การศึกษาเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงพื้นที่อุตสาหกรรมเก่า ในประเทศจีนเป็นสวนวัฒนธรรมและสร้างสรรค์

บทคัดย่อ

ในบริบทของการพัฒนาเมืองอย่างรวดเร็ว การนำพื้นที่อุตสาหกรรมเก่ากลับมาใช้ใหม่ได้กลายเป็นหัวข้อสำคัญในกระบวนการฟื้นฟูเมือง การวิจัยนี้ สำรวจตัวอย่างพื้นที่อุตสาหกรรมเก่าสามแห่ง ได้แก่ 1). เขตศิลปะ 798 ในกรุงปักกิ่ง 2). สวนวัฒนธรรมและอุตสาหกรรมสร้างสรรค์เฉินกวง (Chenguang) 1865 ในเมืองหนานจิง และ 3). สวนอุตสาหกรรมสร้างสรรค์แฟชั่นตงเจียวจี้อี้ (Eastern Suburb Memory) ในเมืองเฉิงตู โดยสำรวจความเหมือนและความแตกต่างในด้านที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ การเดินทาง และการผังการใช้งานพื้นที่ รวมถึงความสำเร็จและความท้าทายที่แต่ละแห่งเผชิญ การวิจัยใช้การผสมผสานระหว่างการทบทวนวรรณกรรม การวิเคราะห์กรณีศึกษา และการสำรวจภาคสนามเพื่อทำการวิเคราะห์เชิงลึกเกี่ยวกับสวนสาธารณะเหล่านี้ ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าสวนวัฒนธรรมทั้งสามแห่งประสบความสำเร็จในการบูรณาการวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์กับอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ ผลสืบเนื่องมาจากที่ตั้งทางภูมิศาสตร์และการเดินทางเข้าถึงที่ดี อย่างไรก็ตาม พวกพื้นที่เหล่านี้ยังเผชิญกับความท้าทายที่สำคัญ เช่น แรงกดดันในเชิงพานิชย์ ค่าเช่าที่เพิ่มสูงขึ้น และการขาดแคลนทรัพยากรทางวัฒนธรรมในระหว่างการพัฒนา เพื่อรับมือกับความท้าทายดังกล่าว การศึกษานี้ได้เสนอแนวทางในการสร้างสมดุลระหว่างการทำธุรกิจและคุณค่าทางวัฒนธรรม โดยเน้นสำรวจมรดกทางวัฒนธรรมของพื้นที่อุตสาหกรรมเก่า และเพิ่มศักยภาพในการพัฒนาอย่างยั่งยืนของสวนวัฒนธรรมเหล่านี้ ด้วยการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานให้มีประสิทธิภาพ และส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนผ่านกิจกรรมทางวัฒนธรรมที่หลากหลาย สวนวัฒนธรรมเหล่านี้สามารถยกระดับประสบการณ์ของผู้เยี่ยมชม และสร้างบทบาทของพื้นที่ในฐานะศูนย์กลางวัฒนธรรมและความคิดสร้างสรรค์ โดยการศึกษาจากความสำเร็จและปัญหาที่อาจเกิดขึ้นในกรณีศึกษา งานวิจัยนี้จึงมีเป้าหมายเพื่อให้การสนับสนุนทางทฤษฎี และคำแนะนำในทางปฏิบัติสำหรับโครงการฟื้นฟูเมืองในอนาคต เพื่อช่วยให้การเปลี่ยนแปลงพื้นที่อุตสาหกรรมเก่าไปสู่พื้นที่วัฒนธรรมที่มีชีวิตชีวาเป็นไปอย่างยั่งยืน