ถอดคำจากบทความของกัสตง บาเชอลารด์เกี่ยวกับศิลปะและงาน เซรามิกของมาร์ค ชากาล

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มุ่งศึกษาส่วนที่สามของบทความที่ชื่อว่า เลส์ ซอริจินส์ เดอ ลา ลูมิแยร์ เขียนโดยกัสตง บาเชอลารด์ นักปรัชญาและญาณวิทยาชาวฝรั่งเศสซึ่งเกี่ยวกับงานเซรามิกของมาร์ค ชากาล แม้ว่าบทความส่วนนี้จะมีขนาดสั้น แต่จากการวิเคราะห์เราพบประเด็นสำคัญสามประเด็นที่สื่อถึงแนวคิดและวิธีการคิดของบาเชอลารด์ที่มีต่องานศิลปะของศิลปินซึ่งเป็นเพื่อนของเขาผ่านบทประพันธ์นี้
ประเด็นแรกที่เราศึกษาคือความชื่นชมนับถืออย่างยิ่งที่ผู้เขียนมีต่อชากาล บาเชอลารด์เน้นย้ำในบทความถึงความชำนาญของศิลปินในการสร้างสรรค์งานเซรามิกที่รูปร่างรูปทรงคล้ายจะมีชีวิตขึ้นมาและอาจมีคุณค่าเทียบเคียงกับงานประติมากรรมในยุคโบราณ นอกจากนี้เขายังร้องขอให้ผู้คนได้เห็นงานเซรามิกของชากาลที่เมื่อได้ยลแล้วจะเกิดความพึงพอใจในการมอง ประเด็นที่สองพิเคราะห์ความงดงามของการใช้ภาษาอุปมาอุปไมย บาเชอลารด์ใช้คำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับแสงและความร้อนซึ่งไม่เพียงสัมพันธ์กับกรรมวิธีสร้างสรรค์เซรามิกหากแต่เราสามารถแปลความหมายให้ลึกซึ้งไปกว่านี้ได้ การอ้างอิงถึงพระคัมภีร์ไบเบิลก็เป็นส่วนหนึ่งของความงดงามนี้เช่นกันเนื่องจากผู้เขียนเปรียบศิลปินเหมือนกับ โนอาห์ผู้เป็นอัครบิดร ผู้ที่ถูกเลือกแล้ว และพระผู้เป็นเจ้า ประเด็นสุดท้ายว่าด้วยการตีความศิลปะของชากาลโดยบาเชอลารด์กล่าวถึงที่มาของเนื้อหาเรื่องราวที่ชากาลนำมาสร้างเป็นงานศิลปะอันได้แก่ ความทรงจำและประสบการณ์ส่วนตัว พระคัมภีร์ไบเบิล และนิทานของลาฟงแตน ผู้เขียนยังได้สอดแทรกเรื่องปรัชญาของศิลปินซึ่งประกอบด้วย ความเป็นอมตะ ความเพลินใจในการดู และความเพ้อฝัน อันถือเป็นแก่นความคิดในงานศิลปะของชากาล