การศึกษาผลกระทบของสภาพแวดล้อมดิจิทัลในพิพิธภัณฑ์ต่อประสบการณ์การรับรู้ของผู้เยี่ยมชม: กรณีศึกษาของเครื่องสำริดสมัยราชวงศ์โจวตะวันตก

บทคัดย่อ

พิพิธภัณฑ์มีบทบาทสำคัญในการให้การศึกษา แต่ทว่าการจัดแสดงแบบดั้งเดิมมักไม่สามารถทำให้ผู้ชมเข้าใจวัตถุโบราณได้อย่างลึกซึ้ง โดยเฉพาะวัตถุที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมสูง เช่น เครื่องสำริดสมัยราชวงศ์โจวตะวันตก  สืบเนื่องจากการพัฒนาอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยีดิจิทัล ส่งผลให้การจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์เกิดความเปลี่ยนแปลงในระดับพื้นฐาน โดยเฉพาะการจัดแสดงมรดกทางวัฒนธรรมสภาพแวดล้อมดิจิทัลเสนอแนวทางใหม่ ๆ สำหรับการมีปฏิสัมพันธ์เปลี่ยนแปลงวิธีที่ผู้ชมมีส่วนร่วมและสัมผัสประสบการณ์การรับรู้ วิธีการนำเสนอภายใต้สภาพแวดล้อมดิจิทัลจึงมีความสำคัญเป็นพิเศษ  การศึกษานี้ใช้วิธีการทบทวนวรรณกรรม การเก็บข้อมูลภาคสนาม และการวิจัยสหวิทยาการ เพื่อสำรวจการสร้างสภาพแวดล้อมดิจิทัลในพิพิธภัณฑ์ โดยมีเป้าหมายเพื่อเพิ่มพูนประสบการณ์การรับรู้ของผู้ชมเกี่ยวกับเครื่องสำริดสมัยราชวงศ์โจวตะวันตก การศึกษาวิเคราะห์คุณค่าทางประวัติศาสตร์และความหมายเชิงสัญลักษณ์ของวัตถุโบราณ การประยุกต์ใช้สภาพแวดล้อมดิจิทัลในพิพิธภัณฑ์ในปัจจุบัน และผลกระทบต่อการรับรู้ของผู้ชม ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าเครื่องสำริดสมัยราชวงศ์โจวตะวันตกแสดงถึงประวัติศาสตร์อันยาวนานและสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่เข้มข้น สะท้อนโครงสร้างทางการเมืองและศาสนาของสังคมโบราณ เทคโนโลยีดิจิทัลได้กลายเป็นทิศทางที่สำคัญสำหรับการพัฒนาการจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์และนวัตกรรม การศึกษาทำให้การจัดแสดงน่าสนใจและเพิ่มพูนความรู้ในเชิงการศึกษา เพิ่มประสิทธิภาพการสื่อสารข้อมูลและแรงจูงใจในการเรียนรู้ของผู้ชมอย่างมาก ด้วยประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสที่หลากหลายและการออกแบบที่เน้นการมีส่วนร่วมของผู้ชม สภาพแวดล้อมดิจิทัลในพิพิธภัณฑ์ส่งเสริมประสิทธิภาพในการเพิ่มพูนประสบการณ์การรับรู้ของผู้ชม ทำให้เนื้อหาทางประวัติศาสตร์ที่ซับซ้อนเข้าถึงได้สะดวกขึ้น การใช้เทคโนโลยีสื่อดิจิทัลอย่างเหมาะสมสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพการเรียนรู้ของผู้ชมและเพิ่มพูนความเข้าใจ ตลอดจนความชื่นชมในมรดกทางวัฒนธรรม