: Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315147277
OECD. (2018). PISA for development assessment and analytical framework: Reading, mathematics and science. Paris, France: OECD Publishing. http://dx.doi.org/10.1787/9789264305274-en
Page, M. J. et al. (2021). The PRISMA 2020 statement: An updated guideline for reporting systematic reviews. International journal of surgery, 88, 1-9. https://doi.org/10.1136/bmj.n71
Richardson, W. S., Wilson, M. C., Nishikawa, J. & Hayward, R. S. (1995). The well-built clinical question: A key to evidence-based decisions. ACP Journal Club, 123 (3), A-12. https://doi.org/10.7326/ACPJC-1995-123-3-A12
Saldaña, J. (2013). The coding manual for qualitative researchers. London, UK: SAGE.
Sleeter, C. E. (2011). The academic and social value of ethnic studies: A research review. Washington, DC: National Education Association. https://doi.org/10.3102/0034654311404435
Tervalon, M. & Murray-Garcia, J. (1998). Cultural humility versus cultural competence: A critical distinction in defining physician training outcomes in multicultural education. Journal of Health Care for the Poor and Underserved, 9 (2), 117-125. https://muse.jhu.edu/article/268076
Times Higher Education. (2024). Asia university rankings 2024. Retrieved 12 April 2024, from https://www.timeshighereducation.com/world-university-rankings/2024/regional-ranking#!/length/25/locations/THA/subjects/3108/sort_by/rank/sort_order/asc/cols/stats
UNESCO. (2015). Global citizenship education: Topics and learning objectives. Paris, France: United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. https://doi.org/10.54675/DRHC3544
