อัตลักษณ์ท้องถิ่นกับการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของชุมชนมอญบ้านหนองดู่-บ้านบ่อคาว ตำบลบ้านเรือน อำเภอป่าซาง จังหวัดลำพูน Local Identity to Cultural Tourism Management of Mon Community, Ban Nong Du and Ban Bor Kaw, Ban Ruan Subdistrict, Pasang District, Lamphum Province
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มุ่งนำเสนออัตลักษณ์ท้องถิ่นกับการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของชุมชนมอญบ้านหนองดู่-บ้านบ่อคาว ตำบลบ้านเรือน อำเภอป่าซาง จังหวัดลำพูน สืบเนื่องจากสังคมในปัจจุบันมีความตระหนักถึงความสำคัญของศิลปะ วัฒนธรรม เทศกาลรวมถึงมรดกทางวัฒนธรรมพื้นบ้านมากขึ้น ทั้งนี้การตื่นตัวต่อวัฒนธรรมประกอบกับความหลากหลายทางวัฒนธรรมของในแต่ละพื้นที่เป็นจุดกำเนิดของการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ดังจะเห็นว่าการท่องเที่ยงเชิงวัฒนธรรมได้กลายเป็นศูนย์กลางของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวในอีกหลายๆ ประเทศ ซึ่งได้พยายามที่จะพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในประเทศของตนเอง นอกจากการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจะสามารถหารายได้เข้าสู่ประเทศและน่าไปสู่การพัฒนาเศรษฐกิจทั้งระดับประเทศและระดับภูมิภาคแล้วการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมยังเป็นเครื่องมือสำคัญในการสืบทอดวัฒนธรรมให้คงอยู่ต่อไป
This academic article aims to present local identity and cultural tourism management of Mon Community, Ban Nong Du and Ban Bor Kaw, Ban Ruan Subdistrict, Pasang District, Lamphum Province. Due to the current society is more aware of the importance of arts, culture, festivals, and local cultural heritage. The awareness of culture together with the cultural diversity of each area is the origin of the development of cultural tourist attractions. As can be seen, cultural tourism has become the center of the tourism industry in many countries, which has tried to develop cultural tourism in their own country. In addition to cultural tourism being able to generate income for the country and leading to economic development both at the national and regional levels, cultural tourism is also an important tool for maintaining the cultural heritage
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Alisa Ramkomut. (2013). The way of life of the Mon people on Koh Kret. Ancient kilns: comparison between the turtle-backed kilns on Koh Kret and the Thuriang kilns at Si Satchanalai. Bangkok: Fine Arts Department.
Apinya Fuengfuengsakul. (2003). Identity: A review of theories and conceptual frameworks. Bangkok: National Research Council of Thailand.
Berger, P., & Luckmann, T. (1967). The Social Construction of Reality: A Treatise in the Sociology of Knowledge. Garden City, NY: Doubleday.
Boonlert Jittangwattana. (2005). Sustainable tourism development. Bangkok: Tourism Academic Center of Thailand.
Chakkraphong Khambunruang. (2019). Traces of the "Mon" civilization, the last group in Lamphun. Source: https://www.chiangmainews.co.th/page/archives/1122292. [9 September 2023].
Chinoros Thinwilaisakul. (2011). Folk media and the creation of identity of the Salaya community. Bangkok: Suan Sunandha Rajabhat University.
Chonthicha Malahom. (2012). Community identity, foundation for education. Journal of Education, Maha Sarakham Rajabhat University, 9(1),41.
Hall, S., & du Gay, P. (1996). Questions of Cultural Identity. London: Sage Publications.
His Royal Highness Prince Damrong Rajanupab. (1927). Explains the distance down the Phing River from Chiang Mai to Pak Nam Pho. Bangkok: Sophonpipatthanakorn.
Intira Pongnak. (2014).The community identity of theancient town of U-Thong, Suphanburi Province. Degree of Master of Arts Program in Cultural Management Graduate School, Chulalongkorn University.
Jaturong Dachawong, Samnao Muenjaem, Chakparun Wichaakkharawit. (2023). The results of the development of learning resource management for Mon community at Ban Nong Du School Pa Sang District, Lamphun Province. Journal of Educational Administration and Leadership Sakon Nakhon Rajabhat University. 11(43),84-94
Koster, Emlyn H. 1996. Science Culture and Cultural Tourism. In Mike Robinson, Nigel Evans and Paul Callaghan, eds. Tourism and Cultural Change: Tourism and Culture towards the 21st Century, pp. 227–238. Sunderland: The Center for Travel and Tourism and Business Education.
Lamphun Provincial Cultural Office. (2023). Sabai Mon, Mon people of Ban Nong Du. Source: https://www2.m-culture.go.th/lamphun/main.php?filename=index[9 September 2023].
Littlejohn, S. and Foss, K. (2008). Theories of Human Communication. 9th ed. CA : Thomson Wadsworth.
Office of the Secretary of the National Strategy Committee. (2018). National Strategic Plan. 2018-2037. Royal Gazette announcement version. 1st printing.
Ong Bunjoon. (2016). “BAN THUNG-KHEN”: The Contemporary Mon Ethnic Community of Suphanburi. Degree of Doctor of Philosophy in Integrated Science Integrated Science. College of Interdisciplinary Studies.Thammasat University.
Phayom Thammabutr. (2005). Documents for teaching and learning about principles of tourism.Eco-friendly Bangkok: Environmental Conservation Tourism Development Institute.Srinakharinwirot University
Prasit Leepreecha. (2004). The creation and inheritance of the identity of the Hmong ethnic group in identity discourse. Bangkok: O.S. Printing House.
Ranee Asichaikul. (2003). Cultural tourism in teaching materials for professional experience courses. Tourism management. Bangkok: Sukhothai Thammathirat Open University.
Rasika Ankoon. (2006). Developing the potential of arts, culture and local wisdom tourism.
Research journal Sukhothai Thammathirat Open University. 19(1) : 79-88
Rungnapha Yanyongkasemsuk. (2014). Pierre Bourdieu's concept of class and capital. Journal of Economics Eastern Politics, 2(1), 29–44.
Sirinath Pinthongphan. (2003). Perception and communication in expressing southern identity of Southern students in Bangkok. Master of Communication Arts Thesis, Chulalongkorn University
Siriporn Thawornwisit and Seri Wongmontha. (2021). Approaches to the Promotion of Cultural Tourism in Nan Province. Journal of the Association of Researchers, 26(1), (298–314).
Sitthisak Khamphu. (2020). Conservation and Continuation of Nongdoo Mon Community’s Honey Offering Tradition to the Monks, Ban Reun Sub District, Pasang District, Lamphun province. Ratchathani Academic National Research Conference and Presentation 5th “Research to Make A CHANGE”. Ratchathani University 29 May 2020 (641-650).
Thida Saraya. (1995). (Sri) Dvaravati: Early history of Siam. Bangkok: Djan Suthakarn Print.
Throsby, C.D. (2001). Economics and culture. Cambridge: Cambridge University Press
Veeraporn Rodtadsana. (2014). Cultural Tourism Management of Thai Phuan Group: A Case Study of Kaohong Market, Bangplama, Suphanburi Province. Degree of Master of Arts Department of Tourism Management. Faculty of Tourism and Hospitality, Dhurakij Pundit University.
Wetchawong, D. (2011). The Presentation of the Yuan Ethnic Identity in the Context of Tourism Vai Local Museum and Riverside Market: A Case Study of Yuan Community, Tontan, Sao Hai District, Saraburi Province. Academic Services Journal Prince of Songkla University. 22(3), 130-147