ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงเกษตร ของกลุ่มผู้สูงวัยที่มีพฤฒพลังในประเทศไทย FACTORS AFFECTING ACTIVE AGING TOURIST’S DECISION TO JOIN AGROTOURISM ACTIVITY IN THAILAND.
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were (1) to study factors affecting the active aging tourist’ decision to choose agrotourism activity, (2) to study active aging tourist’s behavior in Thailand , (3) to study motivation affecting active aging tourist’s decision-making in choosing the tourism activity in Thailand. The sample consisted of 410 people aged 61 years and over who living in each region of Thailand. This research used questionnaires as a tool to collect data. Perform an analysis with a computer program. In the analysis, statistical values, frequency values, percentages and mean values were obtained. The results of the research were found that 1) the most significant factor affecting the active aging tourist’s decision to choose agritourism activity was accommodation offered at the destination 2) active aging tourist’s behavior in Thailand focuses on visiting nature in a slow pace and participate in a local community with the willingness to pay maximum at 5,001 – 10,000 baht per trip. 3) social media and television are the most significant factor in motivating the active aging tourists to take part in agrotourism activity.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ. [ออนไลน์]. เข้าถึงเมื่อ: 18 สิงหาคม 2564]. [สืบค้นจาก: https://www.dop.go.th/].
กาญจนา กาแก้ว. (2558). พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงเกษตรของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่สวนเกษตร จังหวัด
ระยอง.การค้นคว้าอิสระ สาขาการจัดการท่องเที่ยว คณะการท่องเที่ยวและการโรงแรม, มหาวิทยาลัย
ธุรกิจบัณฑิต.
กุศล สุนทรธาดา และกมลชนก ชำสุวรรณ. (2553). ระดับและแนวโน้มความมีพฤฒิพลังของผู้สูงอายุไทย. การ
ประชุมวิชาการประชากรศาสตร์แห่งชาติ 2553: 26-38
จิราวดี รัตนไพฑูรย์ชัย. (2557). ตลาดนักท่องเท่ียวผู้สูงอายุ: โอกาสใหม่ไทย เติบโตรับ AEC. หนังสือพิมพ์
กรุงเทพธุรกิจ Section: ASEAN: 1.
ชิตวร ประดิษฐ์ยอด. (2559). ปัจจัยองค์ประกอบของแหล่งท่องเที่ยว และปัจจัยแรงจูงใจในการท่อง
เที่ยวที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกท่องเที่ยวปริมณฑลของคนวัยทำงานในกรุงเทพมหานคร.
การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ณัฎฐ์พัชร์ กาญจนรัตน์ และกุลพิชญ์ โภไคยอุดม. (2562). การท่องเที่ยวที่ส่งผลต่อความสนใจท่องเที่ยวเชิง
โหยหาอดีตของนักท่องเที่ยวชายไทยที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพมหานคร. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและ
สุขภาพ, 2563(21), 283-285.
เดชา โต้งสูงเนิน. (2543). การบริหารจัดการการท่องเที่ยวเกษตร กรณีศึกษาบ้านม่วงคำ ตำบลโป่งแยง อำเภอ
แม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. การค้นคว้าแบบอิสระปริญญามหาบัณฑิต. สาขาวิชาบริหารธุรกิจ, คณะ
บริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นิรันดร ทัพไชย. (2550). กลยุทธ์การตลาดในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. นนทบุรี : มหาวิทยาลัย
สุโขทัยธรรมาธิราช.
ปีที่ 18 ฉบับที่ 1 มกราคม - มิถุนายน 2565
ประติมากร วงษ์ดี. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรของ
นักท่องเที่ยวชาวไทยกรณีศึกษาศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียงบ้านของพ่อ ตำบลภูเขาทอง อำเภอ
พระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. การค้นคว้าอิสระ สาขาการจัดการอุตสาหกรรมการ
บริการและการท่องเที่ยว, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ปริศนา มั่นเภา. (2558). พฤติกรรมการตัดสินใจท่องเที่ยวเชิงเกษตร: กรณีศึกษา คลองมหาสวัสดิ์
จังหวัดนครปฐม. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 2559 (10), 104-109.
ปารณีย์ ศรีสวัสดิ์. (2553). การท่องเที่ยวเชิงเกษตรสุราษฎร์ธานี: การวิจัยฐานทรัพยากรเกษตรสู่การท่องเที่ยว
อย่างยั่งยืน. ประชาคมวิจัย (16-19).
ปรารถนา ศิริเบ็ญนรัต. (2553). รูปแบบการท่องเที่ยวของผู้สูงอายุที่เป็นข้าราชการบำนาญในเขตเทศบาล
จังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
รัตนศักดิ์ เนียมโสภา. (2560). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานศูนย์ติดตั้งและบำรุงรักษาอุปกรณ์
สมุทรปราการ. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
พงศ์เสวก อเนกจำนงค์พร. (2558). พฤติกรรมการท่องเที่ยวของประชากรรุ่นเบบี้บูมในกรุงเทพมหานคร.
วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต. สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรมการบริการและการ
ท่องเที่ยว, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
พลอยระพี ชลวณิช (2555). แรงจูงใจที่มีผลต่อการท่องเที่ยวภายในประเทศของผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร.
วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต. สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา, จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
ภัททิศร์โชคอนันต์ตระกูล. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกแหล่งท่องเที่ยวของผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์ปริญญา
มหาบัณฑิต. สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬาคณะวิทยาศาสตร์, การกีฬาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เล็ก สมบัติศศิพัฒน์ยอดเพชร และธนิกานต์ศักดาพร. (2554). ภาวะสูงวัยอย่างมีคุณประโยชน์กับการพัฒนา
สังคมและเศรษฐกิจในประเทศไทย. มหาวิทยลัยธรรมศาสตร์.
วรการ สุดาแก้ว. (2555.) ศักยภาพในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในสวนส้มอำเภอแม่แตง จังหวัด
เชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. สาขาวิชาบริหารธุรกิจ, คณะบริหารธุรกิจ,
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สมชาย ไชยมูลวงศ์ และคณะ. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อแรงจูงใจและพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงเกษตรของ
นักท่องเที่ยวชาวไทย กรณีศึกษาหมู่บ้านแม่แจ๋ม อำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง. วารสารวิจัยและ
ส่งเสริมวิชาการเกษตร, 2562 (37), 71-78.
สุดา วงศ์สวัสดิ์. (2015). พัฒนาผู้สูงวัยสู่ภาวะ “พฤฒิพลัง” วารสารสุขภาพจิตแห่งประเทศไทย, (2016)
กรกฎาคม – กันยายน ปีที่ 24 ฉบับที่ 3, 202-207
Cohen, E. 1979. ‚ A Phenomenology of Tourist Experience, Sociology, 13, p. 179-201.
Crompton, J.L. and McKay, S.L, (1997), Motives of visitors attending festival events, Annals of
Tourism Research, 24 (2). p. 425-439.
ปีที่ 18 ฉบับที่ 1 มกราคม - มิถุนายน 2565
Hutchison, T., Morrison, P. and Mikhailovich, K. (2006). A review of the literature on active
ageing. University of Canberra. Canberra.
Poon, A. (1994). The New Tourism Revolution. Tourism Management 31, p. 754-758.
Tourism Western Australia. (2008). 5A’s of Tourism
World Health Organization. (2002). Active Ageing: A Policy Framework. Geneva: World Health
Organization