A Preliminary Study of the Mural paintings of Wat Ta Mon for Conservation Planning
DOI:
https://doi.org/10.69598/sbjfa261488Keywords:
Wat Tamon Murals, Wood Panels Murals, Inscriptions, Perservation, History of Lanna, Aesthetics, Present Day Conditions, Wooden Architecture, Pigment Chemical CompositionAbstract
The wooden-board murals of Wat Ta Mon are pigment paintings from the early 19th century, currently preserved at Mae Fah Luang Art and Culture Center, Chiang Rai. These murals, also known as Wiangta murals, are named after the original temple in Wiangta, Prae Province. The murals were created during the peak of the economic expansion by a British timber company in the local area. As part of future conservation planning, this research aims to apply multiple methods to analyze and clarify the fundamental points of the mural’s existing conditions. This research project was initiated in March 2019 and had several surveys conducted by experts from various fields. The concluded results can be classified into seven categories. Firstly, the present conditions of the murals and wooden panels are recorded digitally for future reference. The photographs in situ show some deterioration in both the wooden panels and murals; compared to images taken 30 years ago, parts of the mural’s colors have visibly faded. Secondly, the murals and temple construction have historical significance to the surrounding community’s abundant teak and timber industry of that time. Over 200 short texts written over the murals reveal people’s beliefs and language altering through time. Thirdly, the study of art history suggests the murals’ relationship with a group of painters from Nan Province, depicting similar art styles, expression, color, and two Jatakas narratives (Buddhist Tales) popular in the same period. Fourthly, the study of aesthetic characteristics shows that the murals’ features excel in art composition, colors, form, and figurative movements. Fifthly, the study of architectural history reveals that the building in which the wooden panels once resided is of a Thai Yai style Viharn (Buddha Hall) constructed from teak wood. Sixthly, the study on conditions reveals that the current environment is suitable for preservation but shows weak points that need immediate care to prevent future degradation. Seventhly, the study of pigment chemical composition reveals two primary pigments: Natural pigments, such as Kaolin, and Chemical pigments, such as ultramarine blue.
References
จิรศักดิ์ เดชวงศ์. (2546). จิตรกรรมฝาผนังวัดภูมินทร์ จังหวัดน่าน: การศึกษาครั้งล่าสุด. วารสาร เมืองโบราณ, 29(4), 10-25.
ชาญคณิต อาวรณ์. (2563). จิตรกรรมล้านนา พุทธประวัติ ทศชาติ ชาดกนอกนิบาต. มิวเซียมเพรส.
ชัยยศ อิษฎ์วรพันธุ์ และ ภาณุพงษ์ เลาหสม. (2543). วิหารลายคําวัดพระสิงห์: สถาปัตยกรรมและ จิตรกรรมฝาผนัง. สุริวงศ์บุ๊คเซ็นเตอร์.
โชติมา จตุรวงศ์. (2554). สถาปัตยกรรมวัดมอญในพม่าตอนล่าง. อีทีพับลิชชิ่ง.
น. ณ ปากน้ำ และ แสงอรุณ กนกพงศ์ชัย. (2529). จิตรกรรมฝาผนังในประเทศไทย วัดภูมินทร์และวัดหนอง. เมืองโบราณ.
ณัฐวรรณ วรวรรโณทัย. (2564). รายงานการวิเคราะห์เชิงวัสดุเบื้องต้นของตัวอย่างสีจาก จิตรกรรมฝาผนังวัดต้าม่อน. ใน ชัยยศ อิษฎ์วรพันธุ์ และ สุชาตา โรจนาบุตร (บ.ก.), การศึกษาเบื้องต้น จิตรกรรมฝาผนังวัดต้าม่อนเพื่อการวางแผนอนุรักษ์ ระหว่างปี 2563-2565. ม.ป.พ.
ภาณุพงษ์ เลาหสม. (2541). จิตรกรรมฝาผนังล้านนา. เมืองโบราณ.
ภูเดช แสนสา. (2563). จารึกบนแผ่นไม้จิตรกรรมวัดต้าม่อน. ใน ชัยยศ อิษฎ์วรพันธุ์ และ สุชาตา โรจนาบุตร (บ.ก.), การศึกษาเบื้องต้น จิตรกรรมฝาผนังวัดต้าม่อนเพื่อการวางแผนอนุรักษ์ ระหว่างปี 2563-2565. ม.ป.พ.
__________. (2564). รูปแต้มวัดต้าม่อน เมืองต้า วัดพม่าปลายแดนด้านตะวันออกเมืองนคร ลําปาง วารสารข่วงพญา, 15(1), 42-70.
แป้หม่าเก่า Ancient Phrae. (2562, 2 กรกฎาคม). ตํานานวัดต้าม่อน บ้านม่อน ต.เวียงต้า อ.ลอง จ.แพร่. [Image Attachment]. Facebook. https://www.facebook.com/Ancient.Phrae/photos/a.2582710788406867/2643048285706450/?type=3
รวัสสวัส วสิษฐกัมพล. (2564). สุนทรียะในงานจิตรกรรมวัดต้าม่อน. ใน ชัยยศ อิษฎ์วรพันธุ์ และ สุชาตา โรจนาบุตร (บ.ก.), การศึกษาเบื้องต้น จิตรกรรมฝาผนังวัดต้าม่อนเพื่อการวางแผนอนุรักษ์ ระหว่างปี 2563-2565. ม.ป.พ.
วิถี พานิชพันธ์ุ. (2532). จิตรกรรมเวียงต้า. อมรินทร์พริ้นท์ติ้งกรุ๊ป.
วินัย ปราบริปู. (2552). จิตรกรรมฝาผนังเมืองน่าน. หอศิลป์ริมน่าน.
สันธาน เวียงสิมา. (2563). บันทึกการสํารวจไร่แม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงรายเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2563. ใน ชัยยศ อิษฎ์วรพันธุ์ และ สุชาตา โรจนาบุตร (บ.ก.), การศึกษาเบื้องต้น จิตรกรรมฝาผนังวัดต้าม่อนเพื่อการวางแผนอนุรักษ์ ระหว่างปี 2563-2565. ม.ป.พ.
สน สีมาตรัง. (2521). จิตรกรรมฝาผนังวัดหนองบัว ศิลปล้านนาไทย ใน หนังสือที่ระลึกในงานฌาปนกิจ นายจงรัก พงศ์พิพัฒน์ นางทิพย์ พงศ์พิพัฒน์ (26 มีนาคม น.203). กรุงสยามการพิมพ์.
Arvorn, C. (2021). Lanna Mural Paintings, Buddha's life, Jataka Tales, A Jataka outside Nibat. Museum Press. [In Thai]
Chaturawonng, C. (2011). The Architecture of Mon Buddhist Monasteries in Lower Burma. E.T.Publishing. [In Thai]
Dejwongya, J. (2003). Mural Painting of Wat Phumin in Nan: a Recent Study. Muang Boran Journal, 29(4), 10-25. [In Thai]
Eremin, K., Stenger, J., Khandekar, N., Huang, J., Betley, T., Aspuru-Guzik, A., Vogt, L., Kassal, I. & Speakman, S. (2007). Materials and Techniques of Thai Painting. MRS Online Proceedings Library, 1047(604). https://doi.org/10.1557/PROC-1047-Y06-04
Fraser-Lu, S. (2001). Splendor in Wood: The Buddhist Monasteries of Burma. Orchid Press.
Isravorapant, C. & Laohasom, P. (2000). Pra Viharn Lai Kam, Wat Phra Singh: Architecture & Mural Painting. Suriwong Book Center. [In Thai]
Laohasom, P. (1998). Lanna Mural Paintings. Muang Boran Press. [In Thai]
No. Na Paknam. & Kanokpongchai, S. (1986). Mural Painting in Thailand: Wat Phumin and Wat Nong Bua. Muang Boran. [In Thai]
Phanichphant, V. (1989). Wiang Ta Murals. Amarin Printing. [In Thai]
Pae Ma Kao: Ancient Phrae. (2019, July 2). Ta Mon Mythology, Baan Mon, Wiang Ta, Long, Prae. [Image Attachment]. Facebook. https://www.facebook.com/Ancient.Phrae/photos/a.2582710788406867/2643048285706450/?type=3 [In Thai]
Prabripu, V. (2009). The Mural Painting in Nan Province. Nan Riverside Art Gallery. [In Thai]
Saensa, P. (2020). Inscriptions on Wood Panels Mural Painting. In C. Isavorapant & S. Rotjanabutr, (Eds.), A Preliminary Study on Mural Paintings of Wat Tamon for Conservation Plan. [In Thai]
__________. (2021). The Ta Mon Mural Painting, Muangta: The Burmese Temple in the Eastern End of Nakhon Lampang. Khuangpaya, 15(1), 42-70. [In Thai]
Srimatrang, S. (1978). Mural Painting of Nong Bua temple: Thai Lanna Art. In The Cremation Volume Jonrak Pongpipat and Tip Pongpipat (March 21, p.203). Krung Siam. [In Thai]
Wasitkampol, R. (2021). Aesthetics in Wat Tamon Mural Paintings. In C. Isavorapant & S. Rotjanabutr, (Eds.), A Preliminary Study on Mural Paintings of Wat Tamon for Conservation Plan. [In Thai]
Wiangsima, S. (2020). Report on the Survey at Mae Fa Luang Art and Cultural Center on 9 November 2020). In C. Isavorapant & S. Rotjanabutr, (Eds.), A Preliminary Study on Mural Paintings of Wat Tamon for Conservation Plan. [In Thai]
Worawannotai, N. (2021). A Preliminary Analysis Report of Material from a Sample on Mural Paintings. In C. Isavorapant & S. Rotjanabutr, (Eds.), A Preliminary Study on Mural Paintings of Wat Tamon for Conservation Plan. [In Thai]
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 © by the Author(s) & Silpa Bhirasri Journal of Fine Arts.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Articles published in the Silpa Bhirasri Journal are copyrighted by the author(s) and journal. The public can republish under the terms of the Creative Commons License 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0) and require attribution rights, non-commercial and non-modified.
The journal's editorial team does not have to agree with the views and comments in the author's article, nor are they responsible for the comments.
