DESIGN OF SOUVENIR PRODUCTS FROM THE WISDOM OF THE GLAZED CERAMIC DECORATION WITHIN WAT PHRA CHETUPHON WIMONMANGKALARAM IN THE CONCEPT OF CREATING THAI IDENTITY PRODUCTS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to study Thai identity in terms of wisdom, glazed tile decorations within Wat Phra Chetuphon Wimonmangkalaram by studying the demand of tourists, and to design souvenir products in the concept of creating Thai identity products by using qualitative and quantitative research methods. The objectives of this study were: 1) to study the wisdom model of glazed tile decorations, 2) to study the factors and demand of tourists, and 3) to design souvenir products. The population and the sample group according to objective no. 1: The population and the sample group were highly qualified people and experts in art history and archeology of the study area. The sample was selected using the specific selection method. The tools used were interview forms and interviews and unstructured. Objective no. 2. The population and the sample group were tourists visiting the area as targets. The sample was selected using the quota selection method. The tools include an information inquiry form as a guide to studying the needs of souvenir products. Objective no, 3. The population and the sample group were highly qualified people and experts in product design. The selection of simple using the specific selection method. The tool was a checklist form an open-ended questionnaire to ask for opinions to seek advice on the analysis of data, percentages, mean and standard deviation. The results showed that the first souvenir product model had a high level of suitability (=4.55, SD= 0.48) which was considered appropriate to be used as a model for the development of souvenir products of Wat Phra Chetuphon Wimonmangkalaram.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กฤษณะ เดชาสุรักษ์ซน. (2552). พฤติกรรมและทัศนคติของนักท่องเที่ยวอิสระชาวต่างชาติที่มีต่อวัดพระเซตุพนวิมลมังคลาราม ราชวรมหาวิหาร กรุงเทพมหานคร. (สารนิพนธ์ปริญญาบริหารุรกิจมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2561). รายงานสถานการณ์และผลประกอบการอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว . กรุงเทพฯ.
อนุกรรมาธิการด้านศิลปะและวัฒนธรรม. (2561). รายงานโครงการมรดกความทรงจำแห่งโลกวัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหารวิมลมังคลาราม. กรุงเทพฯ: คณะกรรมการการศาสนา ศิลปะ วัฒนธรรมและการท่องเที่ยว สภานิติบัญญัติแห่งชาติ.
พัชราพรรณ เสงี่ยมศักดิ์. (2560). ความต้องการซื้อผลิตภัณฑ์เชิงสร้างสรรค์จากภูมิปัญญาของไทย. อุบลราชธานี:มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
พระมหาศุภวัฒน์ ฐานวุฑโฒ, และนพวรรณ วิเศษสินธุ์. (2562). การจัดการแหล่งเรียนรู้ทางประวัติศาสตร์ ของวัดพระเชตุพนวิมลมังคลารม เพื่อรองรับประเทสไทย 4.0. วารสารพุทธศาสนาศึกษา, 10(1), 149-165.
วันเพ็ญ เบอร์เนทท์. (2549). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจโดยรวมจากการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวต่างชาติที่มาเที่ยวในวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม (วัดโพธิ์) (สารนิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุชาติ อิ่มสำราญ, พรเทพ เลิศเทวศิริ, และ อินทิรา พรมพันธุ์. (2564). การออกแบบผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกจากอัตลักษณ์ศิลปะพื้นบ้านสำหรับนักท่องเที่ยว. วารสารวิชาการ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สจล., 33(23), 115-129.
สุรศักดิ์ ใจหาญ. (2559). การศึกษาและออกแบบผลิตภัณฑ์เพื่อการประชาสัมพันธ์วัดไชโยวรวิหาร อำเภอไชโย จังหวัดอ่างทอง. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 8(2), 341-355.
อภิญญา เฟื่องฟูสกุล. (2546). อัตลักษณ์ = Identity : การทบทวนทฤษฎีและกรอบแนวคิด. กรุงเทพฯ: คณะกรรมการสภาวิจัยแห่งชาติ สาขาสังคมวิทยา สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.