ศีลธรรมกับการป้องกันการทุจริต

ผู้แต่ง

  • ปกรณ์ สิงห์สุริยา ภาควิชามนุษยศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล

คำสำคัญ:

ศีลธรรม, จริยธรรม, คุณธรรม, ทุจริต

บทคัดย่อ

ศีลธรรมมักปรากฏเป็นองค์ประกอบในมาตรการที่เสนอสําหรับการป้องกัน การทุจริต ฐานคติของข้อเสนอดังกล่าวคือการทุจริตอยู่ตรงข้ามกับศีลธรรม และ การปลูกฝังศีลธรรมช่วยป้องกันการทุจริต อย่างไรก็ตาม ฐานคติทั้งสองประการนี้ มีปัญหาเมื่อพิจารณาจากมุมมองทางปรัชญา การวิเคราะห์มโนทัศน์แสดงให้เห็นว่า ในทัศนะกระแสหลัก มโนทัศน์เรื่องทุจริตมิได้มีศีลธรรมเป็นองค์ประกอบหนึ่ง ทําให้สามารถพบกรณีของบุคคลที่ประพฤติทุจริตแต่มีศีลธรรม จึงจําเป็นต้องพิจารณาถึง มโนทัศน์เรื่องการทุจริตที่ผิดศีลธรรมเพื่อให้มีกรอบการทํางานที่เหมาะสมสําหรับ การใช้ศีลธรรมเพื่อการป้องกันแก้ไขการทุจริต

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

กีรติ กมลประเทืองกร. (2559). พุทธวิธีการแก้ปัญหาทุจริตคอร์รัปชั่นในสังคมไทย. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 1(3), 16-27.

จิตศริณย์พร ปัญจวัฒนคุณ. (2562). คุณธรรมกับปัญหาคอร์รัปชั่นในสังคมไทย. วารสารพุทธมัคค์ ศูนย์วิจัยธรรมศึกษา สานักเรียนวัดอาวุธวิกสิตาราม, 4(2), 1-9.

ธัศฐ์ชาพัฒน์ ยุกตานนท์. (2561). พุทธจริยศาสตร์: ทางเลือกของการป้องกัน การทุจริตคอร์รัปชั่น. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 6(ฉบับพิเศษ), 624-634.

ปกรณ์ สิงห์สุริยา. (2564). ศีลธรรมกับคอร์รัปชั่น. การวิเคราะห์เชิงมโนทัศน์. กรุงเทพฯ : เอส.ออฟเซ็ท กราฟฟิคดีไซน์

พระครูโกวิทอรรถวาที. (2560). การทุจริต: ข้อสังเกตในการแก้ปัญหาของพระพุทธ ศาสนา. วารสารธาตุพนมปริทรรศน์, 1(1), 62-75.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวล ธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 34. กรุงเทพฯ : มูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพ พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต).

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (2563). จริยธรรมสําหรับคนรุ่นใหม่. พิมพ์ ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์มูลนิธิโกมลคีมทอง.

พระมหาศุภวัฒน์ ฐานวุฑฺโฒ, พระถนัด วฑฺฒโน, พระมหาวีรธิษณ์ วรินฺโท, พระครู สิริกาญจนาภิรักษ์ และ ธิติวุฒิ หมั่นมี. (2559). พุทธวิธีการแก้ปัญหา ทุจริตคอร์รัปชั่นในสังคมไทย. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 1(3), 53-60.

พิเชฐ ทั่งโต. (2559). พุทธธรรมกับการป้องกันปัญหาการทุจริตคอร์รัปชันใน สังคมไทย. วารสารจันทรเกษมสาร, 22(43), 1-15.

มหาเถรสมาคม สํานักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ และสํานักงานคณะกรรมการ ป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ. (2563). การจัดทําหนังสือ หลักธรรมคําสอนในพระพุทธศาสนากับหลักสูตรต้านทุจริตศึกษา (AntiCorruption Education). มปท. ศัพท์บัญญัติสํานักงานราชบัณฑิตสภา. สืบค้นจาก https://coined-word.orst.go.th/index.php

สํานักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (2562ก). หลักสูตรอุดมศึกษา (วัยใส ใจสะอาด “Youngster with Good Heart”). กรุงเทพฯ : ผู้แต่ง

สํานักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (2562ข). หลักสูตรโค้ชเพื่อการรู้คิดต้านทุจริต. กรุงเทพฯ : ผู้แต่ง.

สํานักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (2562ค). หลักสูตรตามแนวทางรับราชการกลุ่มทหารและตํารวจ. กรุงเทพฯ : ผู้แต่ง.

สํานักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (2562ง). หลักสูตรสร้างวิทยากรผู้นําการเปลี่ยนแปลงสู่สังคมที่ไม่ทนต่อการทุจริต. กรุงเทพฯ : ผู้แต่ง.

สํานักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ และสํานักงาน คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). คู่มือหลักสูตรต้านทุจริต ศึกษา (Anti-Corruption Education). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน ชุดหลักสูตรต้านทุจริตศึกษา (Anti-Corruption Education) พุทธศักราช 2561. กรุงเทพฯ : สํานักพัฒนานวัตกรรมการจัดการศึกษา

สํานักงาน คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ สํานักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ. (2558). คู่มือมาตรฐานการเผยแพร่ผลงาน วิจัยและผลงานทางวิชาการ. กรุงเทพฯ : ผู้แต่ง.

Argandona, A. (2005). Corruption and Companies: The Use of Facilitating Payment. Journal of Business Ethics, 60, 251-264.

Deigh, J. (1999). Ethics. In Robert Audi (Ed.), The Cambridge Dictionary of Philosophy. 2nd Edition. Cambridge: Cambridge University Press.

Frankena, W. K. (1973). Ethics. 2nd Edition. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.

International Committee of Medical Journal Editors. (2023). Defining the Role of Authors and Contributors. Retrieved from https://www.icmje.org/recommendations/browse/roles-and-responsibilities/defining-the-role-of-authors-and-contributors.html

Lessig, L. (2013). ‘Institutional Corruption’ Defined. Journal of Law. Medicine & Ethics, 41(3), 553 - 555.

Luo, Y. (2002). Corruption and Organization in Asian Management Systems. Asia Pacific Journal of Management, 19, 405-422.

Miller, S. (2014). The Corruption of Financial Benchmarks: Financial Markets. Collective Goods and Institutional Purposes. Law and Financial Markets Review, 8(2), 155-164.

Miller, S. (2017). Institutional Corruption: A Study in Applied Philosophy. Cambridge: Cambridge University Press.

Pedersen, K H. and Johannsen, L. (2005). Corruption: Commonality. Causes & Consequences. Comparing 15 Ex - Communist Countries, 19-21. Paper prepared for the 13thNISPacee Annual Conference. Moscow, Russia.

Van Duyne, P. C. (2001). Will CALIGULA Go Transparent? Corruption in Acts and Attitudes. Forum on Crime and Society, 1(2), 73-98.

Vannucci, A. (2015). Three Paradigms for the Analysis of Corruption. Labour & Law Issues, 1(2), 2-30.

Warren, M. E. (2004). What Does Corruption Mean in a Democracy?. American Journal of Political Science 48(2), 328-343.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-05-07

รูปแบบการอ้างอิง

สิงห์สุริยา ป. (2024). ศีลธรรมกับการป้องกันการทุจริต. วารสารพุทธศาสน์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 30(2-3), 96–122. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jbscu/article/view/262639

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย