LINGUISTIC STRATEGIES USED FOR THE SPEECH ACT OF RESPONDING TO ADMONISHMENT OF DIFFERENT SEX, SOCIAL STATUS AND INTIMACY INTERLOCUTORS IN THAI
Main Article Content
Abstract
This research article had the primary objectives to 1) study the strategies used for the speech act of responding to admonishment in Thai and 2) analyze the relationship between responding strategies and factors concerning the sex of speakers and interlocutors’ social status and intimacy. Data used in this research were elicited from samples of 400 respondents, of which 200 were male and 200 were female. The samples were asked to complete the Written Discourse Completion Task (WDCT). According to the results, the responding strategy to admonishment was divided into 2 strategies, ranking in the order of frequency as follows: 1) keeping relationship of interlocutor linguistic strategies (84.39%) and 2) conflicting linguistic strategies (15.61%). Upon consideration of the relationship between responding strategies and factors concerning the sex of speakers and interlocutors’ social status and intimacy, it was evident that factors concerning the sex of speakers interlocutors’ social status and intimacy had an effect on the adoption of the responding strategies. There were statistically significant differences in the responding strategies at a p-value of less than .05 (p<0.05).
Article Details
References
จีรรัตน์ เพชรรัตนโมรา. (2544). การศึกษาการแสดงการขอโทษของผู้พูดที่มีสถานภาพต่างกันในภาษาไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ฉบับไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
ชาญวิทย์ เยาวฤทธา. (2554). แนวคิดเรื่อง "บุญคุณ" กับวัจนกรรม 3 ชนิดในสังคมไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ฉบับไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
ณัฐพร พานโพธิ์ทอง. (2555). เอกสารคำสอนรายวิชา 2201783 การวิเคราะห์ภาษาไทยตามแนววัจนปฏิบัติศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง) [เอกสารอัดสำเนา]. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2546). สิทธิและความเกรงใจ: วัฒนธรรมความจน. กรุงเทพฯ: แพรว.
ปราณี กุลละวณิชย์, กัลยา ติงศภัทิย์, ม.ร.ว., สุดาพร ลักษณียนาวิน และอมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2544). ภาษาทัศนา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรหมินทร์ ประไพพงษ์. (2562). วัจนกรรมการขู่ในภาษาไทย: กรณีคู่สนทนาที่มีสถานภาพเท่ากัน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ฉบับไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
เพชรีภรณ์ เอมอักษร. (2549). กลวิธีการบอกเลิกสัญญาในภาษาไทย: กรณีผู้พูดที่มีสถานภาพต่างกัน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ฉบับไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
รัมภ์รดา กองช้าง. (2560). กลวิธีการตอบถ้อยคำนัยผกผันในภาษาไทย: กรณีคู่สนทนาที่มีสถานภาพเท่ากัน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ฉบับไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
รุ่งอรุณ ใจซื่อ. (2549). วัจนกรรมการแสดงความไม่พอใจในภาษาไทย: กรณีนิสิตนักศึกษา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ฉบับไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
วิมลพักตร์ พรหมศรีมาศ. (2543). กลวิธีการตอบปฏิเสธวัจนกรรมการแสดงความปรารถนาดีในภาษาไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ฉบับไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
สิทธิธรรม อ่องวุฒิวัฒน์. (2549). วัจนกรรมการตักเตือนในภาษาไทย: กรณีศึกษาครูกับศิษย์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ฉบับไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
สิทธิธรรม อ่องวุฒิวัฒน์. (2558). การแสดงความเห็นแย้งในปริจเฉทการสนทนาในภาษาไทยและข้อคำนึงที่เป็นเหตุจูงใจ (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ฉบับไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
สิทธิธรรม อ่องวุฒิวัฒน์. (2562). กลวิธีทางภาษาที่ใช้ในการตอบรับการตักเตือนในภาษาไทยและข้อคำนึงที่เป็นเหตุจูงใจ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 10(2), 234-252.
สุนทรี โคมิน และสนิท สมัครการ. (2522). รายงานวิจัย เรื่องค่านิยมและระบบค่านิยมไทย: เครื่องมือในการสำรวจวัด. กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนบริหารศาสตร์.
สุพัตรา สุภาพ. (2529). สังคมและวัฒนธรรมไทย: ค่านิยม ครอบครัว ศาสนาและประเพณี. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
สุภมาส อังศุโชติ, สมถวิล วิจิตรวรรณา และรัชนีกูล ภิญโญภานุวัฒน์. (2557). สถิติการวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์: เทคนิคการใช้โปรแกรม LISREL. กรุงเทพฯ: เจริญมั่นคงการพิมพ์.
อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2541). ภาษาศาสตร์สังคม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อรวี บุนนาค. (2550). กลวิธีการแสดงความผิดหวังในภาษาไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ฉบับไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
Austin, J. L. (1962). How to do Thing with Word. New York: Longman.
Kanittanan, W. (1993). Politeness in Bangkok Thai. Bangkok: Thammasat University Press.
Klausner, W. J. (1981). Reflections on Thai Culture. Bangkok: Suksit Siam.
Mole, R. L. (1973). Thai Values and Behavior Patterns. Canada: M. G. Hurtig Ltd. Edmonton.
Mulder, N. (1996). Inside Thai society: An interpretation of everyday life. Amsterdam: Pepin Press.
Panpothong, N. (1999). The functions of Metaphor from the Thai Speaker’s point of view. Journal of Thai Language and Literature, 16(1), 259-268.
Phillips, H. P. (1970). Thai peasant personality: the pattern of interpersonal behavior in the village of
Podhisita, C. (1998). Buddhism and Thai world view. In Amara Ponsapich (eds), Tradittionnal and Changing Thai World View, Chulalongkorn University, Bangkok.
Searle, J. R. (1969). Speech act. London: Cambridge University Press.
Takahashi, T. & Beebe, L, M. (1993). Cross-Linguistic Influence in the Speech Act of Correction. In Kasper, G., and Blum-Kulka,S (etds.), Interlanguage Pragmatics, Oxford University, New York.