แนวทางการออกแบบตัวละครและมาสคอตท้องถิ่นที่แสดงออกถึงความคาวาอี

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องแนวทางการออกแบบตัวละครและมาสคอตท้องถิ่นให้แสดงออกถึงความคาวาอีฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาค้นคว้าแนวคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับความคาวาอีและวิเคราะห์หาแนวทางการออกแบบตัวละครและมาสคอตให้มีความคาวาอี โดยใช้กลุ่มตัวอย่างจากมาสคอตท้องถิ่นประเทศญี่ปุ่น (Yuru-chara) ที่ได้รับรางวัลจากการประกวด Yuru-chara Grand Prix ตั้งแต่ปี พ.ศ.2552-2562 ร่วมกับเกณฑ์คุณลักษณะความคาวาอีทางกายภาพ ใช้วิธีวิเคราะห์และเก็บข้อมูลจากผู้เชี่ยวชาญด้านการออกแบบตัวละครและมาสคอต

จากการวิจัยพบว่าแนวทางการออกแบบตัวละครและมาสคอตท้องถิ่นให้แสดงออกถึงความคาวาอีทั้ง 5 ประการนั้น สามารถระบุเป็นรายละเอียดเพื่อประยุกต์ใช้ในการออกแบบได้ดังนี้ 1) ความน่าเอ็นดูเหมือนเด็ก (Childishness) ออกแบบโดยเน้นรายละเอียดของโครงสร้างทางใบหน้า เช่น ปากเล็ก จมูกเล็ก ดวงตาโต 2) ความเปราะบางหรือน่าทะนุถนอม (Vulnerability) ออกแบบโดยเน้นส่วนของรูปทรงหรือรายละเอียดของลายเส้น เช่น การใช้เส้นโค้งมนหรือทรงกลมเป็นหลักรวมไปถึงการลดทอนรายละเอียดให้ไม่ซับซ้อน 3) ความมีขนาดเล็ก (Smallness) ออกแบบโดยเน้นโครงสร้างตัวละครที่ดูเป็นเด็ก เช่น การใช้สัดส่วนแบบ S.D. หรือใช้องค์ประกอบเสริมตกแต่งที่มีขนาดใหญ่กว่าปกติ 4) ความไร้เดียงสา (Innocence) ออกแบบโดยเน้นการแสดงออกทางท่าทางหรือพฤติกรรม เช่น การชูมือ ยกแขน ยกขา ทำในสิ่งที่ผู้ใหญ่มักไม่ทำหรือคาดเดาไม่ได้ 5) ความหวาน (Sweetness) ออกแบบโดยเน้นรายละเอียดที่ให้ความสดใสหรือละมุนละไม เช่น การใช้สีสันสดใสหรือสีพาสเทลเป็นหลัก