การใช้เศษแก้วจากโรงงานเป่าแก้วเพื่อการสร้างสรรค์งานศิลปะแก้ว

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ศึกษาวิธีการนำเศษแก้วจากโรงงานเป่าแก้วมาใช้ในงานสร้างสรรค์ โดยมีวัตถุประสงค์สามด้าน 1. ศึกษาแนวทางนำเศษแก้วมาใช้เพื่อสร้างคุณค่าด้านสร้างสรรค์ 2. ศึกษาสมบัติของเศษแก้วและการใช้งานที่เหมาะสม และ 3. ศึกษาวิธีการทางศิลปะแก้วเพื่อใช้ในด้านการศึกษาและการพัฒนาเชิงพาณิชย์ ขั้นตอนวิจัยมีการสำรวจโรงงานและเก็บรวบรวมตัวอย่าง มีการตรวจสอบค่าสัมประสิทธิ์การขยายตัวเนื่องจากความร้อนและองค์ประกอบทางเคมี มีการทดสอบอบแก้วเพื่อหาอุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับใช้ในกระบวนการอบแก้ว ผลการวิจัยพบว่าแก้วจากโรงงานส่วนใหญ่มีปริมาณเฉลี่ยซิลิกาต่ำกว่าและโซเดียมออกไซด์สูงกว่าแก้วโซดาไลม์ทั่วไป แก้วจากแต่ละโรงงานมีส่วนประกอบทางเคมีไม่คงที่ จึงมีค่าสัมประสิทธิ์การขยายตัวเนื่องจากความร้อนต่างกัน เป็นข้อจำกัดในการนำมาใช้ การเตรียมวัสดุด้วยการบด ยืดเป็นเส้น อบแผ่เป็นแผ่น มีความสำคัญก่อนการสร้างสรรค์ แก้วสีต่าง ๆ ที่ตรวจสอบแล้วว่ามีสมบัติใกล้เคียงกัน นำมาอบผสานกันได้ดีในเทคนิคหลากหลาย การอบแก้วประสานสีกันหรือซ้อนทับกันทำให้เกิดลายหรือจังหวะของระนาบสีเป็นลักษณะพิเศษ เศษแก้วสีนำมาใช้ได้ดี ในเทคนิคหล่อแก้ว ความใสของแก้วเปลี่ยนความรู้สึกหนักและทึบตันในงานประติมากรรม แก้วบดละเอียดสามารถนำมาใช้ในเทคนิคการอบผงแก้วผลึก ผลงานที่ได้มีเนื้อเป็นผลึกและมีสีไหลมาผสานกันเป็นลักษณะเด่น