การตื่นรู้อย่างฉับพลันและการปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง: วิมุติวิทยาของโบโจ จินูล ในพระพุทธศาสนานิกายเซ็นเกาหลี (ภาค 2)

บทคัดย่อ

หลักการทางวิมุติวิทยาของ โบโจ จินูล อธิบายว่า ถึงแม้ประสบการณ์แห่งการตื่นรู้ต่อจิตเดิมแท้หรือธรรมชาติที่แท้จริงของตัวตนจะสามารถเกิดขึ้นได้อย่างฉับพลัน แต่ประสบการณ์ดังกล่าวนั้นยังไม่สามารถพัฒนาขึ้นจนกลายเป็นมุมมองของมนุษย์ที่มีต่อปรากฏการณ์ในโลกเชิงประจักษ์ได้อย่างสมบูรณ์ กล่าวคือ ภายใต้บริบทแห่งชีวิตของปุถุชนการคิดแยกแยะยังคงมีผลอย่างต่อเนื่องต่อการดำรงอยู่ของมนุษย์และผลดังกล่าวยังคงไม่สามารถดับสิ้นลงได้อย่างฉับพลันภายหลังการตื่นรู้ดังกล่าว ปัญหาดังกล่าวคือ ปัญหาเรื่องช่องว่างรพหว่างการรู้และการปฏิบัติได้ดั่งที่รู้

ด้วยปัญหาดังกล่าวนั้น เป็นเหตุที่ทำให้ปรัชญาของ โบโจ จินูล ให้ความสำคัญกับความจำเป็นที่จะต้องมีการปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้เกิดความเข้าใจการคิดแยกแยะเหล่านี้ในฐานะตัวของมันเองและเพื่อถมช่องว่างระหว่างความเข้าใจกับการปฏิบัติ ให้สอดคล้องกัน ดังนั้น “การปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง” (Gradual Cultivation) จึงเป็นแนวคิดที่สำคัญในการถมช่องว่างดังกล่าวเพื่อทำให้ประสบการณ์แห่งการตื่นรู้ดังกล่าวกลายมาเป็นมุมมองพื้นฐานของจิตเดิมแท้ได้อย่างสมบูรณ์