The Competitive Advantages Strategies of Community-Based Tourism: Mueang Pon Sub-District, Mae Hong Son Province
Keywords:
Competitive Advantages Strategies, Community–Based Tourism Entrepreneurs, Community–Based TourismAbstract
This research aims to study the context of community-based tourism and the guidelines for creating competitive advantage strategies for community-based tourism in Mueang Pon Sub-district, Mae Hong Son Province. The researchers used a qualitative research methodology using the snowball sampling technique and the purposive sampling method—the criteria for a participant in the relevance to community-based tourism. The instrument used to collect the data in the study is an In-depth Semi-structured interview. The key informants are government, entrepreneur, and community representatives, a total of 15 people.
The results show that the context of community-based tourism in Mueang Pon relates to cultural tourism and local wisdom that combines the Tai people (Thai Yai) who still maintain the traditional lifestyle. Moreover, this research also finds that Mueang Pon community-based tourism should upgrade the service marketing mix, especially the standard of service and the quality of product standards, to protect the bargaining power of customers, threat of substitute products or services, and Industry rivalry. In addition, Mueang Pon community-based tourism should focus on a differentiation strategy and niche or Focus strategy that is consistent with the community's potential to develop the marketing mix.
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2563). COVID 19 กับผลกระทบต่อการท่องเที่ยวไทย [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 22 มิถุนายน 2565, จาก : https://www.mots.go.th/download/TourismEconomicReport/4-1TourismEconomicVol4.pdf.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2564). สถานการณ์การท่องเที่ยวในประเทศ รายจังหวัด ปี 2564 [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 22 มิถุนายน 2565, จาก : https://www.url.ie/.
กิตติภัฏ ฐิโณทัย และณัฐฐา วินิจนัยภาค. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของการท่องเที่ยวโดยชุมชน: กรณีศึกษาชุมชนบ้านบางน้ำผึ้ง จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 14(2), 217–234.
ชาย โพธิสิตา. (2562). ศาสตร์และศิลป์การวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐชยา ทองอินทร์ และกาญณ์ระวี อนันตอัครกุล. (2565). แรงจูงใจ นโยบายภาครัฐ และส่วนประสมทางการตลาด 4Es ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวช่วงวิกฤตโควิด 19 ของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิจัยวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 6(2), 90–105.
วสุธิดา นักเกษม และประสพชัย พสุนนท์. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันของผู้ประกอบการธุรกิจบริการ ในเขตกรุงเทพมหานคร. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 11(1), 2148–2167.
วัญวิริญจ์ แจ้งพลอย และวิโรจน์ เจษฎาลักษณ์. (2559). กลยุทธ์การสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันในการดำเนินธุรกิจร้านกาแฟ ของผู้ประกอบการรายย่อย ในเขตอาเภอเมือง จังหวัดราชบุรี. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(3), 2148–2167.
วิรัตน์ คำศรีจันทร์. (2556). Snowball Sampling Technique: การเรียนรู้และเข้าถึงชุมชนด้วยการอ้างอิงต่อเนื่องปากต่อปากในวิจัยแบบ PAR [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 22 มิถุนายน 2565, จาก : https://www.gotoknow.org/posts/428764.
ศูนย์ประสานงานเครือข่าย การท่องเที่ยวโดยชุมชนจังหวัดแม่ฮ่องสอน. (2564). ประกาศงดให้บริการ [ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 22 มิถุนายน 2565, จาก : https://www.facebook.com/maehongson.cbtnetwork.
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. (2564). วิเคราะห์ผลกระทบของของโควิด-19 ต่อธุรกิจท่องเที่ยว[ออนไลน์]. ค้นเมื่อ 22 มิถุนายน 2565, จาก : https://tdri.or.th/2021/02/covid-112/.
สมศักดิ์ สามัคคีธรรม. (2564). การท่องเที่ยวโดยชุมชน ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารพัฒนาสังคม, 23(1), 211–225.
สุภางค์ จันทวานิช. (2559). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุธาวัลย์ สัจจสมบูรณ์ และธีว์วรา ไหวดี. (2561). กลยุทธ์การสร้างความแตกต่าง เครื่องมือในการสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขัน. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น, 2(3), 83–92.
สุธาสินี อัมพิลาศรัย, อดิลล่า พงศ์ยี่หล้า และศิริเดช คำสุพรหม. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความยั่งยืนของหมู่บ้านท่องเที่ยวเมืองรองในประเทศไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, 11(2), 101–114.
อาชวิน ใจแก้ว. (2561). การบูรณาการศักยภาพการผลิตเชิงกลยุทธ์ที่มีผลต่อความได้เปรียบใน การแข่งขันของ คลัสเตอร์วิสาหกิจกลุ่มล้านนาในประเทศไทย. ดุษฏีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฎลำปาง.
อังสุมาลิน จำนงชอบ, ล่ำสัน เลิศกูลประหยัด และกมลวรรณ คารมปราชญ์ คล้ายแก้ว. (2559). กลยุทธ์การเพิ่มโอกาสทางการแข่งขันของแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศในจังหวัดชลบุรีเพื่อดึงดูดกลุ่มตลาดนักท่องเที่ยวเพื่อเป็นรางวัล. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 7(1), 153–172.
Creswell, J. W. (2014). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches. (4th Ed). California: Thousand Oaks. 304 pages.
Kotler, P. and Keller, K. L. (2012). Marketing Management. (14th Ed.). New Jersey : Prentice Hall. 657 pages.
Miles, M. B. and Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. (2nd Ed.). California: Thousand Oaks. 338 pages.
Richards, G. and Wilson, J. (2006). Developing creativity in tourist experiences: A solution to the serial reproduction of culture? Tourism Management, 27(6), 1209–1223.
บุคลานุกรม
ผู้ให้สัมภาษณ์ 1-4 (ผู้ให้สัมภาษณ์). สุธาวัลย์ สัจจสมบูรณ์ (ผู้สัมภาษณ์). ที่ องค์การบริหารส่วนตำบลเมืองปอน 182 หมู่ 1 ต.เมืองปอน อ.ขุนยวม จ.แม่ฮ่องสอน 58140. เมื่อวันที่ 10 มิถุนายน 2565.
ผู้ให้สัมภาษณ์ 5-10 (ผู้ให้สัมภาษณ์). วัชราภรณ์ วารินทร์ (ผู้สัมภาษณ์). ที่ศาลาประชาคมหมู่1 ต.เมืองปอน อ.ขุนยวม จ.แม่ฮ่องสอน 58140. เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 2565.
ผู้ให้สัมภาษณ์ 11-15 (ผู้ให้สัมภาษณ์). จิรายุ เติกอ่อง (ผู้สัมภาษณ์). ที่โฮมสเตย์บ้านป้าคำหลู่ เลขที่ 6 หมู่ 1 ต.เมืองปอน อ.ขุนยวม จ.แม่ฮ่องสอน 58140. เมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม 2565.
