อรรถาธิบายว่าด้วยเรื่อง “ถ้ำ” พื้นที่ทางศิลปะในยุคหลังสมัยใหม่ โครงการ ศิลปะสู่ชุมชน สภาวการณ์-มนุษย์-เมือง: บทสนทนาในถ้ำ

ผู้แต่ง

  • สาครินทร์ เครืออ่อน ภาควิชาศิลปไทย คณะจิตรกรรมประติมากรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

DOI:

https://doi.org/10.69598/sbjfa241035

คำสำคัญ:

ถ้ำ, พื้นที่แสดงออกทางศิลปะ, ยุคหลังสมัยใหม่, มนุษย์เมือง

บทคัดย่อ

ถ้ำเคยมีบทบาทที่เป็นทั้งที่อยู่อาศัย และเป็นพื้นที่เพื่อการแสดงออกทางสุนทรียภาพของมนุษย์ เป็นที่ถ่ายทอดความรู้และประสพการณ์ ที่สืบทอดความเชื่อ และเป็นพื้นที่ที่บทสนทนาเชิงสังคม ได้เริ่มต้นขึ้น ปัจจุบันถ้ำอาจเป็นพื้นที่ทางเลือกสำหรับศิลปะแบบการมีส่วนร่วม ที่เปิดโอกาสให้ ผู้คนในชุมชนท้องถิ่น เป็นผู้ร่วมสถาปนาพื้นที่อันเก่าแก่ให้ก้าวสู่การเป็นพื้นที่ของการแสดงออก อย่างร่วมสมัย แม้จะเป็นการชั่วคราว แต่ปรากฎการณ์นี้ควรแก่การวิเคราะห์พิจารณาถึงประเด็น ความเกี่ยวข้องกันระหว่างพื้นที่ธรรมชาติ กับปัญญาของมนุษย์ ในห้วงเวลาของยุคหลังสมัยใหม่ ที่เต็มไปด้วยความเจริญก้าวหน้า

Downloads

Download data is not yet available.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

06-04-2020

รูปแบบการอ้างอิง

เครืออ่อน ส. . (2020). อรรถาธิบายว่าด้วยเรื่อง “ถ้ำ” พื้นที่ทางศิลปะในยุคหลังสมัยใหม่ โครงการ ศิลปะสู่ชุมชน สภาวการณ์-มนุษย์-เมือง: บทสนทนาในถ้ำ. วารสารศิลป์ พีระศรี, 1(2), 105–137. https://doi.org/10.69598/sbjfa241035

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ