การพัฒนาโปรแกรมการท่องเที่ยวเชิงบ‹ำเพ็ญประโยชน์ส‹ำหรับเยาวชน ความเข้าใจอันดีในเด็กด้อยโอกาส

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาประเด็นความรู้ที่ช่วยเสริมสร้างความเข้าใจในเด็กด้อยโอกาส
2) เพื่อพัฒนาโปรแกรมการท่องเที่ยวเชิงบำเพ็ญประโยชน์สำ หรับเยาวชนเพื่อการส่งเสริมความเข้าใจอันดีในเด็กด้อย
โอกาส ลักษณะเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้
ข้อมูลสำคัญ ประกอบด้วยบุคลากรจากองค์กรด้านการพัฒนาเด็กและเยาวชน ด้านสิทธิมนุษยชน โรงเรียนระดับชั้น
มัธยมศึกษาและสถานสงเคราะห์เด็ก ร่วมกับการจัดสนทนากลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญจากองค์กรด้านการท่องเที่ยว ใช้วิธี
การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา (Content Analysis) เพื่อสรุปเป็นโปรแกรมการท่องเที่ยวเพื่อเสริมสร้างความเข้าใจใน
เด็กด้อยโอกาส
ผลการวิจัยพบว่า โปรแกรมการท่องเที่ยวที่สอดคล้องกับประเด็นความรู้เพื่อส่งเสริมความเข้าใจในเด็กด้อย
โอกาสจะอยู่บนพื้นฐานหลักสิทธิมนุษยชน ประกอบด้วย การเคารพศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ มีประเด็นความรู้ย่อย คือ
1) นับถือตนเอง 2) ไม่ละเมิดสิทธิ เสรีภาพของผู้อื่น 3) ไม่เหยียดหยาม ลดทอนหรือปฏิบัติต่อบุคคลอื่นเสมือนไม่ใช่
มนุษย์ ความเสมอภาคหรือเท่าเทียม มีประเด็นความรู้ย่อย คือ 1) ไม่เลือกปฏิบัติ 2) เปิดใจยอมรับความแตกต่าง 3)
ให้โอกาสที่เหมือนกันบนพื้นฐานของความหลากหลาย และความเป็นธรรม มีประเด็นความรู้ย่อย คือ 1) ยึดมั่นในความ
ยุติธรรม 2) มีคุณธรรม 3) เข้าใจและรับผิดชอบในสิทธิและหน้าที่ของตนเอง

ทั้งนี้โปรแกรมการท่องเที่ยวที่พัฒนาเพื่อส่งเสริมความเข้าใจในเด็กด้อยโอกาส มีลักษณะรูปแบบกิจกรรมเชิง
บำ เพ็ญประโยชน์ร่วมกับเชิงทัศนศึกษา เป็นกิจกรรมที่สร้างความตระหนักด้านการเรียนรู้การอยู่ร่วมกันกับผู้อื่น มุ่ง
เน้นเรื่องการปรับทัศนคติให้เกิดการยอมรับ และเข้าใจในความหลากหลายของคนในสังคม ซึ่งมีระยะเวลา 1 วัน สถาน
ที่ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร ได้แก่ วัดโพธิ์ นิทรรศน์รัตนโกสินทร์ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ และDialogue in the
dark โดยมีกลุ่มเป้าหมายของกิจกรรม คือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย และกลุ่มเด็กด้อยโอกาส