การจัดการวิกฤติการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) สู่การพัฒนาเป็นศูนย์กลางทางการแพทย์ระดับนานาชาติ จากมุมมองผู้ให้และผู้รับบริการทางการแพทย์ ประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาการจัดการสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) หรือโควิด-19 ของประเทศไทย ซึ่งส่งผลดีต่อการพัฒนาเป็นศูนย์กลางทางการแพทย์ระดับนานาชาติ
โดยมีวิธีวิจัยเชิงปริมาณ ด้วยการใช้แบบสอบถามสำรวจความเห็นจากกลุ่มตัวอย่าง 418 ท่าน และวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้มีประสบการณ์ตรงในการรับมือกับโรค 3 ท่าน รวมทั้งผู้เชี่ยวชาญการสื่อสารการตลาดและการสื่อสารในภาวะวิกฤติสายวิชาชีพ 1 ท่าน
ผลวิจัยเชิงปริมาณพบว่าบุคลากรในอุตสาหกรรมการแพทย์และประชาชนมีความเห็นต่อความสามารถในการควบคุมโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ของไทยในระดับปานกลาง ปัจจัย 3 อันดับแรกคือ (1) ระบบห้องปฏิบัติการเพื่อยืนยันการติดเชื้อ (2) การเฝ้าระวัง สอบสวนโรค และติดตามผู้สัมผัสเชื้อ และ (3) การสื่อสารของภาครัฐ เอกชน และการมีส่วนร่วมของชุมชน ซึ่งมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเห็นต่อศักยภาพทางการแพทย์ของไทยในฐานะศูนย์กลางทางการแพทย์ระดับนานาชาติ ผลวิจัยอยู่ในระดับปานกลางเช่นกัน ปัจจัยอันดับแรกคือด้านการพัฒนาบริการรักษาพยาบาล ซึ่งเป็นปัจจัยเดียวที่มีค่าเฉลี่ยในระดับมาก สอดคล้องกับผลวิจัยเชิงคุณภาพที่พบว่าจุดแข็งของไทยในทั้งสองประเด็นคือความสามารถของแพทย์ไทย เพื่อสร้างให้เกิดความเชื่อมั่น รัฐบาลควรขับเคลื่อนนโยบายอย่างจริงจัง เร่งเพิ่มบุคลากรทางการแพทย์ นวัตกรรมทางการแพทย์ และสื่อสารการตลาด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและความเห็นในวารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม นิด้า เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน มิใช่ของคณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
กตัญญู หิรัญญสมบูรณ์. (2557). การจัดการการบริการ (1). ม.ป.ท.
กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (2559). ธุรกิจบริการสุขภาพ. กระทรวงสาธารณสุข. https://hss.moph.go.th/fileupload_doc_slider/2016-12-08--439.pdf
กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (2563). รายงานสรุปผลการดำเนินงานตามนโยบายการพัฒนาประเทศไทยให้เป็นศูนย์กลางสุขภาพนานาชาติ (นโยบาย Medical Hub) ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2563 (รายงานผลการดำเนินงาน). กระทรวงสาธารณสุข.
กลุ่มภารกิจด้านข่าวและสื่อมวลชนสัมพันธ์. (14 ตุลาคม 2563). WHO ชื่นชมไทยมี 6 จุดเด่นหลักช่วยจัดการโควิด 19 ได้ดี แนะพัฒนาเพิ่มเพื่อรับระลอกสอง. สำนักสารนิเทศ สำนักงานปลัด กระทรวงสาธารณสุข. https://pr.moph.go.th/?url=pr/detail/2/04/148531/
กุลวดี กิตติดุลยการ. (2555). การพัฒนาศูนย์กลางสุขภาพทางการแพทย์ของประเทศไทยสำหรับผู้รับบริการชาวจีน. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
คณะกรรมการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ. (2558). การจัดการภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุข ระบบบัญชาการเหตุการณ์และศูนย์ปฏิบัติการภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุข กรมควบคุมโรค [เอกสารที่ไม่มีการตีพิมพ์]. กรมควบคุมโรค, กระทรวงสาธารณสุข.
ชาญณรงค์ สังขอยุทธ์ และ เพ็ญนภา หงษ์ทอง. (2557). ประเทศไทยบนถนนสู่ศูนย์กลางสุขภาพนานาชาติ (1). กระทรวงสาธารณสุข.
ธรรมรัตน์ มะโรหบุตร. (2561). ยุทธศาสตร์นโยบายการเป็นศูนย์กลางทางการแพทย์ (Medical Hub) กับ
สถานการณ์ที่สะท้อนผลกระทบต่อระบบสุขภาพของประเทศไทย. วารสารคุณภาพชีวิตกับกฎหมาย, 14(2), 27-41. https://repository.li.mahidol.ac.th/entities/publication/8d2c0a39-9f1c-4986-8726-db3167d159fb
บุญรัตน์ รัฐบริรักษ์. (2557). โครงการกิจกรรมการเชื่อมโยงงานวิจัยกับภาคนโยบาย: การเพิ่มศักยภาพการเป็นศูนย์กลางสุขภาพของไทย. TRF Policy Brief, 4(1), 1-8. http://prp.trf.or.th/trf-Policy-brief/การเพิ่มศักยภาพการเป็น/
ประภาพรรณ ศรีมันตะ และ ปณัทพร เรืองเชิงชุม. (2562). การลดความสูญเปล่าที่เกิดจากการรอคอยใน
โซ่อุปทานของกระบวน การตรวจวิเคราะห์ทางห้องปฏิบัติการด้านเคมีคลินิก. วารสารเกษตรศาสตร์ธุรกิจประยุกต์, 13(18). 1-14. https://kukrdb.lib.ku.ac.th/journal/KABJ/search_detail/result/396532
สำนักงานบริหารนโยบายของนายกรัฐมนตรี. (2563). WHO ถอดบทเรียน 6 จุดเด่นทำไมไทยชนะโควิด-19. https://www.pmdu.go.th/how-thailand-win-covid-19-who/
สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี. (2565). สธ.-WHO สรุปถอดบทเรียนไทยรับมือวิกฤต “โควิด” สำเร็จจาก 5 ปัจจัย เตรียมแถลงในเวทีโลกปลาย พ.ค.นี้. https://www.thaigov.go.th/news/contents/details/54230?fbclid=IwAR1bAImlAbhsXSYBQMRqMsWg6MBSaLy90rOAYAeUHYiYKLch4hd6DcEERg
เสาวณี จันทะพงษ์, ทศพล ต้องหุ้ย, และ กัลยรัตน์ สุขเรือง. (2563). วิกฤตโควิด 19 กับมุมมองด้านเศรษฐศาสตร์สุขภาพ. ธนาคารแห่งประเทศไทย. https://www.bot.or.th/th/research-and-publications/articles-and-publications/articles/Article_07Jul2020.html
พชรพจน์ นันทรามาศ และ สุจติรา อันโน. (2565). รีสตาร์ท Medical Hub พาเศรษฐกิจไทยฝ่าวิกฤติโควิด-19. ธนาคารกรุงไทย.
พัชนี เชยจรรยา. (2558). การวิจัยเชิงปริมาณทางนิเทศศาสตร์ (1). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.
World Health Organization. (2564). คำถามและคำตอบทั่วไปเกี่ยวกับโรคโควิด 19. https://www.who.int/thailand/emergencies/novel-coronavirus-2019/q-a-on-covid-19
Kotler, P., & Keller, K. L. (2007). A framework for marketing management. Pearson Education.
Office of Disease Prevention and Health Promotion. (2010). Health Communication. http://www.infosihat.gov.my/artikelHP/bahanrujukan/HEam/Health%20Communication.pdf
Rawikul, P. (2019). Marketing Communication Processes and Psychological Classification
for the Gender Reassignment Health Service Industry in Thailand through the Six Buddhist Temperaments [Doctoral dissertation, National Institute of Development Administration]. Bangkok. National Institute of Development Administration. https://repository.nida.ac.th/handle/662723737/6409?locale-attribute=en.
Timothy, W. C. (2007). Crisis management and communications. http://www.instituteforpr.org/crisis-management-and-communications/
Yamane, T. (1973). Statistic: An introductory analysis (3). Harper and Row.
