การใช้แอปพลิเคชั่นหาคู่ทินเดอร์กับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ และผลลัพธ์สุขภาพทางเพศเชิงลบ: การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบเกี่ยวกับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศและผลลัพธ์สุขภาพทางเพศเชิงลบของผู้ที่ใช้แอปพลิเคชั่นทินเดอร์ โดยทำการสืบค้นงานวิจัยจากแหล่งข้อมูลที่ได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ตั้งแต่ พ.ศ. 2560 จนถึง พ.ศ. 2564 โดยทำการค้นพบทั้งสิ้น 435 เรื่อง ผ่านการสังเคราะห์ข้อมูลและสกัดข้อมูลทั้งสิ้น 10 เรื่อง ผลการศึกษาวิจัยพบว่า พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของผู้ที่ใช้แอปพลิเคชั่นทินเดอร์ มี 3 รูปแบบ คือ 1) การเปลี่ยนคู่นอนบ่อย 2) การไม่ใช้ถุงยางอนามัย และ 3) การมีเพศสัมพันธ์แบบไม่ยินยอมพร้อมใจ โดยพฤติกรรมเสี่ยงดังกล่าวได้ส่งให้เกิดผลลัพธ์สุขภาพทางเพศเชิงลบ 3 รูปแบบคือ 1) การติดต่อโรคทางเพศสัมพันธ์ 2) การตั้งครรภ์โดยไม่พึงประสงค์ และ 3) ภาวะซึมเศร้าและวิตกกังวล
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและความเห็นในวารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม นิด้า เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน มิใช่ของคณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
ไขข้องแมน. (2019). ข้อมูลเชิงสถิติของ แอปหาคู่ Tinder มูลค่าแสนล้าน. สืบค้นเมื่อ 5 พฤษภาคม 2564, จาก https://www.blockdit.com/posts/5da2d3fbf5f84f5ec1e7e02c
ประทานพร แห่งสันเทียะ, สุภาพ อารีเอื้อ และพิชญ์ประอร ยังเจริญ (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างสุขภาวะทางเพศกับคุณภาพชีวิตของสตรีสูงอายุ. วารสารสภาการพยาบาล. 34(4), 108-119.
อาภาพร เผ่าวัฒนา. (2552). การป้องกันพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของวัยรุ่น: การมีส่วนร่วมของครอบครัว โรงเรียน และชุมชน. กรุงเทพฯ: โนเบิล.
Marketingoops. (2020). ไม่เป็นคนโสด ไม่รู้หรอก! เปิดผลสำรวจ Insight คนโสด ช่วงโควิด-19 คิดอย่างไรกับการหาคู่ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 5 พฤษภาคม 2564, จาก https://www.marketingoops.com/reports/insight-singles-dating-survey-2020/
Marketingoops. (2021). ทุบวงการหาแฟน! ‘Tinder’ กลายเป็นแอพฯ ที่คนยอมจ่ายเงิน (เพิ่ม) มากที่สุดในปี 2020. สืบค้นเมื่อ 5 พฤษภาคม 2564, จาก https://www.marketingoops.com/data/consumers-spent-over-to-dating-appmost-2020/
Positioningmag, (2021). กักตัวมันเหงา! คนไทยใช้ Tinder พุ่ง ปัดกันมากขึ้น 28% ช่วงล็อกดาวน์. สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2564, จาก https://positioningmag.com/1291742
Posttoday. (2561). ‘หาคู่’ ดิจิทัลออนไลน์ หนุ่มสาวไทยนิยมชมชอบ. สืบค้นเมื่อ 5 พฤษภาคม 2564, จาก https://www.posttoday.com/life/healthy/556899
Thairath. (2564). โควิด-19 เป็นเหตุ นักออกเดตออนไลน์พุ่ง. สืบค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2564, จาก https://www.thairath.co.th/lifestyle/tech/2067036
Marketingoops. (2020). Tinder: แอปพาคนโสดเจอเนื้อคู่ ที่ยังเดินหน้า “ปัดขวา” ทะลุพันล้าน. สืบค้นเมื่อ 5 พฤษภาคม 2564, จาก https://marketeeronline.co/archives/144568
Yougov. (2560). คนไทย 4 ใน 10 เคยหาคู่ทางอินเทอร์เน็ต. สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2564, จาก https://th.yougov.com/th/news/2017/11/23/internet-dating/
Dai, M. (2021). Examine the associations between smartphone hookup application uses and sexual health and relationship outcomes among college students. Journal of american college health, 2021(1), 1-8.
Fansher, A. K. and Eckinger, S. (2020). Tinder Tales: An Exploratory Study of Online Dating Users and Their Most Interesting Stories. Deviant Behavior, 2020, 1-15.
Garga, S. and Others. (2020). Geosocial Networking Dating App Usage and Risky Sexual Behavior in Young Adults Attending a Music Festival: Cross-sectional Questionnaire Study. Journal of Medical Internet Research, 23(4), e21082.
Garga, S. and Others (2021). Motivations, dating app relationships, unintended consequences and change in sexual behaviour in dating app users at an Australian music festival. Harm reduction journal, 49(18), 1-10.
Green, S. M., Turner, D., and Logan, R. G. (2018). Exploring the Effect of Sharing Common Facebook Friends on the Sexual Risk Behaviors of Tinder Users. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 21(7), 457-462.
Hanh, H. A. and Others. (2018). Is it Too Soon to Meet? Examining Differences in Geosocial Networking App Use and Sexual Risk Behavior of Emerging Adults. Sexuality & Culture, 22(2018), 1–21.
Lusti, M, Beard R. (2013). Sexual health in older woman. Bull World Health Organization. 91(9), 707-709.
Lyon, G. R. (1995). Research initiatives in learning disabilities: Contributions from scientists supported by the National Institute of Child Health and Human Development. Journal of Child Neurology, 10, 120-127.
Psdy, G. C. and Others. (2020). Sexological Aspects Related to Tinder Use: A Comprehensive Review of the Literature. Sexual Medicine Reviews, 8(3), 367-378.
Rochat, L. and Others. (2019). The psychology of “swiping”: A cluster analysis of the mobile dating app Tinder. Journal of Behavioral Addictions, 8(4), 804-813.
Rogge, R. D., Crasta, D. and Legate, N. (2020). Is Tinder–Grindr Use Risky? Distinguishing Venue from Individuals’ Behavior as Unique Predictors of Sexual Risk. Archives of Sexual Behavior, 49(2020), 1263–1277.
Sawyer, A. N., Smith, E. R. and Benotsch, E. G. (2018). Dating Application Use and Sexual Risk Behavior Among Young Adults. Sexuality Research and Social Policy, 15(2018), 183–191.
Seufert, C. (2016). Evaluation of Geo-Social Networking Application Use Among Young Adults. Family Medicine Clerkship Student Projects. 128.
Shapiro, G. K. and others. (2017) Correlates of Tinder Use and Risky Sexual Behaviors in Young Adults. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 20(12), 727-734.
Timmermans, E. and Courtois, C. (2018). From swiping to casual sex and/or committed relationships: Exploring the experiences of Tinder users. The Information Society, 34(2), 59-70.
Whitmire, A. and Lauckner, C. (2019). Outcomes of “Swiping Right”: Sexual Risk Behaviors of Undergraduate Tinder Users. Health Promotion & Behavior, 2019(1)
