The Communication of Sacred Beliefs as Pop Culture on Social Media among Gay and Transgender Women Spiritual Service Providers
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This qualitative study explored the communication of sacred beliefs as pop culture among gays and transgender women spiritual service providers.
Nine participants were recruited through purposive sampling. Data collection included in-depth interviews, as well as textual analysis and content analysis of social media platforms used by participants and their followers’ feedback. John Fiske’s concept of popular culture guided the study.
The results indicated that participants’ identity of gay or transgender woman positively contributed to their ability to connect and build rapport with their followers. In the process of communicating sacred beliefs as pop culture, participants analyzed the followers’ basic information and their needs through social media tools. The communication of sacred beliefs manifested in two dimensions: the meaning dimension and practice dimension. The study also revealed that the numerous followers further innovate on these sacred beliefs, incorporating them into fashion, hereby enhancing the sacred belief in terms of spiritual and marketing dimensions. The enduring relevance of these sacred beliefs in the modern society is anticipated.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและความเห็นในวารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม นิด้า เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน มิใช่ของคณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์
References
ภาษาไทย
กองข้อมูลธุรกิจ. (14 ตุลาคม 2567). ‘มูเตลูไทย’ เฟื่องฟู ดัน ‘ธุรกิจด้านความเชื่อเพื่อสนับสนุนการตลาด’ คึกคัก เปิดรายได้รวมปลายปีถึงกับร้อง ‘ว้าว’. กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. https://www.dbd.go.th/news/1679892049622
กิ่งแก้ว ทิศตึง. (2559). ร่างทรงและพื้นที่ทางสังคมของคนข้ามเพศ. วารสารสังคมศาสตร์, 8(1), 87-108.
กิ่งแก้ว ทิศตึง. (2562). การสร้างพื้นที่ทางสังคมของคนข้ามเพศ: บทบาทของการเป็นผู้จัดเตรียมพิธีกรรมในพิธีกรรมฟ้อนผี. จุดยืน: วารสารสตรีนิยมไทย, 6(1), 32-46.
จารุวรรณ ขำเพชร. (2560). พื้นที่เมืองกับการดำรงอยู่ของร่างทรงเพศที่สามในสังคมไทย. วารสารวิชาการเซาธ์อีสท์บางกอก (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 3(1), 50-65.
ชาย โพธิสิตา. (2547). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
แดเนียล มิลเลอร์, เอลิซาเบตตา กอสตา, เนลล์ เฮนส์, ทอม แมคโดนัลด์, รัชวาน นิโคเลสกู, โจลินนา ซินานัน, จูเลียโน สปายเออร์, ศรีราม เวนกะตรามัน, และซินหยวน หวัง. (2562). Why We Post: ส่องวัฒนธรรมโซเชียลมีเดียผ่านมนุษยวิทยาดิจิทัล. บุ๊คสเคป.
นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ. (18 มิถุนายน 2558). “ความต่าง” ของ “วิธีคิด” ต่อวัฒนธรรมกระแสนิยม. ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์กรมหาชน). https://anthropology-concepts.sac.or.th/articles/7
เบนาซิต เพียรรักษ์ และศรัณย์ ธิติลักษณ์. (2564). คตินิยมของธุรกิจและสินค้าเกี่ยวกับความเชื่อ. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 10(3), 14–25.
ปุณณฑรีย์ เจียวิริยบุญญา. (2564). มานุษยวิทยาพยากรณ์: ประสบการณ์ในการพยากรณ์ดวงชะตาบนพื้นที่สื่อสังคมออนไลน์ในชีวิตประจำวันของชาวดิจิทัลไทย. มนุษยศาสตร์สาร, 22(2), 137-160.
ปุณณฑรีย์ เจียวิริยบุญญา. (2567). หมอดูต๊อกแต๊ก จาก “กะเทยอีสาน” สู่ “หมอดูเงินล้าน” ประสบการณ์ชีวิตของหมอดูหญิงข้ามเพศในชุมชนกะเทยไทยในปัจจุบัน. ใน นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ, ปีเตอร์ เอ แจ็คสัน และวิศิษย์ ปิ่งทองวิชัยกุล (Ed.). ร่างทรงเกย์ หมอดูกะเทย สบงหลากสี ความหลากหลายทางเพศในศาสนาและพิธีกรรมสมัยใหม่. (น.170-203). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์กรมหาชน).
พรรณปพร จันทร์ฉาย และอนามัย ดำเนตร. (2567). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์กับการมูเตลูในประเทศไทย. วารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล, 10(2), 177–185.
พัชรินทร์ สิรสุนทร และวัชราวุฒิ ซื่อสัตย์. (2566). การบูชาเจ้าแม่แห่งโลก และร่างทรงกะเทยในสังคมเวียดนาม. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 19(2), 1-26.
ศิริภัสสร สิรกีรติกุล. (2566). วอลเปเปอร์เสริมดวง: สัญญะแห่งความเชื่อในยุคดิจิทัล [วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์]. https://ethesisarchive.library.tu.ac.th/
ศิริวรรณ สนั่นเอื้อ และพิทักษ์ ศิริวงศ์. (2567). คตินิยมของธุรกิจและสินค้าเกี่ยวกับวัตถุมงคลของแหล่งท่องเที่ยวเชิงจิตวิญญาณ กรณีศึกษา: วิหารหลวงพ่อสำเร็จศักดิ์สิทธิ์ จังหวัดสระบุรี. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 6(2), 53–65.
สุระ อินตามูล. (2556). พิธีกรรมทรงผีเจ้านาย พื้นที่เปิดทางเพศภาวะในสังคมล้านนา. ใน นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ และปีเตอร์ เอ แจ็คสัน (Ed.). เพศหลากเฉดสี. (น.86-119). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์กรมหาชน).
อานันท์ กาญจนพันธุ์. (2535). ล้านนาในมิติทางวัฒนธรรม. คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
THE STANDARD. (8 กุมภาพันธ์2565). สร้อยสายมูร้อยล้าน RAVIPA โต 2000% ใน 1 ปี. THE STANDARD. https://www.youtube.com/watch?v=zBpOBMuPVRc
thesis/2023/TU_2023_6423110136_16841_28219.pdf.
ภาษาอังกฤษ
Barnes, S. L., & Hollingsworth, C. (2018). Spirituality and social media: The search for support among black men who have sex with men in Tennessee. Journal of Homosexuality, 67(1), 79–103.
Bhaesajsanguan. S. (2017). A Study of the influence of online fortune teller and ratings amongst Gen-Y female. [master’s independent study, Thammasat University]. https://ethesisarchive.library.tu.ac.th/thesis/2017/TU_2017_5902040293_8438_6753.pdf.
Brac de la Perrière, B. (2022). Hpyo’s choice: Activism or mediumship? A gay person’s dilemma in contemporary Myanmar. In P. A. Jackson & B. Baumann. (Ed.), Deities and divas: queer ritual specialists in Myanmar, Thailand and beyond, (pp. 192-221). Copenhagen: NIAS Press.
Coleman, E., Allen, M. P. & Ford, J. V. (2018). “Gender variance and sexual orientation among male spirit mediums in Myanmar”. Archives of Sexual Behavior, 47(2), 897-998.
Duangwises, N. (2022). The online social controversy around the gay spirit medium Phor Khun Chang Inburi: Spirit mediumship and homoeroticism in Thailand. In P. A. Jackson & B. Baumann. (Ed.), Deities and divas: queer ritual specialists in Myanmar, Thailand and beyond, (pp. 138-168). Copenhagen: NIAS Press.
Fiske, J. (2010). Understanding popular culture. Routledge.
Gilbert, D. (2022). “Spirits in trans kin networks: An ethnographic exploration of ritual and recognition in queer Myanmar”. In P. A. Jackson & B. Baumann. (Ed.), Deities and divas: queer ritual specialists in Myanmar, Thailand and beyond, (pp. 169-191). Copenhagen: NIAS Press.
Givens, L. D. (2018). Digital Devotions: Constructing Sexual and Spiritual Identities Through Queer Saint Narrative Online. [doctoral dissertation, School of Arts and Sciences, University of Pittsburgh]. https://d-scholarship.pitt.edu/35717/
Hall, S. (2007). Encoding and decoding in the television discourse. In CCCS selected working papers. Routledge.
Hsieh, H. F., & Shannon, S. E. (2005). Three approaches to qualitative content analysis. Qualitative Health Research, 15(9), 1277-1288.
Jackson, P. A. (2021). Capitalism magic Thailand: Modernity with enchantment. ISEAS-Yusof Ishak Institute.
Jackson, P. A. (2022). Religious pluralism and gender/sex diversity in Southeast Asia: Fragments and narratives from the anthropological archive. In P. A. Jackson & B. Baumann. (Ed.), Deities and divas: queer ritual specialists in Myanmar, Thailand and beyond, (pp. 55-107). Copenhagen: NIAS Press.
O’Riordan, K., & White, H. (2010). Virtual believers: Queer spiritual practice online. In K. Browne, S. R. Munt & A. K. Yip. (Ed.). Queer Spiritual Spaces: Sexuality and Sacred Places, (pp. 199-230). New York: Routledge.
Pinthongvijayakul, V. (2022). Soft hands and body of glass: Sexuality, affect and embodiment in spirit mediumship in Northeast Thailand. In P. A. Jackson & B. Baumann. (Ed.), Deities and divas: queer ritual specialists in Myanmar, Thailand and beyond, (pp. 108-137). Copenhagen: NIAS Press.
Tanabe, S. (1991). Spirits power and the discourse of female gender. In M. Chitakasem and A. Turton (Ed.), Thai constructions of knowledge. London: SOAS.
Tran, B. (2022). “Queer deities of Dao Mau - A Vietnamese indigenous- And its religious tolerance toward gender diversity”. Asian Studies, 12(1), 715-723.
