ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับจิตสำนึกทางการท่องเที่ยวเพื่อการอนุรักษ์ป่าในเขตภาคเหนือ ประเทศไทย Factors related to tourism consciousness for forest conservation in the northern region of Thailand

บทคัดย่อ

    การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับจิตสำนึกทางการท่องเที่ยวเพื่อการอนุรักษ์ป่าในเขตภาคเหนือ ประเทศไทย โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) โดยใช้เครื่องมือ คือ แบบสอบถาม (Questionnaire) ในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากนักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางท่องเที่ยวในเขตภาคเหนือ จำนวนทั้งสิ้น 400 คน โดยใช้สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ (Percentage), ค่าเฉลี่ย (Mean), ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation), การใช้สถิติ t-test แบบ Independent Sample , การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One – Way Analysis of Variance) และสถิติสหสัมพันธ์อย่างง่ายของเพียร์สัน (Pearson Product Moment Correlation Coefficient)

  ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับจิตสำนึกทางการท่องเที่ยวเพื่อการอนุรักษ์ป่าในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (x̄ = 4.18) (S.D. = 0.74) โดยด้านการรู้คุณค่าและหวงแหนในทรัพยากรอยู่ในระดับมากที่สุด (x̄ = 4.40) (S.D. = 0.63) รองลงมาคือ ด้านการใช้ประโยชน์ทรัพยากรอย่างยั่งยืนอยู่ในระดับมากที่สุด (x̄ = 4.38) (S.D. = 0.66) ด้านการมีส่วนร่วมในการดูแลรักษาทรัพยากรอยู่ในระดับมาก (x̄ = 4.13) (S.D. = 0.65) และด้านกฎระเบียบข้อบังคับอยู่ในระดับมาก (x̄ = 3.83) (S.D. = 0.92) และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (r) ของปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับจิตสำนึกทางการท่องเที่ยวเพื่อการอนุรักษ์ป่าเป็นไปในทิศทางเดียวกัน