แนวทางปรับปรุงหลักสูตรการศึกษา พระปริยัติธรรมแผนกบาลีของคณะสงฆ์ไทย
คำสำคัญ:
แนวทางปรับปรุง, หลักสูตรการศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกบาลี, คณะสงฆ์ไทยบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาแนวทางการปรับปรุงหลักสูตร การศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกบาลี เพื่อให้หลักสูตรมีความทันสมัยและมี ประสิทธิภาพมากขึ้นโดยสอดคล้องกับหลักสูตรสมัยใหม่และพระราชบัญญัติ การศึกษาพระปริยัติธรรม พ.ศ. 2562
ผลการศึกษาพบว่า หลักสูตรการศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกบาลีควรได้ รับการปรับปรุงในด้านต่าง ๆ เช่น ควรให้ผู้เรียนได้เรียนภาษาบาลีควบคู่กับความรู้ หลักคําสอนในคัมภีร์ให้ลึกซึ้ง ควรเรียนพระไตรปิฎกคู่กับอรรถกถาทุกชั้นเรียน เพื่อให้ผู้เรียนแตกฉานในพระไตรปิฎกยิ่งขึ้นกว่าหลักสูตรเดิมซึ่งเรียนแต่อรรถกถา อย่างเดียว ควรเพิ่มหนังสือ ตํารา และงานวิจัยเข้ามาในการเรียนการสอนเพื่อให้ ผู้เรียนได้มีความรู้ด้านพระพุทธศาสนาควบคู่กับศาสตร์อื่นด้วย การวัดและประเมิน ผลก็ควรปรับปรุงให้สอดคล้องกับหลักสูตรสมัยใหม่ ควรปรับปรุงหลักสูตรทีละ น้อยอย่างต่อเนื่องโดยเริ่มจากง่ายไปหายากและควรรีบดําเนินการเพื่อให้ทัน การเปลี่ยนแปลงของบ้านเมืองและสอดคล้องกับพระราชบัญญัติการศึกษา พระปริยัติธรรม พ.ศ.2562 และข้อบังคับคณะกรรมการการศึกษาพระปริยัติธรรม ว่าด้วยโครงสร้างการบริหารงานและการจัดการศึกษาพระปริยัติธรรมและสถาน ศึกษาพระปริยัติธรรม พ.ศ. 2563
Downloads
เอกสารอ้างอิง
คนึงนิตย์ จันทบุตร. (2554). แนวคิดทิศทางการศึกษาของคณะสงฆ์ไทย. วารสาร พุทธศาสน์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 8 (2), 6-49.
พระครูปริยัติธรรมากร (ทิพมาลา). (2558). สภาพการจัดการเรียนการสอนของ ครูสอนบาลีในสํานักเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลี จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 4 (2), 75-88.
พระครูปลัดวิชาญ วิชฺชาธโร. (2562). กระบวนการจัดการศึกษาพระปริยัติธรรม แผนกบาลีดีเด่น สํานักเรียนวัดบัวขวัญ จังหวัดนนทบุรี (วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
พระบุญประทาน ญาณทีโป. (2553). ศึกษาปัจจัยนําไปสู่ผลสัมฤทธิ์และความ พึงพอใจของนักเรียนต่อการจัดการเรียนการสอนโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกบาลี: กรณีศึกษาวัดจองคํา อําเภองาว จังหวัดลําปาง ปีการศึกษา 2552 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ ราชวิทยาลัย).
พระมหาขวัญชัย ปุตฺตวิเสโส (บุตรวิเศษ) (2560). ทิศทางการพัฒนาบทบาทของ ผู้สําเร็จการศึกษาเปรียญธรรม 9 ประโยค ในทศวรรษหน้า (วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
พระมหาถาวร ถาวรเมธี (ภูแผลงทอง) (2558). การจัดการเรียนการสอนบาลี โรงเรียนพระปริยัติธรรมคณะสงฆ์ส่วนกลาง วัดสามพระยา กรุงเทพมหานคร: กรณีศึกษา บาลีเปรียญเอก (ป.ธ.7-8-9) (วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
พระมหาประจักษ์ กิตฺติเมธี (ทองดาษ). (2554). การบริหารงานวิชาการสานักเรียน พระปริยัติธรรมแผนก บาลีดีเด้น กรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
พระมหาศรวุฒิ สิริวณฺโณ (จิตร์จํานงค์). (2557). การบริหารจัดการศึกษาพระปริยัติ ธรรมแผนกบาลี จังหวัดสุราษฎร์ธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
พระมหารัชพล ฐานุตฺตโม. (2546). ปัญหาและอุปสรรคในการศึกษาภาษาบาลีของ พระสงฆ์ในประเทศไทย : ศึกษาเฉพาะกรณี เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกริก).
พระมหาอภิชาติ ชยเมธี (ถาวร). (2561). การพัฒนานวัตกรรมการจัดการเรียน การสอนของสํานักเรียนพระปริยัติธรรม แผนกบาลีดีเด่น (วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
สํานักเลขาธิการวุฒิสภา. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาพระปริยัติธรรม พ.ศ. 2562. กรุงเทพฯ: สํานักการพิมพ์ สํานักเลขาธิการวุฒิสภา.
อินถา ศิริวรรณ. (2558). การศึกษาแนวทางพัฒนาการศึกษาของคณะสงฆ์. วารสาร ครุศาสตร์ปริทรรศน์, 2 (2), 10-23.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของศูนย์พุทธศาสน์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับศูนย์พุทธศาสน์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
