การยกระดับห่วงโซ่คุณค่าการท่องเที่ยวเชิงประสบการณ์ท้องถิ่น

Main Article Content

Jiratchaya Chotsopanon
Sabaithip Mongkolnimitr
Panakrit Udomkitti

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษา 1) ศึกษาการยกระดับห่วงโซ่คุณค่าการท่องเที่ยวเชิงประสบการณ์ท้องถิ่นของพื้นที่ต้นแบบ 3 เส้นทาง ได้แก่ จังหวัดสุโขทัย จังหวัดชุมพร-ระนอง และจังหวัดสตูล 2) เพื่อจัดทำแนวทางการยกระดับห่วงโซ่คุณค่าการท่องเที่ยวเชิงประสบการณ์ท้องถิ่น ผลการศึกษาพบว่า การยกระดับห่วงโซ่คุณค่าจำเป็นต้องออกแบบคุณค่าที่แต่ละเส้นทางท่องเที่ยวมอบแก่นักท่องเที่ยวก่อนการยกระดับห่วงโซ่คุณค่า เส้นทางท่องเที่ยวจังหวัดสุโขทัย ได้แก่ “ความสุขจากวิถีชีวิตที่ผสานระหว่างอดีตและปัจจุบัน” เส้นทางท่องเที่ยวจังหวัดชุมพร-จังหวัดระนอง ได้แก่ “การพักผ่อน การท่องเที่ยวแบบเนิบช้า ดื่มด่ำบรรยากาศ” เส้นทางท่องเที่ยวจังหวัดสตูล ได้แก่ “ประสบการณ์ Geopark และการท่องเที่ยววิถีมุสลิม” การออกแบบกิจกรรมต้องมุ่งเน้นในการส่งเสริม รักษา คุณค่าที่มอบให้แก่นักท่องเที่ยวที่ได้กำหนดไว้ ข้อเสนอแนะต่อการยกระดับห่วงโซ่คุณค่าการท่องเที่ยวประสบการณ์ท้องถิ่น ได้แก่ 1) การพัฒนาผลิตภัณฑ์/บริการ เพื่อให้สามารถตั้งราคาสูงขึ้น ได้แก่ การสร้างประสบการณ์ท้องถิ่น การท่องเที่ยวอย่างรับผิดชอบ การจัดการความปลอดภัย 2) ความร่วมมือในแนวนอน (Horizontal Coordination) และ 3) ความร่วมมือในแนวดิ่ง (Vertical Coordination)

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

Ashley, C. & Mitchell, J. (2008). Doing the right thing approximately not the wrong thing precisely: Challenges of monitoring impacts of pro-poor interventions in tourism value chains. London: ODI.
Brand Matrix Research (2017). The study of foreign tourist trends and behavior of niche market: Local Experience. Bangkok: Tourism Authority of Thailand.
Department of Tourism. (2018). Tourism receipts from international tourist arrivals. Retrieved January 30, 2019, from https://www.mots.go.th/old/more_news.php?cid=529&filename=index.
Expedia group Media Solutions. (2018). Five Trends That Will Shape Experiential Travel in 2019. Retrieved August 08, 2018, from https://skift.com/2018/11/06/five-trends-that-will-shape-experiential-travel-in-2019.
Kantabutra, S., Saiprasert, W., Chernbumroong, S. and Kowsuvon, K. (2019). Comparison of Foreign Tourists’ Motivation Factors: Does cultural background matter? Journal of International and Thai Tourism, 15 (1), 84-102.
Netherlands Development Organization. (2010). Value Chain Development for Tourism Destinations. Retrieved August 25, 2018, from http://www.hitt-initiative.org/wp/wp-content/uploads/2011/11/GHTDP-VCD-Guidelines.pdf.
Pine, J. and Gilmore, J.H. 1999. Welcome to the Experience Economy. Harvard Business Review. July-August 1998, 97-105.
Porter, M. E. (2004). Competitive Advantage: Creating and Sustaining Superior Performance. New York: Simon & Schuster.
Royal Institute Dictionary. (2019). Retrieved August 02, 2017, from http://www.royin.go.th/dictionary/.
Responsible Tourism Partnership. (2019). What is Responsible Tourism? ค้นเมื่อ 17 เมษายน 2562. จาก https://responsibletourismpartnership.org/what-is-responsible-tourism/.
Stamboulis, Y. and Skayannis, P. (2003). Innovation Strategies and technology for experience-based tourism. Tourism Management, 24 (1), 35-43.
Tourism Authority of Thailand. (2016a). Meeting Documents of The LINK Project, October 2016 in Bangkok.
. (2016b). Localism and Staycation. TAT Review, 2 (3), Jul-Sep 2016. Retrieved June 25, 2017, from https://etatjournal.files.wordpress.com/2016/07/tat32016.pdf.
UNECA. (2014). Up-grading and Enhancing Sustainable Linkages of Rwanda’s Tourism Value Chains. Ethiopia: UNECA.
UNWTO. (2018). UNWTO Tourism Highlights 2018 Edition. Retrieved January 30, 2019, from https://www.e-unwto.org/doi/pdf/10.18111/9789284419876.
Wongsaroj, R. (2018). The Guidelines for Carry Capacity and Revenue Enhancement at Tourist Destinations. Journal of International and Thai Tourism, 14 (2), 62 - 75.